Forum Replies Created
-
Replies
-
Kæmi á óvart ef tryggingafélögin myndu verðleggja svona tryggingu lágt, en hugsanlega gæti klúbburinn komið á einhverjum dílum um það.
En fyrsta skrefið er væntanlega að gera athugasemdir við þetta og reyna að fá þetta lagfært eitthvað með viðræðum (lobbíisma). Væntanlega þarf að svara eitthvað þessum röksemdum í athugasemdunum. Þarna segir: "Síðar hafa bæst við margar tegundir ökutækja sem mörg hver eru bæði notuð í almennri umferð og t.d. í leikjum og keppni. " Það má náttúrulega með góðum rökum halda þvi fram að þegar jeppi er notaður til ferðalaga á snjó sé ekki um að ræða leik eða keppni, heldur sé þar verið að nota bílinn sem samgöngutæki á ferðalagi, rétt eins og fjölskyldubíllinn sem notaður í sumarfríi fjölskyldunnar eftir hringveginum. Fullkomlega sambærilegt. Má kannski halda fram að þetta séu einhver mistök. Hugsanlega væri hægt að leggja til að þetta sé útfært þannig að ökumannstryggingin gildi nema í keppni og inni á sérstökum akstursíþróttasvæðum. Það ætti að ná þessu sem talað er um í athugasemdunum.
Kv – Skúli
Já þessi náungi er greinilega ekkert óskaplega vel að sér um þær reglur sem gilda um breytingarnar, þó hann telji sig færan um að fjalla um þær. Hann virðist eiginlega standa í þeirri meiningu að reglurnar séu ekki til. Þekkingarleysið kemur nokkuð víða fram, en mest áberandi í því sem hann segir um stýrisgang og undirakstursvörn.
Spenntur að sjá svargreinina. Þið kappar sem skrifuðu hana, væru þið fáanlegir til að pósta henni hérna inn.
Kv – Skúli
Held að þetta hljóti að vera réttur skilningur Ívar, þ.e. að akstur á allavega viðurkenndum slóðum sé almenn umferð (opinn almenningi) en við akstur á snjó og jöklum séum við ótryggðir. Í athugasemdunum er þetta skýrt svona:
[quote:i26rcr3d]Frá því að gildandi umferðarlög öðluðust gildi hefur tegundum ökutækja fjölgað mikið, svo sem ökutækjum sem ekki eru notuð sem hefðbundin samgöngutæki, heldur við tómstundir. Notkun slíkra tækja má jafna við notkun á t.d. bátum og svifdrekum og er vandséð hvaða rök ættu að liggja baki því að notendur slíkra ökutækja njóti víðtækrar vátryggingarverndar á grundvelli laga um ökutækjatryggingar en ekki þeir sem nota ýmis önnur tæki í tómstundum. Ökutæki þessi voru ekki höfð í huga þegar ákvæði um slysatryggingu ökumanns og eiganda var fyrst lögfest en þá var gengið út frá ökutækjum sem notuð eru í almennri umferð, þ.e. fólksbifreiðar, hópferðabifreiðar, vöru- og sendibifreiðar og bifhjól. Síðar hafa bæst við margar tegundir ökutækja sem mörg hver eru bæði notuð í almennri umferð og t.d. í leikjum og keppni. Ekki er eðlilegt að skyldutrygging skv. 8. gr. frumvarpsins gildi þegar ökutæki er notað í tómstundum sem e.t.v. felur í sér áhættutöku, svo sem í leik eða keppni, oft á þar til gerðum svæðum. [/quote:i26rcr3d]
Fari þetta í gegn verður væntanlega þörf á að skoða hvernig almenn slysatrygging snýr að þessu. Veit að Ísalp hefur verið í heilmiklum pælingum varðandi tryggingar í klifri, en menn hafa þurft að kaupa rándýrar tryggingar til að vera tryggðir í slíku sporti. Það er kannski það sem fyrir okkur liggur, þ.e. að kaupa fyrir morðfé sérstaka tryggingu fyrir akstur á snjó.
Kv – Skúli
Freyr þú ert greinilega maður efasemdanna og auðvitað á maður ekki að láta telja sér trú um hvað sem er. Í þessu tilfelli sér maður samt rökrétt orsakasamhengi og hef einhvern vegin ekki trú á að það sé verið að fullyrða þetta út í bláinn. Reyndar rétt hjá þér að ég hafði ekki heyrt um skýr dæmi um blóðtappa af þessum sökum en hef heyrt um að menn hafi fengið blóðtappa án þess að vita neitt um orsökina. Núna þegar ég hef verið að segja fólki frá þessu hef ég heyrt hins vegar um allavega eitt dæmi, þá að vísu eftir flug en ekki akstur.
Kv – Skúli
P.s. takk fyrir hrósið Óli, gott að heyra að einhverjir hafi haft ánægju af að hlusta og þið Didda að sjálfsögðu velkomin í Útivist :o)
Ekki sammála því að fyrirlesturinn hafi verið marklaus. Skortur á tölfræðilegum upplýsingum getur t.d. stafað af því að tölfræðin hafi ekki verið tekin saman, en hættan getur alveg verið til staðar engu að síður. Held t.d. að ekki séu til tölfræðilegar upplýsingar um vélaskipti í Patrol, en það þýðir ekki að það hafi aldrei farið hedd í þeim. Eða öxulbrot í Landróver, það kemur samt alveg fyrir að þeir brotna. Ég hafði ekki hugsað út í þessa hættu áður og hef of oft keyrt án stoppa í fjölda klukkustunda og verið farinn að finna fyrir doða í fótum af kyrrstöðu, en þetta kveikti allavega á perum hjá mér með að það sé kannski ekki svo góð hugmynd. Mesta hættan kannski þegar maður er kominn niður á malbik og á fyrir höndum langa og leiðinlega keyrslu heim.
Kv – Skúli
Hefur einhver farið Breiðamerkurjökul nýlega eða veit einhver um aðstæður þar?
Kv – Skúli
Hef einhvern vegin efasemdir um að þessi ágæti hönnuður muni koma fram með Landróver sem hentar minni sérvisku um hvernig jeppi eigi að vera. Hugsa að annars konar verkefni liggi betur fyrir henni, en látum vera að fara út í nánari vangaveltur um það.
Kv – Skúli
Afskaplega pirrandi að menn geti ekki látið eigur annarra í friði. Er svo komið að maður þarf að fara að taka myndir af öllum dekkjum og öðru dóti í jeppanum?
Kv – Skúli
Í sjálfu sér góðar og gildar efasemdir sem hér koma fram, allavega þess virði að skoða. En höfum í huga að það kemur nokkuð skýrt fram að þetta á við þegar um stórfelld náttúruspjöll er að ræða. Vissulega huglægt mat en það þannig í fleiri málum sem koma fyrir dómstóla. T.d. geta menn verið dæmdir fyrir manndráp vegna stórfellds gáleysis við akstur.
Ég hefði gjarnan viljað að sá aðili hefði fengið hressilega refsingu sem ók utan vega langtímum saman inn á Fjallabaki í haust og ljótar myndir birtust af. Þar var greinilega vísvitandi verið að níðast á náttúrunni og viðkomandi greinilega látið sér í léttu rúmi liggja þó hann hann hafi valdið varanlegum skaða. Slíkum ribböldum þarf að vera hægt að refsa og það rækilega. Vandinn að vísu oft eins og í þessu tilfelli að það vantar að standa menn að verki en það er önnur saga. En allavega held ég að það sé klárt að þó fræðsla og áróður sé sterkasta aflið gegn utanvegaakstri þá virkar það ekki á þennan hóp, þ.e. þeim sem gefa hreinlega skít í allt.
Menn hafa efasemdir um að stjórnsýslunni sé treystandi í því að beita þessu af skynsemi. Það snýr líklega aðallega að dómsstólunum, þeir dæma og koma væntanlega til með að setja fordæmi fyrir beitingu þessa ákvæðis. Má vera að þetta séu réttmætar áhyggjur en það er þá áhyggjuefni útaf fyrir sig ef vantraust á dómstólum er svo mikið að ekki sé hægt að setja harðar refsingar gegn alvarlegum brotum vegna ótta við að þeim verði misbeitt gegn ábyrgum ferðamönnum.
Kv – Skúli
Einhverja hugmynd hef ég haft um að Esjufjöll njóti sérstakrar friðunar en jafnframt lengi vitað að menn hafi ekið þarna upp að skálanum í góðri trú. Líklega er rétt sem sagt er þarna að á sínum tíma hafi menn talið að það þyrfti ekki að setja sérstakar reglur þar sem ferðir þarna voru á þeim tíma mjög sjaldgæfar, en það hefur náttúrulega breyst með auknum möguleikum í ferðamennsku á sérútbúnum jeppum. Ég hef nokkrum sinnum komið þarna að en samt aldrei ekið upp að skálanum, enda brekkan upp þannig að í mörgum tilfellum sjálfsagt fljótlegra að skrúfa bílinn í sundur og bera upp í pörtum. Hef því látið mér nægja að rölta þarna upp að skálanum.
Þetta eru í sjálfu sér athyglisverðar pælingar varðandi rannsóknagildi fjallsins og lífríki þar, en reglur um þetta hafa ekki verið mikið kynntar. Það þarf sjálfsagt að skýra þær betur og hefði þurft fyrir löngu.
Kv – Skúli
Einhvern tíman var þetta sæmilegur afsláttur eða allavega nægjanlegur til að maður fór frekar á Skeljungsstöðvar en þegar afslátturinn er föst krónutala sem ekki hækkar meðan eldsneytisverð hækkar og hækkar fer þetta að líta öðruvísi út. Núna er þetta innan uþb 2,8% afsláttur sem er eiginlega bara fyndið.
Samt er ennþá hlæilegra þegar OB auglýsir 3 kr afslátt á Olís stöðvum. Það er rétt að losa eitt prósent. Svona tilboð bjóða engir nema olíufélögin.
Kv – Skúli
Ég er ekki alveg að ná þessu. Ef hann hefur verið einhvers staðar nærri vaðinu á Skógaá á ég erfitt með að ímynda mér að það sé auður díll á jörðu þar svo varla hefur verið ólöglegur utanvegaakstur á þeim slóðum. En kannski er einhver vitleysa í fréttinni, það er nú ekki alltaf allt haft rétt eftir í fjölmiðlum.
Kv – Skúli
Góð grein og jákvæður andi í henni. Líka skemmtileg viðbót hjá Rúnari og það sem hann lýsir er það sem flestir upplifa á fjöllum. Þar eru yfirleitt allir vinir og samherjar og taka tillit til þarfa hvers annars þó einstaka undantekningar séu til hvað þetta varðar líkt og með flest annað í tilverunni. Yfirleitt mætir maður því viðmóti sem maður sýnir sjálfur.
Einn hóp náttúruverndarunnenda mætti nefna í viðbót og það eru veiðimenn. Nú er ég sjálfur ekki veiðimaður, hvorki á stöng né byssu, en hef svosem prófað hvortveggja. Skotveiðimenn verða oft fyrir því að vera álitnir óæskilegir í náttúrunni og sennilega verða þeir harðar úti í því en jeppamenn. Hef stundum á tilfinningunni að barnaævintýrin um vonda veiðimanninn í skóginum og saklausu kanínurnar sitji svolítið fast í sumu fólki. Í mínum huga fara menn hins vegar varla nær náttúrunni en með því að fara og veiða sér mat. Það krefst þess að þekkja á náttúruna, hegðan veiðidýranna og kunnáttu í að flækjast um fjöll og óbyggðir og bjarga sér á eigin rammleik. Samfélög og þjóðflokkar sem lifa af veiðum (má nefna eskimóa eða indjánana í henni Ameríku áður en hvíta villidýrið frá Evrópu rústaði menningu þeirra) eru hluti af náttúrunni, þeir eru/voru hreinlega eðlilegur hluti náttúrunnar, en við sem búum í nútíma samfélagi erum búin að skilja okkur frá náttúrunni. Góð leið til að fara til baka í náttúruna er að fara á veiðar, eða bara í hestaferð, jeppaferð, gönguferð eða hvað sem menn kjósa, en aðalatriðið er að upplifa sig í náttúrunni. Í því fellst að vera náttúruverndarsinni því þú getur þetta ekki nema náttúran sé vernduð. Þess vegna fæ ég alltaf aumingjahroll þegar ég heyri firrta borgarbúa sem lifa á verksmiðjuframleiddum sterakjúklingum fordæma skotveiðar, gjarnan lið sem þekkir ekki það að upplifa sig í náttúrunni. Skotveiðimenn sem stunda hóflega veiði og ganga vel um náttúruna eru meiri náttúruverndarsinnar en margur gasprarinn. Í ofanálag eru þessir gasprar gjarna afkomendur þeirra sem rústuðu menningu hinna náttúruvænu indjána og eru sjálfir vel á veg komnir með að rústa menningu eskimóa. Vona að ég sé ekki kominn alltof langt frá upphaflega þræðinum, en þetta tengist klárlega spurningunni um hvað er náttúruverndarsinni!
Kv. – Skúli
Það er nú svolítið skondið að sjá hvernig þessi skemmtilegi þráður hefur þróast. Í upphafi er ágætur pistlill frá Árna Alfreðs um það að nú á krepputímum sé vert að hafa í huga að vel sé hægt að ferðast á minna breyttum jeppum, það þurfi ekki endilega 44plús til að bregða sér til fjalla, en nú er umræðan komin út í pælingu með að breyta jeppunum í skriðdreka á beltum. Spurning hvernig þessi beltabúnaður virkar í krapa sem mér finnst vera helsta hindrunin í vetrarferðum í dag, maður þarf alveg að sitja um snjóinn til að komast í hann áður en hann breytist í krapa. Þá vil ég frekar harðfenni, svona fyrir jeppaferðir allavega (auðvitað annað mál á skíðum). Hreinn og klár snjór er hins vegar minna vandamál þó þungt færi geti vissulega dregið úr ferðahraða, með lagni á festa í snjó að vera undantekning.
Kv – Skúli
P.s. Reyndar finnt mér trikkið með plankann í drullunni hreinasta snilld, væri þó hræddur um öxlana mína ef maður færi út í svona æfingar.
Ég þarf eiginlega að leiðrétta mig þarna hvað varðar smalaleiðir. Þær þurfa ekki að vera inni í grunninum því það er náttúrulega í gildi þessi undanþága vegna landbúnaðarstarfa og hún er túlkuð þannig að það megi aka smalaleiðir við smalamennsku þó þær séu ekki í grunninum.
Kv – Skúli
Nei þetta getur ekki verið Árni, það er engan vegin hægt að aka í snjó öðruvísi en á a.m.k. 44 tommum og helst 49 tommum og 5 á tonnum af járni.
En að gamni slepptu þá eru ekkert svo margir áratugir síðan menn þóttust helvíti öflugir á 35 tommu Toyotum og fóru mikla leiðangra þvert og endilangt landið. Að vísu verður að játast að þetta skemmtilega harðfenni er að verða nánast aðeins í minningunni og reglan krapi eða púður. En það er örugglega hægt að ferðast helling þó bílarnir séu eitthvað minna breyttir. Það getur tekið meiri tíma og þurft meiri æfingar en er það ekki einmitt það sem við erum að sækjast eftir. Góð áminning Árni.
Kv – Skúli
Þetta er leið austan við Hattfell að gömlu Emstrubrekkunni þar sem á árum áður var ekið yfir Emstruánna og niður í Húsadal. Núna eru menn hættir að fara þarna yfir ánna enda varasöm og búið að loka fyrir umferð sunnan megin. Hins vegar er ástæða til að halda þessari leið þarna að brekkunni opinni því það er skemmtilegur krókur að renna þarna að sjá yfir Entujökul og ruðningana neðan við hann. Þarna eru hins vegar þrjár leiðir þangað, ein ætti að vera nægjanlegt og þá önnur af þeim sem kemur frá Hattfelli (þar eru tvær samhliða, sennilega vegna þess að slóðin þarna er býsna ógreinileg).
Í grunninum er þessi leið lika inni sunnan megin úr Húsadal og að ánni, hana tel ég að eigi að rauðmerkja og leggja til að verði ekki inni í grunninum enda liggur þessi vegur að verulegu leiti eftir fjölförnustu og frægustu gönguleið landsins. Til viðbótar þá er hún sumsstaðar það þröng á milli trjánna að til þess að bíll komist framhjá göngumönnum þyrftu þeir síðarnefndu að stökkva inn í skóginn, s.s. maður og bíll geta ekki mæst.
Kv – Skúli
Leið sem liggur af Mælifellssandi vestan við Veðurháls inn að Hrútagili og vestur eftir Skiptingaöldu að Kaldaklofskvísl. Rétt að taka fram að ég hef aldrei farið þessa leið né séð upphaf hennar þrátt fyrir að hafa oft ekið Mælifellssand, en ég myndi ætla að þetta sé fyrst og fremst smalaleið, þ.e. að menn fari þarna til að kíkja eftir kindum. Sem slík þarf hún væntanlega að vera til, ekki síst ef menn vilja setja gangnamönnum strangari skorður til aksturs utan vega. Ég held hins vegar að þessi leið þjóni litlum tilgangi fyrir ferðamenn.
Ég gæti reyndar trúað að á þessu svæði séu fleiri leiðir sem þetta gildir um. Annað Hrútagil er inn á Sultarfit og þarna er merktur slóði þangað af aðalslóðanum gegnum fitin. Ég skoðaði þessa leið fyrir líklega tveimur árum. Í sjálfu sér er gaman að koma í þetta gil en slóðin liggur allavega á kafla um gróðurlendi og á einum stað bleytu þar sem smá lækur rennur í gegn. Hætt við að það láti fljótt á sjá ef eitthvað verður um umferð þarna.
Kv – Skúli
Í grunninum er leiðin fyrir norðurenda Langasjávar og endar slóðin þar í punkti 64 14.172 / 16 11.595. Ég vil meina að þessi slóði liggi lengra og þá alveg inn að Fögrufjöllum. Þar er auk þess mun eðlilegri staður til að stoppa á sléttlendinu þar við nyrsta odda vatnsins. Þaðan er uþb. 2 km gangur að Útfallinu þannig að á tveimur tímum er hægt að rölta þangað í rólegheitum, sem er vel þess virði. Með því að slóðin endi á þeim stað sem sýndur er í grunninum bætist annað eins við og hætt við að áfangar í jeppaferðum bjóði ekki upp á svigrúm upp á 4 tíma.
Semsagt, þarna þarf að bæta aðeins við slóðina.
Kv – Skúli
Sakna þess að hér hafi ekki farið af stað umræða og athugasemdir um einstaka leiðir, þá bæði hvað mönnum finnst mega mögulega fara út og hvað skiptir máli að sé haft opið. Ég ætla því að ríða á vaðið hérna og vonandi koma fleiri á eftir.
Frá skálanum við Sveinstind liggur leið sunnan við hina hefðbundnu leið suður fyrir Hellnafjall. Þarna er keyrt á kafla í árfarvegi og svo komið að ármótum (ekki gatnamótum) og þá liggur leiðin til hægri áfram eftir ánni. Svo upp brekku hjá Hellnafjalli og inn á veginn að Langasjó.
Þessi leið þarf fyrir alla muni að vera opin áfram, en ég nefni hana því í sumar tók einhver upp á því að hlaða steinum fyrir hana við gatnamótin við Langasjóveg (F235). Þessi leið er mjög skemmtilegt krydd í ferðalög um svæðið, bæði skemmtilegt að aka hana og falleg leið. Menn þurfa þó aðeins að þekkja hana eða hafa góðar upplýsingar þegar hún er farin því ofan í ánni sjást engin för að elta og eftir ármótin þarf að fara réttu megin í farveginum til að lenda ekki í hyl (ef áin er skoðuð vel ættu menn að átta sig á hvar hylurinn er).
Leið sem þarf að koma í veg fyrir að verði lokað. Hún er auk þess eldri en nyðri leiðin, þetta er upprunalega leiðin þarna. Leiðin sem flestir fara undir hlíðum Sveinstinds skilst mér að hafi ekki komið fyrr en eftir að skálinn var endurbyggður.
Varðandi nyðri leiðina er venjan að fara upp að Langasjó og þar meðfram hlíðinni en þarna í grunninum er líka styttingur nokkuð sunnar. Þar geta verið bleytur fyrri hluta sumars og má því setja spurningamerki við þennan stytting.
Kv – Skúli
