Forum Replies Created
-
Replies
-
Einhvern tíman fékk ég hjá netagerðarmanni nokkra praktíska punkta varðandi teygjuspottana. Meðal þess sem hann talaði um var að slitþol rýrnar mjög mikið ef hann er hnýttur, í pelastikk getur rýrnun slitþolsins verið allt að 60%. Kemur til vegna ójafns álags á þræðina í hnútnum. Í splæsingu getur rýrnunin verið um 30% en í fléttuðu tógi þar sem splæsingin er fléttuð er rýnunin mun minni eða um 10%. Af þessu leiðir að ef spottinn slitnar eru mestar líkur á að það gerist í endanum, lykkjunni. Til viðbótar kemur að þar getur spottinn verið marinn og nuddaður eftir fyrri átök. Öryggislína á endanum er því ekkert vitlaus hugmynd þó auðvitað sé ekkert hægt að útiloka að spottinn slitni í miðju, gæti t.d. hafa skemmst þar af einhverjum sökum. Þú ert samt að minnka hættuna talsvert.
Þessi sami netagerðarmaður sagði varðandi bleytu og óhreinindi þetta:[quote:3pf9rre5]Flestir teyjuspottar eru úr nyloni sem er gerviefni og óhreinindi hafa ekki áhrif á það. Hins vegar getur verið gott að skola spottann öðru hvoru þannig að það setjist ekki í hann slæm lykt og hann sé skemmtilegri í umgengni.
Þegar nylon blotnar og þornar aftur harðnar það aðeins þar sem það dregst örlítið saman við að blotnar. Því er spottinn þjálli rakur en að öðru leiti hefur þetta ekki áhrif. [/quote:3pf9rre5]
Framleiðsla á köðlum miðast aðallega við þarfir á sjó, dráttartóg fyrir jeppa er einskonar aukaafurð í þessu. Ég myndi því halda að þessi framleiðsluvara sé hönnuð með það í huga að hún megi blotna, for helvide.
Kv – Skúli
Ekkert öruggt um niðurstöðu en funduinn gaf einhverjar vísbendingar. Fyrir það fyrsta virtist ekki sértakur áhugi hjá heimamönnum á ástæðulausum lokunum á leiðum. Hins vegar blandast þjóðgarðurinn inn í málin þarna og ferlið því lengra, þar sem verndaráætlunin hefur lokaorðið. Þá kemur svo á hina hliðina að heimamenn hafa meirihluta í svæðisráði þjóðgarðsins. Þetta þýðir þó ekki að það verði engar takmarkanir og sérstaklega hefur Vonarskarð verið í umræðunni. Þar hafa komið fram hugmyndir um að banna akstur frá Gjóstuklifi að Svarthöfða alfarið, fyrir utan vetraraktur á snjó. Það er hins vegar ekki eining um þá hugmynd í ráðinu (held að það megi segja að það sé langt frá því að það sé eining um þá hugmynd) og því hefur verið telft fram þeirri hugmynd að það sé akstursbann yfir sumarmánuðina en þegar kemur fram á haust verði akstur leyfður. Semsagt hásumarið verði þetta göngusvæði en áfram verði hægt að fara haustferðir þarna í gegn. Svæðisráðið á eftir að takia afstöðu til þessara tveggja hugmynda og kannski gáfulegast að fullyrða ekkert fyrr en sú ákvörðun liggur fyrir.
Að öðru leiti heyrðist mér ekki vera stórar hættur á ferðinni. Þó var rætt um lokun á svokallaðri Krakatindsleið, en ástæða þess er hversu brekkurnar upp hjá Rauðufossum eru illa farnar, gríðarlega mikið runnið úr þar. Vissulega rétt og þarf að gera eitthvað þar og kannski er eina vitið að loka þarna þangað til búið er að laga þetta, en það er auðvitað spurning um peninga. Þetta er skemmtileg leið og endanleg lokun hennar væri skelfileg en kannski hægt að búa við það tímabundið.
Annars voru þarna góðar umræður á skynsamlegum nótum að mínu mati.
Kv – Skúli
Réttur sveitarfélaga í því að ákveða hvað er opið og hvað ekki er líklega sambærilegur við rétt þeirra til að ákveða götur og vegi í byggð. Sennilega hefði sveitarfélagið formlega séð rétt til að ákveða að loka götunni heima hjá þér, en þú gætir auðvitað farið í mál við þá vegna þess skaða sem þú yrðir fyrir. Reykjavíkurborg ákvað t.d. einhvern tíman að loka Austurstræti fyrir bílaumferð og gat gert það þrátt fyrir mótmæli verslunareigenda við götuna. Ef heimreið heim að skála væri lokað væri t.d. örugglega hægt að sýna fram á beinan skaða (semsagt fjárhagslegan skaða, það er jú þannig að skaði sem ekki er mælanlegur í peningum er einskis virði í dómskerfinu) og þá væri hugsanlega grundvöllur fyrir málsókn, en óvíst um niðurstöðu.
Kemur kannski ekki á óvart að finna megi sprungur þarna þar sem vestari punkturinn er, sýnist hann vera á þeim slóðum þar sem Þrístapajökull byrjar að skríða niður.
Kv – Skúli
Sjálfsagt má finna rökleiðslu að því að Icesave málið snúist um hvort við getum farið á fjöll á jeppunum okkar. Ég efast þó ekkert um að Skallagrímur sé sjálfur sannfærður um að hans leið lágmarki skaðann af þessu bulli. Svo geta menn diskúterað fram og aftur hvort það sé rétt hjá honum, eða hvort hann vaði þar í villu, en ég held að það sé kappnóg af stöðum til þess, þó þessi vefur fái frið fyrir því.
Kv – Skúli (sem flýr til fjalla til að þurfa ekki að heyra meira af Icesave bulli)
Er þetta vefur um almenn stjórnmál?
Já er það ekki bara tímabært, góð hugmynd.
Kv – Skúli
Samt ágætt að hafa í huga hættu af þessu ef t.d. tölva er staðsett fyrir framan farþegann.
Kv – Skúli
Nákvæmlega rétta sjónarmiðið, so what, við erum að framleiða jeppa en ekki hraðbrautardrossíu. Einu skiptin sem ég raunverulega finn að jafnvægisstöngin er ekki undir er í hringtorgum, þá leggst hann kannski aðeins meira en so what. Og svo í einhverju brölti og þá eru áhrifin jákvæð.
Smá athugasemd við þetta síðasta, það var jafnvægisstöng í Defendernum hjá mér að aftan (árg 97, gormabíll með gömlu RangeRover fjöðruninni) en hún er reyndar löngu farinn og ekki verið saknað. Það er nú eiginlega dæmi um hvernig Landróverinn aðlagar sig að aðstæðum, hann losaði sig sjálfur við stöngina á Arnarvatnshæðinni, enda var hún þar bara til óþurftar og leiðinda.
Kv – Skúli
Hér er umsögnin um landnýtingaráætlunina:
(Þingskjalið sjálft er hægt að sjá hér:
[url:106bmk1d]http://www.althingi.is/altext/138/s/0019.html[/url:106bmk1d])Reykjavík 2. desember 2009
Iðnaðarnefnd Alþingis
Efni: Athugasemdir við tillögu til þingsályktunar um landnýtingaráætlun fyrir ferðamennsku á miðhálendinu.
Ferðaklúbburinn 4×4 fagnar því að komin er fram þingsályktunartillaga um landnýtingaráætlun fyrir ferðamennsku á miðhálendinu. Um leið viljum við leggja áherslu á að eftirfarandi atriði verði höfð í huga við vinnslu áætlunarinnar.1. Í fyrstu málsgrein greinargerðar með þingsályktunartillögunni eru tilteknir þeir aðilar sem hafa skal samráð við. Það vekur nokkra furðu að þar eru ekki tilteknir fulltrúar innlendra ferðamanna og útivistarfólks. Vaxandi hópur Íslendinga nýtir sér hálendið til ferðalaga og náttúruuppifunar og teljum við sjálfgefið að samráð sé haft við þessa hópa. Ferðaklúbburinn 4×4 er fulltrúi stórs hóps þessara ferðamanna. Auk þess má benda á að útivistarfélög hafa með sér samtök og samráðsvettvang (SAMÚT, Samtök útivistarfélaga). Landnýtingaráætlun fyrir hálendi Íslands hlýtur að þurfa að taka mið af þörfum innlendra ferðamanna, jafnt þeirra sem stunda fjölbreytilega fjallamennsku sem og hins almenna fjölskyldufólks sem kýs að ferðast um öræfi landsins.
2. Greinargerðin fjallar sérstaklega um náttúruna sem ímynd Íslands og áhrif þess á stöðu Íslands sem ferðamannalands. Því til viðbótar má benda á að innlendir ferðamenn sem ferðast um hálendið eru að sækja í sömu auðæfi og upplifun þeirra er með svipuðum hætti. Þær áherslur sem koma fram í þessari málsgrein eru að okkar mati mikilvægar. Hálendið tapar þeim gæðum sem ferðamenn sækjast eftir ef meiriháttar mannvirki rísa þar. Þjónustustöðvar í stíl við það sem þekkist við þjóðvegi á því ekki heima inni á hálendinu. Af sömu rót er sprottið mikilvægi þess að gerð vega sé frumstæð líkt og þekkist í dag. Ferðamannavegir af þessu tagi má kalla „ökuleið án vegagerðar“ en einkenni slíkra vega eru að áhrif þeirra á umhverfið eru lágmarki og um leið upplifun þeirra sem um svæðið ferðast áhrifarík (sjá Landvernd (2007). Hálendisvegir – hvert stefnir og hvað er í húfi? Efni á vefslóðinni http://www.landvernd.is/myndir/Halendis … a_2007.pdf ).
Þrátt fyrir þetta er ekki hægt að loka alfarið fyrir ákveðna grunnþjónustu inn á hálendinu, þá einkum gistiskála. Uppbygging nýrra gistiskála þarf hins vegar að byggja á skýrri heildarsýn og vera í sem bestu samræmi við náttúruna. Ferðafélög og fleiri félagasamtök hafa jafnan sýnt mikla smekkvísi og ábyrgð við uppbyggingu skála og rekstur þeirra og teljum við eðlilegt að þessi starfsemi verði áfram í þeim farvegi.3. Í umfjöllun greinargerðarinnar um víðerni er tekist á við vel þekktan línudans milli þess að vernda og njóta. Sú skilgreining á víðernum sem þarna er notuð er eftirfarandi:
„Landsvæði sem er a.m.k. 25 km2 að stærð eða þannig að hægt sé að njóta þar einveru og náttúrunnar án truflunar af mannvirkjum eða umferð vélknúinna farartækja á jörðu, er í a.m.k. 5 km fjarlægð frá mannvirkjum og öðrum tæknilegum ummerkjum, svo sem raflínum, orkuverum, miðlunarlónum og þjóðvegum, og þar sem ekki gætir beinna ummerkja mannsins og náttúran fær að þróast án álags af mannlegum umsvifum.“
Þessi skilgreining hugtaksins er alls ekki gallalaus. Einkum má gagnrýna að hún gerir ekki greinarmun á mismunandi umfangsmiklum mannvirkjum og ummerkju. Með henni er lagt að jöfnu orkuver og fjallaskáli, hraðbraut og ógreinileg fjallaslóð. Dæmigerð ferðamannaleið (ökuleið án vegagerðar) hefur ekki truflandi áhrif á ferðamenn þó hún sé í vel innan við 5 km fjarlægð, þó svo uppbyggð samgönguæð milli landshluta geri það. Á hálendi Íslands eru mörg svæði sem ekki uppfylla skilyrði þessarar skilgreiningar en bjóða engu að síður upp á kyrrð og þá náttúruuppifun sem þarna er talað um. Hætt er við að áætlun sem gengur í of miklu mæli út frá þessari skilgreiningu gefi skakka mynd og um leið setji óþarfa hömlur á umferð hins almenna ferðamanns, en um leið vanmeti gildi fjölmargra svæða á hálendinu. Hægt er að benda á fjöldamörg dæmi þessu til stuðnings og víða hægt að njóta öræfakyrrðar án þess að skilyrði þessarar skilgreiningar séu uppfyllt.4. Í kafla um undirbúningsvinnu er rætt um þá gagnaöflun sem þegar er komin í gang. Þar er tilvitnun í samantekt á vef Rannís varðandi þá vinnu og kemur þar fram eftirfarandi:
„Fundnir verða markhópar fyrir hvert svæði sem henta eðli og umhverfi þess. Sem dæmi má nefna að á einu svæði gæti verið stefnt að þjónustu fyrir göngufólk, á öðru fyrir hestaferðir og á enn öðru fyrir jeppafólk og þá sem ferðast á vélsleðum.“
Frá sjónarmiði ferðaþjónustunnar þar sem þarf að uppfylla þarfir ferðamanna sem koma hingað einu sinni eða sjaldan með skýrt afmörkuð markmið kann fyrirkomulag sem þetta að henta vel. Fyrir innlenda ferðamenn og útivistarfólk gegnir hins vegar öðru máli. Fyrir þann hóp eru ferðalögin öðrum þræði landkönnun og viðleitni til að kynnast eigin landi. Úthlutun afmarkaðra svæða til að stunda tiltekna ferðamennsku og/eða útivist er því mjög hamlandi. Reynslan er sú að sambúð mismunandi ferðahópa í landinu er almennt séð góð. Þau tilfelli þar sem einstaka ferðamenn telja sig hafa orðið fyrir truflunum af hálfu annarra ferðamanna gerast á afmörkuðum svæðum þar sem umferð er mikil. Þau eru ekki þess eðlis að þörf sé á svo róttækum aðgerðum eins og að skipta landinu upp í hólf, heldur er hægt að leysa úr slíkum málum með mun einfaldari aðgerðum.Ferðaklúbburinn 4×4
Akkerið fannst mér nokkuð sniðugt en ég er ekki eins sannfærður um að hitt systemið henti nógu vel. Eitthvað við þetta sem mér finnst ekki sannfærandi.
Nei þekki ekki díteilinn, hafðu bara samband við Kristján, hann er örugglega meira en tilbúinn til að sýna þér bílinn (Kristján P Davíðsson á ja.is)
Nei, ekki nema hann sé búinn að setja hana í hann, held ég fari rétt með að ein slík bíði ísetningar.
Þú ert væntanlega að tala um þenna hér:
http://www.kvika.is/fjallabak/content/I … large.htmlEigandinn stendur þarna við bílinn, hann heitir Kristján Pétur Davíðsson.
Önnur mynd af bílnum hér:
http://www.kvika.is/fjallabak/content/_ … large.htmlTil þess að gera nýlega breyttur og tekinn í gegn.
Kv – Skúli
Erfitt að mynda sér skoðun fyrr en kemur í ljós hverju verður breytt í lögunum. Þetta getur bæði verið ógn og tækifæri. Núverandi ákvæði um akstur eru í sjálfu sér ágæt, en þeim verður væntanlega eitthvað breytt í samræmi við það sem er að gerast varðandi ferlun á slóðum. En ákvæðið varðandi akstur á snjó og frosinni jörð þarf að verja ef einhver ógnun kemur fram við það. Tækifærið sem felst í þessu gæti falist í skýrari og ákveðnari ákvæðum varðandi almannarétt, þe. rétt almennings til að ferðast um landið. Í núgildandi lögum eru ákvæði um það en þau hafa þó ekki megnað að koma í veg fyrir að landeigendur loki leiðum með hliðum og keðjum. Kannski er þarna tækifæri til að koma í gegn skerpingu á þessu.
Kveðja – Skúli
Sammála Helga þarna, ef við förum að álykta sem svo að það sé lagi að keyra hér eða þar af því það fer undir ösku í næsta gosi, þá erum við farin að teygja hlutina talsvert. Þetta er ekki bara spurning um hvort förin sjáist næstu 100 árin, þetta er líka spurning um hvort þau sjáist upp um allar hæðir þegar næsti maður kemur á svæðið sem vill njóta náttúrunnar. Ekki bara spurning um ummerki næstu 100 árin heldur líka hvort verði ummerki um næstu helgi. Ég er að vísu sammála Benna um að það hefði verið gott ef hægt hefði verið að halda því inni í reglugerðinni að utanvegaakstur sem ekki veldur spjöllum sé löglegur, svosem á áraurum þar sem markar ekki í þó 10 tonna trukkur fari um. Vandamálið við það er hins vegar að það er misjafnt hvernig menn meta hvað séu spjöll og hvað ekki og eins hætta á að menn haldi að það komi engin för en svo verður raunin önnur. För í sandi geta horfið fljótt ef hann er nógu laus í sér, en annars staðar koma varanleg för í sandinn. Ég sá t.d. inni á Fjallabaki í sumar gömul för í sandi þar sem grasstrá voru farin að spretta í förunum þó allt í kring væri ekki stingandi strá. Skýringin væntanlega að raki situr meira ofan í förunum og því nær gróðurinn sér aðeins af stað og útkoman verður græn strik, ekkert mjög náttúruleg að sjá. Í öðrum tilvikum sér maður lausari sand fjúka í förin og setjast þar og þá sést strikið varanlega. Því held ég að því miður hafi ekki verið hægt að hafa bannið svona opið að það væri undir hverjum og einum að meta hvort aksturinn valdi spjöllum. Hins vegar þyrfti að koma eitthvað inn í reglurnar sem gerir mögulegt að leita að leiðum yfir ár og upp á jökla þar sem landið er síbreytilegt.
Kv – Skúli
Greinin er jákvæð í garð jeppamanna, en í sjálfu sér skiljanlegt að hjólamenn séu ekki eins kátir. Svandís segir um torfæruhjólin: "Sumir virðast telja að þessi tæki hafi eða eigi að fá annan og meiri rétt til umferðar í óbyggðum en bílar. Það er misskilningur. Torfæruökumenn geta nýtt sér sama vegakerfi og jeppamenn, vilji þeir nota ökutæki sín til að ferðast um landið."
Þarna er raunar slegið alveg út með þá hugmynd hjólamanna að fá að nota einstigi (gamla kindaslóða). Kemur ekki á óvart að sú hugmynd eigi erfitt uppdráttar, því þó maður geti skilið að slíkir slóðar séu skemmtilegir til að hjóla þá á ég mjög erfitt með að sjá það ganga upp sem einhverja almenna reglu að hjólin megi fara um slíkar leiðir. Væri kannski hægt að leyfa það á afmörkuðum svæðum og æskilegt að með einhverjum hætti væri komið til móts við þessa kröfu.
Kv – Skúli
Þetta vekur mann til umhugsunar:
[url:2ynw2118]http://blog.eyjan.is/omarragnarsson/2009/11/01/er-thetta-edlilegt/#comments[/url:2ynw2118]
Hjó sérstaklega eftir því að þarna varð lokunarkeðja á vegi þeirra. Getur verið að í sumum tilfellum séu keðjur settar fyrir leiðir að áhugaverðum og flottum stöðum, beinlínis til þess að sem fæstir uppgötvi þá? Meðan þjóðin veit ekki hvað er um að ræða er meiri líkur á að hægt verði að virkja án andstöðu. Hindra aðgengið að náttúrunni því ef enginn veit hvað er í húfi nema einstaka sérvitringar er svo miklu auðveldara að keyra hlutina í gegn. Herkænska í þessa veru er svosem ekkert óþekkt, t.d. var því haldið fram ítrekað í fjölmiðlum á sínum tíma að svæðið sem færi undir Hálslón væri einstaklega ljótt og óspennandi og ég veit um marga sem trúðu því fullkomlega, en ég held að allir sem raunverulega skoðuðu svæðið séu sammála um að þetta sé fjarri sanni. Er trikkið núna að drita lokunarskiltum og setja upp keðjur til að hindra að almenningur fatti hvaða náttúrufyrirbæri séu að veði.
Kv – Skúli
Fjallabak er auðvitað mjög erfitt svæði í öllum fjarskiptum, meira að segja okkar ágæta VHF kerfi getur verið gloppótt í þessu landslagi sem þar er, þó það sé kannski það sem virkar best þarna (fyrir utan HF og gervihnattasíma). En það er himinn og haf milli þess að vera með lausa Tetrastöð í bílnum eða vera með hana tengda við alvöru loftnet. Í Strút t.d. hefur verið mjög erfitt að tryggja örugg samskipti við skálavörð, en með Tetra tengt við stefnuvirkt loftnet er komið þar gott samband. Ég er nokkuð viss um að þarna kæmi enginn gsm í staðin.
Get þó tekið undir það að mánaðargjöldin eru of há og ávinningurinn ekki nægjanlegur til að réttlæta þau fyrir einstakling.
Kv – Skúli
