Yngst á miðju

Hún Elva Ísey skrapp á miðjuna fyrr um daginn, hún er 6 vikna efnileg jeppastelpa

Ekki myndi ég láta mér detta til hugar að fara með mína fimm mánaða í svona ferð. Kannski 7 mánaða en alls ekki 6 vikna. Það er að mínu mati óábyrgt gagnvart barninu. Það er einfaldlega svo margt sem getur komið uppá og þá eru þau ekki eins harðgerð og við fullorðnafólkið, þola illa skakkaföll svona ung.

Ekki taka því þannig að fólk eigi bara að hanga inni með börnin í fóðruðu herbergi þar til þau eru unglingar en þegar þau geta ekki einu sinni setið sjálf ætti að fara aðeins varlegar með þau. Auk þess sem seta í bílstól fer ekki vel með bakið í greyjunum ef ferðast er lengur en 2-3 tíma, hvað þá hristingurinn sem fylgir fjallaferðum.

Ég veit að oftast er allt í lagi en það þarf bara svo lítið til að skaða 6 vikna barn varanlega. Hvaða gaman hefur svona kríli af þessu basli hvort eð er? Frekar að setja barnið í pössun ef þörfin fyrir svona ferðum getur ekki beðið í hálft ár.

Kv. Raggi sem ætlar að ala upp barnið sitt á fjöllum (þegar það þolir það).

Maður verður að meta þetta.

Við erum stór hópur og höfum verið með litlubörnin á ferðalagi niður undir 3ggja vikna.

Eftir því sem ég best veit eigum við öll börnin enþá.

Hvað með öll börnin sem fara Reykjavík til Akureyrar án stopps?

Kveðja, Fastur sem er farinn að telja börn

Tetta er bara ruggl að vera að þvælast með 3 vikna barn um þetta leiti á fjöll, þú getur aldrey verið full viss að lenda ekki í þvílíka brasinu, allavega tala ég af reynslu og hana nú!

Voðalegt væl er í fólki. Það er ekki neitt mál að fara á fjöll með börn ef maður hagar ferðalaginu eftir því og er með traustum og góðum ferðahóp sem tekur tillit til þess að maður er með ungabarn. Ég og konan fórum með báðar dætur okkar á miðjuna, aðra 4 ára og hina 7 vikna og allt gekk mjög vel í alla staði. Maður verður að vera meðvitaður um það að stoppa á tveggja tíma fresti til að taka þau úr stólnum og sú stutta þarf að drekka reglulega. Miðjuferðin var frekar auðveld ferð og aksturtími passlegur. Við vorum 4 tíma frá Hrauneyjum að miðjuni með einu góðu stoppi og svo vorum við 3 tíma yfir Hofsjökul í Kerlingafjöll með góðu stoppi á jöklinum. Ég og mínir ferðafélagar hafa í gegnum árin venjulega ferðast með alla fjölskylduna, enda er þetta fjölskyldusport. Þeir sem ekki vilja fara með sín börn á fjöll gera það þá bara ekki. Sú eldri var á svipuðum aldri þegar hún byrjaði að fara í jeppaferðir og hún veit fátt skemmtilegra í dag en fara í jeppaferð og gista í skála. Þannig að ég blæs bara á þetta væl.

Góðar stundir

ps: hvernig var hægt að vera í 18 tíma í þessari ferð ?

Oft finnst mér eins og þeir sem ferðast minnst, hafi mesta vitið á því hvernig skal ferðast og hvað skal varast.
.
Á sama hátt virðast þeir sem eiga fæst börnin, vera hæfastir um að meta hvernig uppeldi skal háttað.
.
Kannast fleiri við þetta?

Ég verð nú að svara þér aðeins fyrst þú minnist á mig í þræðinum þínum, sem reyndar færir gild rök fyrir því sem Atli skrifar hér á undan, því ekki veit ég til að þú sért orðinn pabbi ennþá og hundurinn var mest í pössun hjá mömmu þinni og pabba.
Ég hefði haft nógan tíma til að bjarga börnum úr bílnum hjá mér þegar hann sökk á sínum tíma og nóg skjól var í öðrum bílum sem voru með mér, en víða á þjóðvegum gæti maður farið útaf og á kaf í sjó eða vatn og verið einbíla og enginn til aðstoðar og þyrfti ekki að spyrja af leikslokum við svoleiðis aðstæðum. Hvað varðar hengjuna hjá Jóni og Danna hefði barn í bílstól varla fundið fyrir því og það er nú hægt að fara á hliðina á fleiri stöðum en á fjöllum, það er reyndar oftast mýkra á fjöllum.

Kv.
Heiðar

sem er farinn að fara með barnabörnin á fjöll því börnin eru orðin fullorðin

Frábært innlegg hjá Atla, eins og úr mínu hjarta talað.

Við eigum 4 börn á aldrinum 4 til 27 ára og öll eru þau vanir fjallaferðamenn og jöklafarar. Þau byrjuðu þó ekki alveg jafn ung og börnin hjá Hlyn.

Mikilvægt er að ferðast í góðum hóp þegar börnin eru með og ætla sér ekki of mikið.

Ég tel okkur vera í meiri hættu á þjóðveginum austur fyrir fjall heldur en uppi á fjöllum ef ferðast er af kunnáttu. Svo ég tali nú ekki um þjóðveginn norður á Akureyri þegar trukkalestin kemur á móti.
Miðað við umræðuna að ofan er ótrúlegt að nokkur maður skuli þora með fjölskylduna norður á Akureyri, svo ég tali nú ekki um stórhættulegt 5 tíma flug til sólarlanda þar sem tekur við sólbrunahætta og stórauknar líkur á krabbameini síðar. Samt eru þúsundir foreldra ungra barna sem gera þettra á hverju ári.

Annars er gott máltæki sem segir: Af misjöfnu þrífast börnin best.

Vanir foreldrar vita mest allt um börn og sjá um þau eftir bestu samvisku geri ég ráð fyrir.
En það er bara svo marg sem getur komið fyrir sem ekki er hægt að gera ráð fyrir. Þegar barn er undir 2 mánaða, jafnvel eldra, geta komið fram sjúkdómar sem hrjá þau sem hægt er að lifa við eðlilegu lífi sé tekið strax á þeim en geta líka dregið þau til dauða á stuttum tíma ef ekki er strax rétt farið að. Algeng dæmi eru t.d. flog og sykursýki, ef ég væri læknismenntaður gæti ég eflaust nefnt fleira. Nokkuð sem ekkert foreldri vill hafa á samviskunni er líf barns síns.
Bara að bíða nokkra mánuði með að fara með þau á fjöll ætti ekki að skaða foreldrana, þau geta enn farið á fjöll með eldri börnin eða ein eftir atvikum.
Þið getið kallað þetta væl eða vænisýki, og að ef við ættum að gera ráð fyrir öllu svona værum við með magasár í fóðruðu herbergi en þetta kalla ég almenna skynsemi og tækla þetta bara nokkuð stóískur, ekkert magasár ennþá og búinn að leika aðeins í þessu góða hvíta með góðum vinum án þess að taka dóttur mína með. Ég tek alla vega ekki sénsa með gullmolann minn.
Góður hópur skiptir máli og góðir vel búnir foreldrar á góðum bíl enn meira máli, en mestu máli skiptir er að geta gert það sem þarf EF eitthvað kemur fyrir. Það er algengara en við höldum að þessi EF komi uppá og sem betur fer eru flestir á réttum stað þegar það gerist.
Þetta með Reykjavík – Akureyri er kjánalegur samanburður og þið vitið það. Hvað er sjúkrabíll lengi á leiðinni eftir þjóðveginum vs. björgunarsveitabíll eða þyrla inn á reginhálendið. Og hversu langt eruð þið frá læknisaðstöð á þjóðveginum vs. á hálendinu. Og hvar ætlar þú að fara út í sjó af þjóðveginum (miðað við eðlilegt aksturslag) frá Rey-Aku Heiðar? Ég hef aldrei verið nálægt því. En það er reyndar sorglegt að margir jeppamenn virðast hafa það takmark að láta stóru dekkin snúast jafn hratt og fólksbíladekk þó það komi aðeins niður á umferðarlögunum, svo sem efni í allt annan þráð ef einhver vill.
Fólk gerir það sem það vill og hlutirnir eru ekki flóknari en það. Hvort það viti betur og viðurkenni það eða ekki er annað mál. Fólk verður náttúrulega bara að meta hvert fyrir sig. En þetta með að þeir sem eiga fleiri börn séu betri og ábyrgari uppalendur er því miður ekki algilt eins og flestir vita.
Að mínu mati er það sjálfselska í foreldrunum að fara með hvítvoðung í svona ferð. Kallið það væl eða hvað annað það er ykkar mat ekki mitt.

Ég nefndi ekki leiðina Rvk-Ak í mínum pistli, heldur bara þjóðvegina almennt, en þar fyrir utan er vel hægt að lenda í vatni eða sjó á milli Rvk og Ak. til að mynda í Kollafirði, við Borgarfjarðarbrú og sennilega í Hrútafirði á nýja veginum og við allar brýr er hægt að fara útaf og á toppinn ofan í á.

Mér sýnist nú á þessum pistlum að reynslumestu ferðamennirnir sem við eigum finnist það lítið mál að vera með fjölskylduna með, en hinir með litla reynslu og kannski ekki mjög öfluga bíla og ferðafélaga telji það glapræði hið mesta að fara til fjalla.

Það fara allavega ekki margir á þessum þræði í sporin þeirra Snorra, Hlyns og Runars.

Kv.
Heiðar