Vatnajökulsþjóðgarður verndaráætlun

Setti athugasemd inn á sjallið hjá Páli Ásgeiri:
[url:llh5w0sj]http://blog.eyjan.is/pallasgeir/2010/06/14/motmaelabref/#comments[/url:llh5w0sj]
Páll Ásgeir Ásgeirsson
blogg á eyjan.isForsíða Um ← Skýrsla úr Þórsmörk Þórsmörk rís úr öskunni →
Mótmælabréf
14.6 2010 | 09:48 | 4 ummæli
Á heimasíðu Vatnajökulsþjóðgarðs liggur nú frammi tillaga að verndaráætlun fyrir þjóðgarðinn. Öllum er heimilt að senda inn athugasemdir við tillöguna og skal það gert fyrir 24. júní n.k. Senda má athugasemdir í snigilpósti á skrifstofu garðsins á Klapparstíg 25-27 eða senda þær í tölvupósti á sogv@vjp.is.
Til þess að sem mest sátt ríki um starfsemi þjóðgarðsins ættu sem flestir að nýta sér þennan rétt til athugasemda. Eftir 24. júní missa menn eiginlega líka réttinn til þess að vera með nöldur út í starfsemi þjóðgarðsins hafi þeir ekki sent formlegar athugasemdir.
Sjálfur hefi ég nýtt mér þennan rétt og sent athugasemd vegna fyrirhugaðs sumaraksturs upp á jökul úr Skyndidal um Lambatungnajökul. Einnig mótmælti ég stjórnlausri vegagerð og náttúruspjöllum við vegagerð upp úr Hoffellsdal í átt að jökulrönd við Goðahrygg þar sem landeigendur vaða yfir hvað sem fyrir verður án nokkurra rannsókna eða mats. Þar er um að ræða vinnubrögð sem þjóðgarðurinn getur að óbreyttu ekki tekið þátt í án þess að brjóta sín eigin lög en hin umdeilda vegagerð er einmitt komin að þjóðgarðsmörkum.
Ég vona að stjórn þjóðgarðsins taki athugasemdir mínar til greina og veit að margir aðrir hafa mótmælt á svipuðum nótum. Nýtum rétt okkar, lesið tillöguna á vef þjóðgarðsins og sendið athugasemdir áður en það verður of seint.

Flokkar: Óflokkað | Facebook

Ummæli (4)
Bæring // 14.6 2010 kl. 21:11

Þú ert faggi. Þetta er það eina sem mér dettur í hug þegar ég rekst á pósta frá þér. Mér fynnst sorglegt og er varla að trúa því að ætlunin sé að loka svæðum á íslandi, nema fyrir einhverjum útvöldum, þegar ég nota orðið útvalinn vil ég meina það að það er afskaplega þröngur hópur á íslandi sem getur gengið þessar vegalengdir, ég tel mig vera alveg temmilega frískann, en ef mig langar að sjá umrædd svæði á næstu 12-15 árum þá þyrfti ég að velja um það að fara einn í göngutúr eða verja sumarfríinu með börnunum mínum, En myndi ég samt vilja fara með börnin mín inná þessi svæði ef einhver umferð gönguhópa verður þarna, vill maður vera á ferðinni þarna eftir segjum 3 ár þegar enginn ökutæki hafa fengið að fara þarna um, eða ætlar þú að flytja inn sjerba frá Nepal til að trítla með ruslið og skítinn til byggða. Ekki að mig langi í eithvað skítkast eða hártoganir við þig en ég sé bara ekki hvernig þetta á að ganga upp og ég vil meina að umferð þarna leggist nánast af. En það er kanski draumurinn.
Kveðja Bæring
Bæring // 14.6 2010 kl. 23:52

það er verður eiginlega að útskíra orðið faggi örlítið. svona til að fyrirbyggja misskilning og of mikil leiðindi.
Faggi er einhver sem tekur ekki tillit til annara og fær sínu framm, með yfirgangi og frekju, svo ofaná er nánast hægt að setja samasem merki við fagga og 15 ára gelgju, sem gerir allt til að fá athyggli og er hvött áfram af vinum sínum.
t.d. vil ég meina að Orkuveita Reykjavíkur sé Faggi, þeyr eiðilögðu Hellisheiðina, tóku allann sjarma af henni! Malbikuðu hana en þeir reyndu svo að redda þessu með því að leggja reiðvegi um svæðið, áður var þarna talsverð umferð af göngu og jeppafólki, en núna sér maður ekki sálu þarna, ég hef t.d. aldrei séð neinn á þessum reiðvegum.
Og fyrir utan að þeir eru búnir að eigna sér Hellisheiðina með skiltum þar sem talað er um lokað svæði eða eithvað álíka ömurlegt.

Þetta er akkúrat hin leiðin á móti þessum friðunum sem þú ert að mæla svo vel með.
Kveðja Bæring
Páll Ásgeir // 15.6 2010 kl. 08:19

Bæring sem skrifar hér að ofan hefur að jafnaði notað felunafnið „bazzi“ en stígur hér hálft skref í átt til tjáningar undir fullu nafni. Því ber að fagna.
Fullt nafn hans mun vera Bæring Jóhann Björgvinsson, rafvirki Klyfjaseli 23. Bæring er áhugasamur ferðamaður, að sögn ættaður úr Skálmardal á Barðaströnd og segist á feisbók vera starfsmaður Mjólkursamsölunnar.

Bæring virðist eiga erfitt með að þola þá sem hann telur ósammála sér og grípur því til persónulegra svívirðinga. Almennt finnst mér slíkt ekki svaravert og síst fallið til þeirrar uppbyggilegu umræðu og sáttar sem menn eins og Bæring segjast stundum vilja taka þátt í.
Sérstaklega vekja upphafsorð fyrri athugasemdarinnar athygli þar sem Bæring kýs að kalla greinarhöfund fagga sem almennt er notað um þá sem eru samkynhneigðir eða sérstaklega huglausir nema það tvennt fari saman. Þetta val Bæring staðfestir vilja hans til málefnalegra umræðna enda hnykkir hann á því síðar í færslunni með því að segjast vilja forðast skítkast og hártoganir. Heimatilbúnar útskýringar á merkingu orðsins í seinni færslunni gætu verið fyndnar ef þær væru betur stafsettar en svo flýgur hver sem hann er fiðraður.
Að svo komnu máli vil ég engar ályktanir draga um kynhneigð Bærings né hugprýði af skrifum hans þótt hann standi vissulega vel til höggsins.
Ég vil hvetja Bæring til þess að lesa færsluna aftur og leita sér aðstoðar þegar hann rekst á eitthvað sem hann skilur ekki. Best væri auðvitað ef hann réðist í að lesa hina eiginlegu tillögu að verndaráætlun Vatnajökulsþjóðgarðs sem er í rauninni umfjöllunarefni færslunnar. En líklega er það til of mikils mælst.
Dagur Bragason // 16.6 2010 kl. 01:57

Ég hvet alla landsmenn til að kynna sér þessa tillögur að vernaráætlun Vatnaökulsþjóðgarðs. http://www.vatnajokulsthjodgardur.is/st … nni/nr/236 Þetta plagg er með ólíkindum og andstætt venjum í Íslensku þjóðfélagi. Þarna er farið fram á að fólki sé stórlega mismunað eftir getu til ferðalaga og einum ferðamáta á kostnað annars.
Ekki eru það náttúruverndarrök sem liggja að baki heldur óþol óskilgreinds hóps, sem ekki má sjá eða heyra í vélknúnu ökutæki.
Ekki eru allar tillögunar í þessa átt og má reisa „loftnet“ hvar sem er í þjóðgarðinum þótt þessi loftnet eru með díselvél, oftast án hljókúts, og þurfa reglulega olíu sem ekki er flutt nema á olíubílum.
Þarna er verið að tala um svokölluð víðerni, en upphafið þessu hugtaki er að finna í Bandaríkjunum og eru kölluð Vilderness og lagasetningin kölluð Vilderness act frá 1964. Þar voru tekin frá óbyggð svæði og það stærsta í Alaska og er um 15% af heildar flatamáli þess ríkis en önnur ríki tóku frá friðuð svæði og eru þau öll innan við 1% að flatarmáli hvers ríkis.
Mjög stífar reglur gilda um þessi svæði og á ummerki mansins að vera í algjöu lágmarki innan þessara vilderness svæða. Settar voru stífar reglur þar sem allir vegir, skálar og önnur mannvirki vou bönnuð og stífar umgengnisreglur þar sem óheimilt var að mynda gönguslóða og reiðhjól voru bönnuð. Ef fólk fékk leyfi að ganga um þessi svæði var því óheimilt að ganga hvert á eftir öðru, heldur þurfti hver að ganga sýna leið svo ekki mynduðust stígar. Þetta þótti ofsalega fín hugmynd hjá nokkrum sem vildu hafa miðhálndi Íslands útaf fyrir sig og þingnefnd undir formennsku hestakonunar Kristínar Halldórsdóttur bræddi saman texta um ósnortin víðerni sem áttu að vera allt að 64% á öllu landinu. Þessi víðerni áttu að vera minnstst 25 ferkílometrar og áttu vegir, rafmagnslínur og stæri mannvirki ekki að vera inni á þessum svæðum. Allt vélknúið átti að vera bannað og einnig girðingar. Skálar áttu á fá að standa og tækjabúnaður þeirra.
Ferðamaður átti að geta fundið sig einan á stóru svæði án truflunar frá öðrum, svo framanlega sem hann lítur ekki til himins, enda er enn heimil flugumferð yfir Íslandi.
Allt átti að miðast við að gangandi og ríðandi fengju að fara um þessi ósnornu Víðerni, en ekki akandi. Vissar undanþágur þurfi að hafa tilækar, enda eru skálar ekki reistir og ekki hey flutt án véknúinna ökutækja ásamt trússi og öðru tilherandi.
Þarna var "ég“ hugsunin í algleymingi og ekkert tekið tillit til þeirra sem ekki eru á hestum og þeirra sem ekki geta gengi um landið þvert.
Þessi tillaga að vernaráætlun Vatajökulþjóðgarðs stríðir alvarlega gegn hefðbundnum ferðalögum Íslendinga um þetta landsvæði. Fjölskildufólk verður útilokað frá stórum landsvæðum, fötluðum er eingöngu tryggt aðgengi að salernum, en ekki náttúrunni. Allir aðrir en þrautþjálfaðir göngumenn fá ekki aðgang eins og hefur verið.
Páll Ásgeir nefndi í fyrri pósti að stofnun Vatnajökulsþjóðgarðs væri ekki til að viðhalda óbreyttu ástandi, heldur til að breyta því.
Við hvern er hann að berjast? Er hann að berjast gegn virkjunarfyrirtækjum? Nei öll hugsanlg virkunarsvæði eru ekki innan þjóðgarðs. Er hann að berjast fyrir náttúrunni? Það er spurning sem ég vildi sjá hann svara, en flestar lokanir innan Vanajökulsþjóðarðs, eru ekki náttúrunnar vegna heldur vegna þeyrrar tiktúru einhverra sem ekki vilja sjá eða heyra í öðru ferðafólki og er þá ekki auðveldast að úthýsa ökutækjum?
Hvert markmið stofnun Vatnajökulsþjóðgarðs?
1. grein laga um Vatnajökulþjógarð nefnir auðvelda aðgengi almennings, en meginmarkmið tllögu að vernaráætlun virðist vera að takmaka aðgengi almennings.
Tekið er sérstakelga fram i upptalningu skála innan Vatnajökulsþjóðgarðs, í hvaða skála almennini heimil gisting. Má þá skilja þetta þannig að ef ekki er nefnd heimil gising, þá er gisting óheimil?
Rita ummæli