vals

Til kosninga skal haldið eina ferðina en, álið kolféll, stjórnmálaflokkar berjast á lituðum banaspjótum og ekki er rórra í okkar ástkæra félagsskap.
Þegar embætti losna þarf að fylla í skörð, það er gert með ýmsum hætti og í okkar félagsskap hafa færri komið en þörf hefur verið fyrir. Því hafa ýmsar aðferðir verið notaðar, lokka menn/konur með fögrum fyrirheitum, kalla menn til skyldunnar, Þú ert bestur og mestur og nauðsynlegur fyrir starfið, félagarnir verða þér ævinlega þakklátir (því lík vitleysa), eða með öðrum orðum “Head hunting“.
Framboð mitt byggist á þessu síðast nefnda, það tók þrjú köst að landa þessum 200 punda eðal-Pajero-eiganda. Jú ég skal taka þetta starf að mér og leggja allt það besta sem ég hef upp á að bjóða í það. Svona framboð byggjast oftast á því að erfitt er að fá fólk til að taka þessar ábyrgðastöður að sér því þarf að notast við “Head hunting“.
Ekkert nema gott um það að segja en svo bregður við, það koma fram menn sem vilja ólmir taka þessar skyldur á sínar herðar ! nú hvað ! hví ætti ég þá að vera að standa í vegi fyrir því að þeir sem vilja, af fúsum og frjálsum vilja, leggja stóran hluta af sínum frítíma í að vinna fyrir okkur hin, fái að gera það. Mér er spurn?
En hégómagirndin náði að klóra í mig og ég sagði við sjálfan mig “sjáum til hvernig fram vindur“ það gæti verið gaman að taka þátt í þessu en fyrst um sinn að halda lágan prófíl.
Það sem hefur svo komið á daginn er ekki það sem hefur vakið áhuga minn og hefur mótað ákvörðun mína, er allur þessi aur sem upp hefur verið þyrlað. Meira að segja hefur kandídötum sem ekkert hafa tjáð sig í þessari umræðu verði venslaðir við hugmyndasnauði og ókosti.
.
Í ljósi ofanritaðs lýsi ég því yfir að ég dreg framboð mitt til baka og mun ekki gefa kost á mér í þetta annars ágæta embætti.
.
Ég fer því fram á að ritari taki undirritaðan út af framboðslista
.
Kveðja,
Valur Sveinbjörnsson.
R-3117