Utanvegaakstur?

Mér sýndist það sama. Og gat ekki betur séð en barbí krúsinn sé búinn að spóla sig niðrí ófrosna jörð í afturdrifinu.
Einnig er þarna wrangler sem er að athuga fjöðrunarsviðið með því að keyra upp á rofabarð.
Þessir menn virðast vera alveg skynlausir á náttúruvernd.

Jáhá,
Það væri nú gaman að heyra frá þeim sem þarna voru á ferðinni hvað raunverulega gekk á, þetta lítur ekkert sérstaklega vel út.

Eflaust lenda flestir einhverntíman í "slysum" en þá reyna menn að laga til eftir sig og eru ekki að auglýsa málið.

Ég held hinsvegar að utanvegaakstur sé ekki endileg eitthvað sem er óhjákvæmilegt, og að afgreiða þetta sem náttúrufriðunarkjaftæði þegar menn vekja máls á þessu er auðvitað fyrir neðan allar hellur. Það er klárt mál að jeppamenn verða að huga að þessu, ferðafrelsið er ekki sjálfsagt mál.
kv. jsk

Hvað er með ólíkindum!!
Ekki mæli ég nú með að setja reglur um snjódýpt, þetta eru hlutir sem hver og einn verður að eiga við sjálfan sig. En stundum þurfa menn að breyta ferðaáætlun vegna snjóalaga.
OG Pæjeróinn í krapanum er að aka á slóð.
jsk

Þetta er nokkuð sem alls ekki á að sjást í jeppaferðum. Það virðist augljóst af myndunum að þarna er farið yfir gróið land og ófrosið. Það er hætt við að áralangt starf klúbbsins við að auka vitund félagsmanna og almennings varðandi umgengni jeppamanna við landið skaðist verulega.

Í lögunum stendur "Bannað er að aka vélknúnum ökutækjum utan vega. Þó er heimilt að aka slíkum tækjum á jöklum, svo og á snjó utan vega utan þéttbýlis svo fremi sem jörð er snævi þakin og frosin." Ath. að jörð þarf að vera snævi þakin OG frosin, ekki annað hvort. Hvað sé nægjanleg þekja og hvernær sé hætta á náttúruskemmdum, þ.e. hvar þessi grensa liggur, þurfa menn sjálfsagt oft að meta af eigin skynsemi. Menn ættu að hafa þá reglu í því að ef þeir eru í vafa um hvort einhverjar skemmdir geti hlotist af er betra að láta utanvegaakstur eiga sig. Eitt "slys" í þessum efnum getur haft hrikalegar afleiðingar fyrir ímynd jeppamanna.

Ég ætla hins vegar að láta vera að draga ályktanir af þessum myndum, hvort um slíkt sé að ræða þarna.

Kv – Skúli

Þar sem barbíinn er fastur erum við á slóða sem er svona 500 metra frá skálanum í Þjófadölum. Ástæðan fyrir því að hann er fastur er að hann lenti ofaní holu og var svell undir hinum dekkjunum og afturlæsingin virkaði ekki. Og þetta þegar verið var að mýkja dekkin þá þurti bíll að kommast frammhjá okkur og við erum á vegöxslinni.Og að lokum þegar ég keyrði í barðið þá bakkaði ég aftur niður og var jörðin það frosin að ekki markaði í barðið.Ef fleiri myndir eru illskiljalegar þá endilega spyrið enn ekki dæma strax.
Kveðja Magnús

Svona kommemnt eins og Jon kom með gefa klúbbnum, félagsmönnum hans og öllum jeppamönnum mjög slæmt orðspor, samkvæmt hans svari er öll náttúruvernd væl og vitleysa.

Vona að það séu ekki fleiri svona jeppamenn á landinu.
Ef jeppamann skyldi kalla

Þetta er ágætur punktur sem sssigur (Sigurður) bendir á varðandi krapapyttina. Oft, allavega þegar nóg er af snjó, ættu pyttirnir ekki að ná niður í jarðveginn og allt frosið undir þeim. Þess vegna situr vatnið í pyttunum, þ.e. undirlagið er frosið og vatn kemst ekki burtu. Ég játa hins vegar að hafa ekið í krapa við aðstæður þar sem ég velti því fyrir mér hvort við værum hugsanlega að fara niður úr snjónum. Væri forvitnilegt að skoða ummerki í svona tilfellum eftir að snjó tekur upp.

Kv – Skúli

Svo ég bæti nú við það sem SkúliH er að benda á, þá höfum við flestir sem höfum langan feril að baki lent í því, a.m.k. í lengri ferðum, að veður hefur breyst, oftast ófyrirséð, meðan á ferð stendur. Þá getur maður í stöku tilviki lent í því að þurfa að koma sér á slóðir og troðninga með því að aka á snjólausu landi. Menn geta nú líka lent í slíku á mottunum og líklega mun algengara. Það er nú svo merkilegt með þær, að ef þeim er á annað borð ekið á auðu, að maður tali nú ekki um á ófrosnu landi, þá skemma þær oft mun meira en bílarnir. Annars eru nú torfæruhjólin verst og ég verð að vera hreinskilinn með það, að ég hef áhyggjur af þeim landspjöllum sem maður sér nánast daglega eftir það lið. Einkum á vetrum eins og um þessar mundir, þar sem land er autt og blautt lengst af. Ég var einmitt fyrr í dag að horfa á svartar slóðir eftir svona hjól á grónu landi. Hræddur er ég um að óvitaskapur þessara einstaklinga eigi eftir að hafa slæmar afleiðingar og þá á ég ekki síst við það, að það takmarkaða ferðafrelsi, sem við enn höfum, verði skert frekar eða jafnvel afnumið með öllu.