Þurrkublöð

Ég er með svona gúmmíklædd snjóblöð frá Bosch. Ég keypti þau hjá Ormsson fyrir nokkrum árum og þau hafa enst ótrúlega vel.
Ég veit hins vegar ekki hvort Bílanaust er með slík blöð eftir að þeir tóku við Bosch vörunum.

Kv. Sigurbjörn.

Sælir félagar..

Sama hversu góð þurrkublöðin eru þá fyllist þetta alltaf og frís á þessu ef frostið er almennilegt.

Faðir minn kenndi mér besta trikkið ef að blæs mikið og fjúk er allstaðar og rúðuþurrkurnar gera ekkert annað en að dreifa bleytu og snjó um rúðuna.

Semsagt skyggni lítið sem ekkert.

Takið hitablásturinn af framrúðunni, og setjið á milli hita á gólfið, svona til að hafa smá yl í bílnum. ÞEtta gerir það að verkum að Framrúðan kólnar niður í sama hitastig og er úti og þarmeð hættir snjórinn að festast á rúðunni. Og þarmeð… líkt og þið væntanlega giskið á núna eru rúðuþurrkurnar óþarfar.

Semsagt láta framrúðuna frjósa og vandamálið leyst. ÞEtta á við þegar veðrið er brjálað og mikið fjúk er sem virðist límast á framrúðunni.

kv
Gunnar
fróðleiksmoli í boði föður míns.

Sæll Svenni.
Bílanaust er með tvær tegundir af vetrarblöðum, "hefðbundin" blöð með gúmmíhlíf og svo blöð með einum mjúkum stálvír sem að leggst vel að rúðunni, þau eru nettari og kosta minna og eru betri að sögn manna þar á bæ.
Svo er eitt trikkið að taka gúmmílistann aftaná húddinu af, setja skinnur undir lamirnar og lifta húddinu aðeins upp að aftan og fá heitan blástur úr hesthúsinu á rúðuna, það kemur líka í veg fyrir að það myndist hitapollur aftast í hesthúsinu og allt kælir sig betur. Virkar kanski ekki vel á rúðuna í sterkum hliðarvindi.
Kv. Halli.
ps. það má ekki vera illa mokað hesthúsið, smit og óþefur, þá getur lykt komið inn í bíl með miðstöðinni.

Þetta svínvirkar. Hef notað þetta trix síðustu 10 árin eða svo
Leiðilegast er að svissa á milli, þá frýs allt sem frosið getur og ferðafélagarnir hverfa sjónum (í fleiri en einum skilningi). Þarf að vera ágætis frost úti til að þetta virki vel.

Með hitann inni í bílnum þá flokkast þetta undir kost. Minni hiti í bílnum þýðir nefnilega:
Minni lýkur á bílveiki.
Minni hitasveifla við að hoppa inn og út, minna svona klæða sig í, klæða sig úr vesen, eða minni sviti.
Meira öryggi ef þú lendir í að tjóna sjálfan þig og bílinn, því þú og þínir eru betur klæddir.

Þar fyrir utan þá eru snjóþurkublöðin mikill kostur. Mín reynsla af þeim er að þau frjósa sjaldnar og þar fyrir utan þá einfaldlega þurka þau bara betur.

kv
R.

Tek nú undir með þetta að vera ekki að hita rúðuna óþarflega mikið þegar veðrið er slæmt. Hérna í den tid (ég orðinn svo andskoti gamall!) voru margir bílar nánast miðstöðvalausir miðað við það sem algengast er í dag. Willy’s jepparnir fyrstu voru t.d. ekki nándar nærri allir með mistöð og þótt eitthvað slíkt hefði verið mixað í, þá blésu þær í fæstum tilfellum neitt upp á rúðu. Fyrsti jeppinn sem ég var á eitthvað að ráði var einmitt Willy’s CJ2A árg 1946 eða 1947 og þar varð maður nánast aldrei var við þetta vandamál, enda enginn hiti á rúðunni. Merc. Benz vörubílarnir sem framleiddir voru á sjötta áratugnum og fram eftir þeim sjöunda voru með afspyrnu lélegar miðstöðvar, t.d. 322 og 327 typurnar (síðar 1113 og 1413) og þar var best að láta miðstöðvarnar blása sem mest niður og var mönnum þó yfirleitt alltaf kalt á löppunum í þessum typum í vondum veðrum að vetri til, miðstöðvarnar voru svo andskoti lélegar. En þá var klakasöfnunin ekkert til að tala um á rúðunni. En hvað um það, gúmmíklæddu þurrkublöðin eru alltaf betri en þessi venjulegu að vetri til, finnst mér allavega. Annars er annað, sem manni finnst bölvað við suma nýju bílana, en það er þegar þurrkurnar ganga ofan í eitthvert "hólf" aftan við vélarlokið að manni skilst til að þær fari úr augsýn og myndi ekki "drag". Þetta rými fyllist af snjó, bæði þegar bílarnir standa og svo þegar þeir eru á ferð í skafrenningi og hríðarveðri. Svo ýta þurrkurnar blautu slabbinu af heitri framrúðu þarna niður og allt fer í klaka og óþverra. Hefur einhver fundið gott ráð við þessu, t.d. að fá þurrkurnar til að "parkera" ofar og fara ekki þarna niður?

Fúslega viðurkennt hér með að hafa ekki séð þessi blöð sem Þorvarður Ingi kallar svo skemmtilega "lakkrísblöð". Þetta verður maður bara að prófa!