Stríðið um ferðafrelsið

4 þjóðgarðsverðir i Vatnjökulsþjóðgarði skrifa eftirfarandi í grein í Morgunblaðinu í dag:

„Um Vonarskarð liggur ekki viðurkenndur
vegur heldur slóði sem
myndast hefur vegna „utanvegaaksturs“
í tímans rás. Til
að aka þennan slóða að sumarlagi
þarf breytta jeppa því yfir erfiðar
ár er að fara (Kaldakvísl og
Rauðá) og um brattan grjótháls
(Gjóstuklif). Það er því ekki verið
að loka þar á almenna umferð
heldur einungis umferð öflugra
jeppa og vélhjóla.“

Þetta er algjör þvættingur, leiðin er fær í báðar áttir seinni hluta sumars á óbreyttum jeppum. Annað hvort lýgur þetta fólk vísvitandi til að styðja slæman málstað sinn eða það hefur ekki hugmynd um hvað það er að skrifa. Ég veit ekki hvort er verra, höfum í huga hvaða stöðu þetta fólk gegnir og að skattgreiðendur greiða þeim laun.

Því má svo bæta við að flestar hálendisleiðir á Íslandi voru fyrst farnar á ökutæki með akstri utanvega.

Það bíður á Morgunblaðinu grein eftir mig um utanvegaakstur og hvernig umhverfisstofnun eignar sér minnkun á utanvegaakstri á röngum forsendum. Það hefur verið nefnt í umræðunni að Magnús, okkar frábæri fulltrú í Samút hafi farið með tvo stjórnarmenn um Vonarskarð og séð þar mikin utanvegaakstur. Hvort það sé ástæða þess að stjórn Vatnajökulsþjóðgarðs hefur lagt til lokun á Vonarskarði, veit ég ekki, en það hefur sjálfsagt haft einhver áhrif.

Barátta okkar í dag er erfið vegna þess að við erum að berjast við aðila sem svífast einskis í að nota óprútnar aðferðir. Sem dæmi held ég að baráttan um stækkun Þjórsárvera snúist ekki um náttúruvernd, heldur baráttu gegn álverum. Stækkunin kemur í veg fyrir virkjanaframkvæmdir sem aftur stoppa af álversframkvæmdir. Við erum að berjast við aðila sem nota lokun á hálendinu sem verkfæri til að koma í veg fyrir álversframkvæmdir. Þetta lýsir því hversu erfið okkar barátta er. Við getum ekki borið upp á þessa aðila að þeir séu að nota náttúruvernd sem verkfæri og getum bara svarað þessari baráttu gegn álverum, með náttúruverndarlegum sjónarmiðum sem hafa í raun ekkert með málið að gera. Ég legg til að við setjum okkar félagsmenn alla á skáknámskeið til að tileinka sér þessa hugsun í okkar baráttu. Líklega er það eina leiðin til að vinna baráttuna, nota sömu verkfærin og þeir sem við erum að berjast við nota.

Ég er með aðra grein sem er nokkuð krassandi um þetta lið sem við erum að berjast við, en er að safna kjarki til að birta hana. Set hér tvær málsgreinar úr henni til gamans:

[i:3sfoqrb7][color=#BF0000:3sfoqrb7]Maður fylltist stollti á þessu fólki að standa upp og tala fyrir heilagri baráttu um fallegt land til framtíðar sem ekki megi spilla með virkjunum og þeim framkvæmdum sem fylgja stóriðju. Oftar en ekki talar þetta fólk fyrir grænum atvinnuskapandi verkefnum sem eigi að taka upp í staðinn fyrir byggingu álvera. Það sé meira í lagi að byggja orkuver til að skapa grænum verkefnum tækifæri, en hinum megunarmiklu álverum. Því miður finnst mér þessir sömu aðilar líka hafa staðið í veginum fyrir grænu verkefnunum!!

Bíðum við, þetta hljómar alveg rosalega vel. Meira segja ég keypti þetta lengi vel, allavega að hluta til. Upp á síðkastið hef ég farið að efast um heiðarleika þessara aðila og að kannski sé eitthvað annað á bak við þetta allt! Stækkun á Þjórárverum var það mál sem setti upp hjá mér spurningar um raunverulegan tilgang fyrir náttúruvernd. Voru þessir aðilar kannski bara á móti virkjanaframkvæmdum á svæðinu og voru að nota baráttu fyrir náttúruverndun með stækkun friðlandsins, til að koma í veg fyrir virkjanaframkvæmdir á svæðinu og þar með að ekki væri hægt að byggja álver.[/color:3sfoqrb7][/i:3sfoqrb7]

Guðmundur G. Kristinsson