Snild

Þetta hlýtur að vera mynd frá Ameríkuhreppi og það frá Texas af öllum guðsvoluðum stöðum á jörðinni. Þarna hefur einhverjum snillingnum tekist að bæta nokkrum kílóum við ófjaðraða vikt bílsins. Það kemur líklegast ekki að sök þar sem jeppinn hefur líklegast verið óakandi hvort eð er.

Kv.
Steini…

…sem var að velta Tomcat jeppanum sínum í annað sinn í sumar á 145 kmh (í keppni) á Gunnarsholti og veit greinilega allt um aksturseiginleika jeppa.
Fékk ekki skrámu og ók Tomcat jeppanum til Reykjavíkur enda ekkert að ef frá er talið ónýtt framboddýið sem flettist af við veltuna.

Sjá nánar:
http://www.blog.central.is/tomcat
og
tomcat.is undir team tomcat

Sæll Börkur. Ætli ég sé ekki einfaldlega að verða valtari með aldrinum. Þó reyndar hafi þyngdapunkturinn í mér frekar færst niður á við. Sem skv. Newton gamla ætti að auka stöðuleika minn. Það versta við þetta allt saman er að velturnar koma ekki einusinni adrenalínflæði af stað, enda fjórða veltan mín og þ.a.l. næstum hversdagsleg uppákoma. Að velta svona bíl er ekkert stórmál. Maður er spenntur í 4 pt belti í körfustól með head restrain (hliðar-höfuðstuðningi) og í eldtefjandi alfatnaði með hjálm. Mest munar um höfuðstuðningin – maður finnur bókstaflega ekki fyrir svona veltu.
Ef menn ganga með það í maganum að prófa þá er bara að setja sig í samband og fórna sér í að prófa. Hvort heldur er í keppni eða á æfingabrautinni. Og það sem fyrst áður en mér tekst að rústa öllum bílunum… eða þannig.

Kv.
Steini