Smá pæling

Það á ekki að vera á ábyrgð einstakra þátttakenda að sjá um skáningu í ferðir. Að mínu viti þarf litladeildin að breyta um stefnu í þessum efnum, forsvarsmenn ferða þurfa að vita hverjir eru þáttakendur í ferðinni, til þess að hægt sé að uppfylla lágmarkskröfur um öryggi.

Á þessu svæði er gloppótt NMT samand (það er á hvítu svæði samkvæt útbreiðslukorti Símans, þótt góður sími nái víða sambandi), en engin VHF endurvarpi nær inn á svæðið. Það virðast vera alltof margir sem ennþá leggja trúnað á þann áróður sem uppi var þegar verið var að flækja klúbbinn í VHF dæminu, að það myndi uppfylla þarfir fyrir öryggisfjarskipti. Það gerir það ekki nú, og mun ekki gera það. Til þess er það of háð sjónlínu, og endurvarparnir of erfiðir í rekstri.

-Einar

Eik ég verð nú að leiðrétta þig varðandi VHF endurvarpana á þessu svæði sem við vorum á, ég talaði við þá í björgunarsveitinni Ársæli sem voru stadir upp á kaldadal í gegnum endurvarpa á rás 46 og náði ég sambandi við þann endurvarpa allan tíman, en endurvarpin á rás 44 var soldið glompóttur og var hann sumstaðar úti og gegg mér illa að ná sambandi í gegnum hann og reindar spurning hvort að hann sé eitthvað bilaðaur því að þegar að ég var á þessu svæði í sumar þá var hann sterkur inni hjá mér.

Varðandi nmt samband veit ég ekkert um þar sem við vorum ekki með nmt síma í för.

Kveðja Addikr Ö-1435

Þetta umrædda kvöld var ég á leið heim og var um tima á scani. Þá heirði ég kallað á 46 og þá var ég staddur rétt austan við Selfoss. Síðan heyrði ég aftur í stöðinni og þá á rás 44. Sá sem þar talaði sagðist vera á Hlöðuvöllum og ég heyrði mjög vel til hans.

Hitt er annað mál að það er rétt sem Einar segir að þetta svæði er verulega dapurt hvað NMT varðar og það er enganveginn hægt að treysta á það kerfi sem öryggistæki lengur, ef það hefur þá nokkurntíman verið hægt.

VHF kerfi 4×4 fer mun nær því að vera öryggiskerfi fyrir okkur þó svo að það dugi ekki heldur eitt og sér. Reyndar held ég að það mætti bæta þetta svæði verulega með endurvarpa á Hlöðufelli og Skálafelli.

En svo er það mín skoðun að eina örugga fjarskiptatækið sem er í boði í dag fyrir almenning er Iridium sími og ég tók ákvörðun fyrir um ári að fá mér svoleiðis, þrátt fyrir mikin kostnað – Sem eru þó smáaurar miðað við það sem getur verið í húfi.

En að mínu mati er nausynlegt að í hverjum hóp sem fer á fjöll sé a.m.k. ein VHF stöð og einn NMT sími. Í þessu tilviki var það VHF sem dugði til að koma boðum í bæinn. Þegar þau boð bárust var að vísu búið að vekja allnokkra 4×4 félaga sem voru í startholunum að leggja af stað á móti hópnum – Ég var m.a. kominn á lappir og búinn að ræsa olíumiðstöðina í bílnum og var því mjög feginn þegar var hringt og ég rekinn aftur í rúmið….

En að setja upplýsingar hér inn eða að fara að skrá upplýsingar um ættingja held ég að sé kannski ekki hlutverk klúbbsins eða þeirra sem skipuleggja ferðir í hans nafni. Það er þannig að í ferðum klúbbsins ferðast hver og einn á eigin ábyrgð og því eiga viðkomandi að vera búnir að láta vita áður en lagt er af stað hvert á að fara og hvenær er áætlað að koma heim. Nú eða vera með nauðsynlegan búnað til að láta vita um sig – að ég tali nú ekki um í svona tilvikum þegar menn ákveða að fylgja ekki skipulögðu ferðinni og halda áfram upp á eigin spýtur.

Benni

Benni

Litlanefndin var í góðu sambandi. Ég náði sambandi bæði við Lauga og Kjartan í gegnum NMT. Laugi náði einnig góðu sambandi við björgunarsveitina Ársæl sem var á leið suður Kaldadal og Óskar Erlings heyrði líka í Litlunefndinni. Þannig að sé ekki hvað var að þó svo að samband sé gloppótt á svæðinu. Allt undir kontról

‘Eg er ekki að tala um samband milli ársæl f4x4 félaga sem voru í bænum eða félaga úr litludeild ég er að tala um að þeir sem heima voru ættingjar vissu ekkert það var ekkert sofið á mínu heimili útaf óvissu um mig og hefði verið fínt að einhver hefði komið skilaboðum til þeirra að allt væri í stakasta lagi hjá okkur .

Kv Hjalti á lowprofile toyýta

Þegar ég skrepp út í búð eða álíka þá tek ég yfirleitt með mér símann (og veskið) ef að einver vill ná í mig eða ég vill ná í einhvern. Ef að ég skrepp á fjöll þá læt ég vita hvert ég er að fara, með hverjum og set svo VHF í gang og kveiki á litla hand NMT símanum mínum og keyri af stað. Svo vill svo til að ég er með GPS tæki í bílnum mínum og notast við það til að rata. Þetta ætti að vera einfaldur útgangspúnktur hvers einasta jeppamanns þegar hann fer í lengri og styttri ferðir á fjöll. Að láta vita hvert á að fara og vera búinn að redda sér fjarskiftabúnaði sem virkar og maður kann á. Til þess er Litlanefndin að hluta til að starfa, til að starta áhugasömum jeppamönnum og kenna þeim að ferðast. Það var enginn skráning þörf í þessa Litlunefndarferð, heldur bara melding við nefndarmenn. Og svo voru bílar taldir og þegar allir viðstaddir voru mættir.
Þegar tekin var ákvörðun að snúa minnstu bílunum við var ábyrgðin komin á þá sem vildu halda áfram, en við sem leiddum hópinn áfram vorum í fullu starfi við að koma bílum áfram við erfiðar aðstæður, svo ekki sé meira sagt. Laugi var sífellt í símanum og var hann nánast farinn að hreita í mann vegna pirrings útaf því stöðuga ónæði sem hann varð fyrir frá hinum og þessum sófariddara. Ég tók þá að mér að leiða hluta hópsins áfram (minnst breyttu bílana) á meðan Kjartan, Þorgeir, Kristinn og Knútur voru að kljást við að losa og teyma áfram últkendinginn sem laumaði sér í hópinn. Svo þegar komið var framhjá Þingvöllum og verið var að keyra í bæjinn var náð sambandi við einn meðlim þeirra sem fóru á línuveginn (þeir fóru austur eftir en hefðu að mínu mati átt að fara vestur eftir) í gegnum VHF og ég beðinn að hafa samband símleiðis og láta vita af heilsu og líðan ferðamannana sem var víst hin fínasta. Mig minnir að ég hafi náð sambandi við manninn (AddaKr) á rás 48 en svo skiftum við yfir á aðra rás sem ég man ekki hver var, en þá náðist betra samband á milli okkar. Það sem ég meina með þessu er að þegar menn ferðast verða þeir að bera ábyrgð á sjálfum sér og þarna voru vanir menn látnir fara áfram, en þeir óvönu, og fjarskiftalausu látnir fylgja Litlunefndinni til baka. Margir þar með síma og allann pakkann og ekkert mál að biðja um að fá að hringja heim.

Haffi H-1811

Já,

Nmt.. augljóslega þar sem ofsi var í sambandi við allnokkra þarna uppfrá.

gsm er orðinn líka fínn á mörgum svæðum.

en menn ættu ekki að vera að fara á fjöll án þess að vera með fjarskiptabúnað, hvernig svosem hann er.

Fjarskiptabúnaður er jafn nauðsynlegur fyrir mér í fjallaferðum líkt og meikup er fyrir dömur á djamminu… algjörlega ómissandi. Ég fer einfaldlega ekki af stað á fjöll þar sem langt er í hjálp og fjarskiptabúnaður getur einfaldlega bjargað lífi manns. Ég met mitt líf allavega meira en 100 þús.. eða hvað svo sem þessi tæki kosta.

Fjarskiptabúnaður: NMT, GSM , VHF , Iridium. Stór gjallarhorn, CB.

Ég hef oft ferðast um þetta svæði, og það eru alltaf glopur hér og þar , þar sem nmt næst og jafnvel gsm líka. Annars virkar oft vel að keyra upp á næsta hól… líkt og ég nefndi hér áður.

kv
Gunnar

Sæll Haffi, það var ég Addikr sem hafði talaði við þig á rás 48 en bað þig svo að koma yfir á endurvarparás 44 og vill ég þakka þér fyrir að koma skilaboðu til skila fyrir okkur musso feðgana.

Leiðin var þannig að við héldum áfram að fylgja slóðanum í átt að Hlöðufelli við fórum svo með fram Hlöðufellinu og reindum við að vera eins mikið við hlíðar fjallssins og helst eiginlega bara upp í þeim til að losna sem mest við krapa og gekk það bara nokkuð vel þar sem því var við komiðsvo var stefnan set eiginlega beint á Þórólfsfell og því fylgt að línuveginum og svo var línuvegurinn farin vestur að kaldadal og þar niður að þingvöllum.

Sennilega gerði ég þau mistök að vera ekki nógu duglegur að hafa stöðin á scan hjá mér.

kv Addikr

Sælir félagar, ég veit reyndar ekki hvort að eitthvað gerðist óvænt í þessari ferð með breytingu á aðstæðum og/eða færi en langar samt að koma hér á framfæri minni skoðun svona til að fá frið í sálina

Það á engin að fara á fjöll með því hugarfari að einhver annar reddi honum ef eitthvað út af ber.
Maður fer ekki af stað án þess að vera sjálfbær (tískuorð) fyrir þær aðstæður sem að stefnan er tekin á. Það getur að sjálfsögðu alltaf komið eitthvað upp á og maður þurft á hjálp að halda, en planið á ekki að gera ráð fyrir því frá upphafi.

Þegar ég var að byrja í fjallaferðum var ég svo heppinn að ferðast mikið með alveg gríðarlega hrokafullum "fjallagörpum" þar sem að stemmningin var sú að menn fengu bara hressilega að heyra það og jafnvel dögum saman ef að þeir gátu ekki bjargað sér sjálfir við flestar aðstæður. Ég er ekki að segja að þessi aðferð sé vænlegust til kennslu nýliða, en hún a.m.k. gerði það að verkum að ég lærði mitt og sett mér það að markmiði að ferðast ekki öðruvísi en þannig að ég ætti að vera undir flest búinn. Það er jú alltaf líklegt að maður sjálfur sé sá sem að stendur eftir á óbiluðum bíl og þurfi að redda hinum.

Lærum af reynslunni Við erum allir líklega næsta hjálparsveit fyrir meðbræðurnar þegar við erum komnir á fjöll.

Kveðja,
Baddi

hefur verið valinn væl og skæl þráður ársins.
úrskurðarnefnd skæluþráða óskar ykkur til hamingju

fyrir hönd nefndarinnar Ofsi