„Sjálfstætt fjöðrunarsvið“

Sælir
Já ég held ég fari örugglega rétt með að það eru sömu kassar og drif. Gírkassinn heitir R380 og millikassinn LT230. Eg held þó að öxlar séu eitthvað öðruvísi útfærðir á 90 bílnum, þó ekki viss í þeim efnum, en sami drifköggull.

Og talandi um öxla í þá hefur verið talað um að þar sé ákveðinn veikleik. Það liggur í því að þetta eru fljótandi öxlar og ESB gerði einhverjar athugasemdir við Rover um mengun frá þeim því olían vildi drippa út um náið. Þá tóku þessir snillingar sig til og settu pakkdós innst í legustútinn sem þýddi að olían leikur ekki lengur um öxulendann, en yfir honum er einfaldlega gúmmíhetta. Þarna þarf að passa verulega vel að smyrja í þetta og halda óhreinindum í burtu því annars er fljótt að koma slag þar sem öxullinn gengur inn í flansinn og margir öxlar farið af þeim sökum. Fyrir 1997 var þetta ekki vandamál, en kannski leiðinda olíusmit við nafið í staðin. Hins vegar hafa ástralir leyst þetta og framleiða öxla sem eru full floating og með gáfulegri frágangi og þá er hægt að rífa þessa pakkdós burtu. Mjög margir bílar eru komnir með þessa áströlsku öxla, en þeir þekkjast af því að það er kominn annar flans með skrúfaðri hettu yfir öxulendann í stað gúmmíhettunnar.

Frá 1994 kemur 300 Tdi diesel vélin, 4 cyl 2,5 lítra vél sem hefur verið að koma mjög vel út sem jeppavél með gott tog á lágsnúningi. 1999 skipta þeir henni svo út fyrir Td5 sem með sama rúmtak en 5 cyl. Sjálfsagt ágætis vél en þykir ekki toga jafn vel og 4 cyl vélin. Eg hef ekki keyrt slíkan bíl en skilst að hún sé þýðgengi og lipur, en ekki sama sleggjan og sú gamla. Samkvæmt upplýsingum sem ég fékk hjá snillingunum í BSA (sem selja varahluti og ýmislegt dót í Land Rover, m.a. áströlsku öxlana, hreint frábærir kappar og veita góða þjónustu) þá stendur núna til að framleiða hann með 4 cyl vélinni.

Ævinlega velkominn í hóp okkar sérvitringanna, enda eins og Ebbi segir, við erum bestir!
Kv – Skúli

Gæti ekki verið að þetta sé Musso? Þarna kemur einmitt millikassi með góða niðurgírun sem skilar sér í lágu lokahlutfalli án þess að það þurfi að fara í of veik hlutföll. Ef ég man rétt var Mussoinn einmitt kynntur í upphafi þannig að drifbúnaður væri hannaður með það í huga að þetta sé jeppi og Dana og Warner-Borg náttúrulega klassísk hönnun. Eg hef líka alltaf verið aðeins "hot" fyrir þeim, en kannski látið einhverjar þjóðsögur hafa áhrif á mig, sem er náttúrulega ekki til sóma né eftirbreytni.

Kv – Skúli

Hverjar eru helstu þjóðsögurnar um Musso? Ég hef áhuga fyrir að heyra eins eina eða tvær.

Kveðja, V

Vigfús, af því þú spyrð um þjóðsögurnar af Musso, þá hefur eitthvað verið talað um bilanatíðni og að menn hafi verið í vandræðum með eitthvað rafeindadót sem illa hafi gengið að fá lagfært. Mikið vindhljóð og skrölt í boddýi er líka eitthvað sem hefur heyrst. Einnig var talað um að á fyrstu bílana hafi verið sett túrbína, en vélin ekki þolað það og því hafi þær verið að fara í stórum stíl. Sel þetta ekki dýrara en ég keypti það og sjálfsagt hægt að finna svona sögum stað um flesta bíla. Væri kannski efni í nýjan þráð, satt og logið um Musso.

Margt til í þessari greiningu Rúnars á Land Rover. Miðstöðin mætti alveg vera öflugri og húsið þéttara. Hann lekur að vísu ekki hjá mér, en eitthvað sem ég hef heyrt eða séð á einhverjum vef er að eitthvað af þeim er framleitt í Suður Afríku og þeir leki allir. Einnig að topplúgurnar vilji leka (þó ég viti um allavega undantekningar frá þeirri reglu. Og varðandi olíulekann, þá eins og kemur fram á Káravefnum eru þeir bara að merkja sér svæði. En sjálfsagt mætti komast fyrir þetta með smá vinnu. En þetta með öxlana held ég að stafi af því sem ég sagði að ofan varðandi vandamálin við flansana og öxulendann, ekki að öxlarnir séu ekki nógu sterkir sem slíkir. Þetta eru alveg þokkalegustu drjólar og skv. því sem kunnugir segja mér, ekki til vandræða að öðru leiti.

Kv – Skúli

Af því að spurt var um og SkúliH var óskýr þá er D90 með sömu eða svipaða hásingu og Diskovery, kann þó að vera breytt nú allra síðustu 1-2 árin. D110 og D130 (pallbíllinn) eru með sk. Salisbury hásingu fram til síðasta árs, þá kemur D110 a.m.k. með eitthvað léttari hásingu en sambærilega öxla og köggul. Salisbury er í raun gamla Dana 60 með nokkrum vel völdum breskum skemmdarverkum sem felast í veigaminni öxlum, skertu olíuflæði o.þ.h. Reyndar hefur hásingin (þ.m.t. öxlar) dugað nokkuð vel þegar maður hefur farið um hana höndum.

Búnaðurinn út við flangsa sem Skúli minnist á er hins vegar göróttur þó "þessir áströlsku" (Maxi-Drive) og eðlilegt olíuflæði veiti vissulega gálgafrest er það ekki endanleg lausn. Um það geta vitnað 2 rilluhreinsaðir ástralskir flangsar í mínu pússi. Kosturinn er hins vegar að áströlsku öxlarnir eru úr mun hertara efni og standa heilir eftir skemmdan flangsinn, sem er tiltölulega ódýr. Orginaldótið er líklegra til að skemmast allt saman.

Að öðru leiti er driflínan sambærileg í D90-D130, sömu kassar en kunna að vera önnur hlutföll í millikassanum. Ef ég man rétt fæst LT230 LR millikassinn með 4 mismunandi hlutföllum út, sem er annars dæmi um þá fjölmörgu möguleika sem þessir bílar bjóða uppá í uppsetningu.

Svona til að halda sig við efnið, auðvitað er rörabúnaðurinn heppilegri og sterkari að öllu jöfnu í íslenskri jeppamensku. Ýmsar ástæður geta legið að baki sk. þróun sjálfstæðrar fjöðrunar, m.a. verð á stáli, höfundaréttur, misvitrir hönnuðir og svo er alþekkt að arkitektar eru endalaust að leita eftir að smíða "minnisvarðann" sinn. Þetta síðasttalda element er reyndar einnig ríkt í íslenskum jeppaköllum almennt :).

Þegar öllu er á botninn hvolft bendir ekkert til að sjálfstæð fjöðrun geri neitt sem hásing getur ekki gert hvorki í fjöðrun eða aksturseiginleikum, nema síður sé. Heldur er bætt við óvissuþáttum, tengingum og brotpunktum sem almennt er óheppilegt a.m.k. fyrir mína parta. Hafi ég rangt fyrir mér varðandi aksturseiginleikana má nefna að jeppamenskan er meira en að líða yfir snæviþakta jöklana sem er nú oft eiginlega bara eins og malbik. Oftar en ekki byrjar fjörið ekki fyrr en í einhverju dásamlegu andsk…. bulli, ísbroti, krapa eða stórgrýti og þá er betra að hafa eitthvað undir sér….!!!!

Kv. U-162

Samkvæmt ARB bæklingum eru öxlar í Rover 1.1" af sverleika. Heilir japanskir öxlar eru flestir í kringum 1.3" (Toyota, Nissan, Mitsu). Bílar með "Þróaða fjöðrun" eru aftur oft með minni öxla, svipaða og Rover (t.d. Hilux IFS). Dana 44 og dana 60 léttari eru með 1.3", og dana 60 alvöru með 1.5" eins og vörubílahásinginn sem er undir sumum Pöttum.

Reyndar eru þessi mál þvermálið yfir rílurnar, en sumir öxlar eru sverari í miðjunni.

1.1" er að mínu mati aðal ástæðan fyrir því að rover öxlarnir brotna. Eru einfaldlega ekki nógu sverir.

Kveðja
Rúnar.

Ég skil ekki hvað olíuflæði hefur með styrk öxla að gera. Olíflæðið er vissulega betra fyrir legur en þetta með styrkinn er mér hulin ráðgáta.

Enn hef ég alla mína visku frá Snorra. Þegar ég fjárfesti í Breska heimsveldinu var slag þarna í flansinum, þ.e. slit í rílunum (að mér sýndist bæði flansinum og öxulendanum, allavega mat ég það þannig að best væri að skipta um hvorutveggja). Snorri tjáði mér að hann hafi smurt í þetta á þessum bíl eitthvað áður en það líklega verið of seint og skortur á smurningu ásamt skít og raka orsaki þetta. Og jú þetta með legurnar hef ég líka heyrt, þ.e. að þegar þær eru orðnar lélegar séu rílurnar fljótar að skemmast ef ekki er brugðist við.
Kv – Skúli

Ég frétti af svona pælingum fyrir hálfum mánuði síðan, ætli þetta komi í veg fyrir svona festur?[img:3dphfeif]http://klaki.net/gutti/vatnaj_03b/t/2003_0530_221230.jpg[/img:3dphfeif]

-Einar