Rafsoðið framdrif

Best að halda sig við driflæsingarar og spyrja ykkur hvernig diska-, tregðu- og no-spin læsingar virka og/eða aðrara læsingar sem virðist stjórnað með hugarorku en ekki takka inni í bíl. Geta þær ekki allt eins átt það til að fara á og læsa drifinu þegar síst skyldi og fara ekki á þegar veruleg þörf er á? Átti eitt sinn Trooper á 35" sem átti að vera með einhverskonar tregðulæsingu að aftan en fastur í drullu þá spólaði hann mynstrið af lausa dekkinu og maður gat alveg eins átt von á að sjá frelsarann sjálfan koma með drullutjakk á herðunum, áður en hitt dekkið rótaðist, sama hvað var gert. Ekki varð ég var við að það sýstem virkaði nokkurn tímann. Á bílnum sem ég er með núna er loftlæsing að framan og þegar takkinn er á "on" þá er hún á og síðan fer hún af þegar sett er á "off" og þá er alveg sama hversu heitt maður óski þess að hún fari á — hún fer ekki á sé slökkt á loftinu. Ef menn hafa tök á og bolmagn þá er læsing með fjarstýrðri virkni (loft, rafm. barki) það eina sem hægt er að reiða sig á, ef menn eru á annað borð að rífa drifin í sundur og setja driflása í þau, eða hafa menn aðra skoðun á þvi?

Það er bara ein læsing sem virkar alltaf 100% það er no spin, rafmagnslæsingar bila, loftlásar bila það er fullt af hlekkjum sem geta bilað, barkalásar eru góðir enn geta lika bilað, enn no spin er alltaf virkt og til i slaginn.

Ég átti 77 arg af gamla bronco á 38" soðinn ad framan, þetta gekk alveg ágætlega, læsti bara annari lokunni og þetta voru engin geimvisindi, madur keyrir bara eftir þvi sem madur er med i höndunum.

Ef ég væri að smiða mér nyjan fjalla bíl med öllum græjum myndi eg örugglega setja loftlása´í hann, enn i gamla econolinernum mun ég láta no spin framan og aftan bara duga og brosa hringinn.

[quote="ssjo":10ubxbe3]Best að halda sig við driflæsingarar og spyrja ykkur hvernig diska-, tregðu- og no-spin læsingar virka og/eða aðrara læsingar sem virðist stjórnað með hugarorku en ekki takka inni í bíl. Geta þær ekki allt eins átt það til að fara á og læsa drifinu þegar síst skyldi og fara ekki á þegar veruleg þörf er á? Átti eitt sinn Trooper á 35" sem átti að vera með einhverskonar tregðulæsingu að aftan en fastur í drullu þá spólaði hann mynstrið af lausa dekkinu og maður gat alveg eins átt von á að sjá frelsarann sjálfan koma með drullutjakk á herðunum, áður en hitt dekkið rótaðist, sama hvað var gert. Ekki varð ég var við að það sýstem virkaði nokkurn tímann. Á bílnum sem ég er með núna er loftlæsing að framan og þegar takkinn er á "on" þá er hún á og síðan fer hún af þegar sett er á "off" og þá er alveg sama hversu heitt maður óski þess að hún fari á — hún fer ekki á sé slökkt á loftinu. Ef menn hafa tök á og bolmagn þá er læsing með fjarstýrðri virkni (loft, rafm. barki) það eina sem hægt er að reiða sig á, ef menn eru á annað borð að rífa drifin í sundur og setja driflása í þau, eða hafa menn aðra skoðun á þvi?[/quote:10ubxbe3]
Megin reglan er sú að þegar maður heyrir orðið [i:10ubxbe3]tregðulæsing[/i:10ubxbe3] þá missir maður heyrnina þar til bílasalinn hefur blaðrað nægju sína um þann búnað. Íslenska heitið yfir tregðulæsingu er diskalæsing – og yfirleitt af heimskustu gerð – sem gerir ekkert gagn. Nema ef vera skyldi að raska ró húsmæðra í hálkuakstri.

Handvirkar vinnuvélalæsingar eru náttúrulega mjög fínar og auðskildar. Þessvegna tóku íslendingar ARB loftlásunum fagnandi svo ekki sé dýpra tekið árinni. Bak við þá sögu er reyndar önnur og heldur dapurlegri því að ARB loftlásar voru um árabil smíðaðir af fágætu metnaðarleysi og vanrækslu sem olli því að drif sem þeir voru settir í hrundu umvörpum með tilheyrandi kostnaði, leiðindum og veseni. Á tímabili var staðan þannig með loftlásana að maður reyndi ekki að setja þá í hásingar og stilla inn drifhlutfall á þá án þess að byrja á því að mæla þá með klukku og rannsaka í bak og fyrir. Þessir lásar voru með stýringar sem voru allt of rúmar og stundum þannig að fríbil milli kambs og pinions var mjög misjafnt eftir því hvar var í hringnum. Þessar lausu stýringar ollu því líka að boltarnir sem héldu lásunum saman losnuðu með tilheyrandi skemmtilegheitum. Afskaplega verkstæðisvænn búnaður.

Undirritaður smíðaði willys jeppa frá grunni og setti í hann 12 bolta GM að aftan með loftlás – eftir að hafa beygt Scout dana 44 afturhásinguna í drasl og snúið í sundur öxlana í henni. Þessi ARB lás var rammskakkur nýr úr kassanum og áður en hann var tekinn til notkunnar þurfti að sjóða með pottvír á stýringarnar og renna þær upp á nýtt til þess að fá einhvert vit í innstillinguna á drifinu. Það dugði til að lásinn hékk saman og drifhlutfallið tók eðlilega. En, þessi willys var með mótor – illu heilli fyrir ARB ruslið- sem olli því að nokkru síðar var læsingin alveg gjörsamlega í döðlum. Mismunadrifshjólin rifu sig á boltunum [öxlunum] og sneru þeim þar með, sem aftur olli því að pípusplittin sem halda þeim föstum brotnuðu. Í kjölfarið gengu síðan boltarnir út úr læsingunni og inn í kambinn sem þeir átu niður þar til allt var komið í einn graut.

Vissar týpur af loftlásum hafa þó staðið sig betur en aðrar. Dana44 og 60 lásarnir hafa gert það nokkuð gott. 3. millihjóla ARB lásarnir sem eru fyrir splittun inni í drifi eru algert sorp. 12- bolta GM, 8,8 Ford osfrv. Ef menn rekast á þessa lása á förnum vegi ber að meðhöndla þá sem spilliefni og farga þeim á viðeigandi hátt í næsta brotajárnsgám. Það er vissulega erfitt þar sem talsvert er til af fólki sem vill borga peninga fyrir þá.

Detroit locker/no-spin er ekki tregðulás og læsir ekki fyrir hugarástand ökumanns. Hann bara virkar. Eldri útgáfur minntu bílstjórana reglulega á sig með háværum smellum – síðari útgáfur virðast ekki gera þetta. Þær virka eins og sveppirnir. Best geymdar í myrkri og fóðraðar á skít! Maður skutlar þeim í drifin og gleymir þeim – og þær skila sínu hlutverki svikalaust.

NO-spin eða Detroit locker.
Ég hélt alltaf að hann virkaði þannig að hann leyfir hvorugu dekkinu að snúast hægar en kamburinn, en leyfir öðru dekkinu að snúast hraðar (aflæsir því). Hann er því alltaf læstur nema í beygjum, þá leyfir hann ytra dekkinu að snúast hraðar. Þetta er því í raun ekki læsing heldur aflæsing
Eða veð ég í villu?

Síðari tíma ARB læsingar virðast nú bara vikra vel. Eru í örðum hverjum jeppa núna og ekki heyrir maður nú mikið um kvartanir yfir þeim.

Rúnar.

Þess má einnig geta, að þrátt fyrir aðrar yfirlysingar á bjórkvöldum og örðum góðum stundum, þá er Benni búinn að brjóta flest allt annað í hásingunum en læsingarnar

Kveðja
Litli óþverinn.

og nú hefur þú tekið þátt í sandkassaleiknum, til hamingju

HEHE, þessi hefur verið að reykja eitthvað sterkt!!! =)

Þú segist vera með "leiktæki" þá ertu væntanlega ekki mikið á rúntinum um bæinn.
Ég er sjálfur á ´92 model af hilux með soðið framdirif og finns ekkert að því. Þetta gerir gæfu muninn í akstri í snjó þar sem hann er alveg ólæstur að aftan hjá mér.
Ég lenti í því að brjóta framdirifið áður en ég sauð það og ég fann hvergi nýtt drif svo ég endaði á að sjóða það og virkar fínt. Það truflar mig alrei að keyra í hálku í afturdrifinu.

Ég hef svosem upplifað brotið 12bolta ARB drif. Svo kom uppfærsla sem átti að bjarga því, veit ekki hversu vel það gekk þannig séð en það brotnaði ekki svo ég myndi eftir.

Það er allavega algert vesen fyrir driflæsingahönnuði að þurfa að eiga inni fyrir C-splittum inni við miðju. Svo mikið er víst og er ekki til framdráttar.

Ég er að verða nógu gamall (32!!! krakki!!) til að bera virðingu fyrir No-Spin og kostum þess. Samt hef ég ekki átt bíl með þannig búnaði….vonandi bætist úr því fljótlega. Vesenis-búnaður er bara eitthvað sem ég nenni ekki lengur að hugsa um.

kkv

Grímur