Perupæling

Xenon (Hid) og svo halogen. Þarna vantar venjulega glóperu.

Hæ, hæ

Það er best að ég flæki þetta aðeins meira fyrir ykkur.
Halogen pera er glópera. Það sem skilur halogen peruna frá þeirri sem þið kallið "venjulega", er gasið sem er innan í þeim. Báðar byggja á því að inni í þeim er þráður úr Wolfram málmi, sem hefur mjög hátt bræðslumark. Þráðurinn glóir þegar straumi er helypt á hann. Þráðurinn er mjög grannur, og t.d. er þráður í 60w. 230V. peru vel á annan meter að lengd. Til þess að hann brenni ekki upp á mjög skömmum tíma er sett gas innan í peruna. ( Í upphafi voru perur lofttæmdar í sama tilgangi, en entust mjög stutt) Í þeirri sem við notum heima er oftast blanda af Nitrogen, argon og krypton, en í haogen peru er Halogen gas blanda.

Xenon perur eru aftur á móti ljósbogaperur. Í þeim er ekki þráður sem glóir, heldur hleypur straumur á milli tveggja póla og myndar ljósboga, í glerhulstri fylltu af gasblöndu af Xenon- og Kvikasilfurs gasi. Við það myndast skært ljós á svipuðu tíðnisviði og dagsljós.
Til að koma þessu ferli af stað þarf háa spennu. Ekki er óalgengt að hún sé um 50.000V. Það skírir að miklu leiti af hverju Xenon ljós eru dýr. Bæði er kveikibúnaðurinn dýr, og einnig eru perurnar sjálfar dýrar í framleiðslu.

Svo eru Flúrperur…. þær byggja á enn einu prinsippinu sem ég nenni ekki að skrifa um, enda er þetta varla neitt sem nokkur maður hefur áhuga á að vita.

Kv.
Emil