Nefndastarf

Sælir félagar! (Sælir er of pabbalegt…)

Ég var að velta fyrir mér í kjölfar aðalfundarins, hvort ekki hefði verið rétt að auglýsa betur eftir framboðum á fundinum sjálfum, en mér þótti þetta óvenju "rússneskt" í ár, enda ekki kosið um eitt einasta embætti.

Auðvitað veit ég að það hefur oft verið erfitt að fá fólk til að bjóða sig fram til starfa fyrir félagið, en í ár hefði verið erfitt að ná að kalla fram í áður en búið var að klappa upp fyrstu tillögur að fólki. Hugsanlega sat fólk út í sal (t.d. fólk sem ekki hefur verið áberandi í störfum fyrir félagið áður – nýliðar) sem hefði vel getað hugsað sér að gefa kost á sér í einhverja af nefndum félagsins. Ef svo var átti það varla séns…

Tek það sérstaklega fram að með þessu er ég ekki á nokkurn hátt að kasta rýrð á þá einstaklinga sem komu inn í stjórn og nefndir á fundinum, held reyndar að það sé allt úrvalsfólk og óska því til hamingju með kjörið.

Magnús hefði að mínu viti átt að standa upp á fundinum og neita að taka sæti í nefndinni ef það hugnaðist honum ekki, frekar en að láta klappa sig inn í embættið þar og "bjóða það svo upp" á spjallinu. Er það ekki stjórnarinnar að hlutast til um að leysa úr svona málum?

Ferðakveðja,

BÞV

Sælir félagar
Ljóst er að ef tekið er mið af reynslu fyrri ára þá er óvarlegt að fara til aðalfundar án þess að nokkurn veginn sé tryggt fyrirfram að hægt sé að fullskipa þar í nefndir. Það má hins vegar aldrei verða til þess að ekki fari fram frjálsar kosningar og að menn ?úti í sal? sem áhuga hafa á að koma til nefndar- og stjórnarstarfa eigi ekki kost á slíku.

Þetta er, eins og allir hljóta að gera sér grein fyrir, ástæða þess að sami háttur var hafður á varðandi ritnefnd nú og oft fyrr að leitað var til Magnúsar og Ásgeirs.
Helena hafði sagt fyrr að hún væri til í að gefa kost á sér til starfa, og Birgir Már var fús að sitja áfram enda kjörtímabili hans ekki enn lokið.

Í samræðum við stjórn kom fram að þarft væri að fjölga í ritnefnd, svo álag á hvern og einn yrði hóflegt. Þetta var einkum talið æskilegt með tilliti til auglýsingaöflunar.

Ekki man ég hvernig nafn Magnúsar kom til í þessu sambandi, nema að hann er af mörgum sagður driftugur og útsjónarsamur og þess galt hann er við leituðum til hans, svo og hugmyndasnauðar okkar hinna að finna ekki aðra þegar hann sannlega var efins um verkefnið vegna starfa í umhverfisnefnd.

En Magnús féllst á þetta fyrir aðalfundinn, ekki síst eftir að ég talaði við Ásgeir Kristinsson, sem sagðist vera til í að aðstoða við auglýsingaöflun næsta starfsár.

Satt best að segja veit ég ekki alveg hvernig bregðast skuli við ?teppa-málum? Magnúsar félaga okkar !

Ég var ýtinn við þá báða, Magnús og Ásgeir, það skal ég viðurkenna, en auðvitað geta menn sagt nei ef þeir treysta sér ekki í verkefnið.

Um teppið þar Magnús var plaseraður og nauð mitt í Ásgeiri læt ég liggja milli hluta.

Baráttukveðjur
SH