Jeppar á jökli

Það ætti ekki að vera nema sjálfsögð kurteisi að keyra ekki í sleðabrautum.

En Hins vegar pirrar það mig ofboðslega þegar ákveðnir ferðaþjónustuaðilar þykjast eiga hinn eða þennan slóðann uppi á hálendinu líkt og sagt er hér að framan.

Vegir á Afrétti líkt og umræddur vegur eru ekki og geta ekki verið einkavegir óháð því hver lagði þá og heldur þeim við.

Benni

Já þetta með einkavegi er svolítið snúið. Mér skilst að það sé klárt að hafi verið fengið opinbert fé í lagningu vegar, t.d. styrkur frá Ferðamálaráði, Vegagerðinni eða öðrum aðilum, þá má ekki loka honum fyrir almennri umferð. Ef einhver leggur veg alfarið á eigin kostnað og fær til þess leyfi skipulagsyfirvalda á svæðinu er þetta kannski snúnara en þarna er landið náttúrulega í almenningseign en ekki einkaeign. En þá komum við einmitt aftur að þessu með tillitsemina. Veghaldarinn kostar viðhald á veginu og þá er eðlilegt að ræða við hann. Í slíkum tilvikum getur það þýtt fjárhagslegt tjón fyrir þá ef vegurinn er blautur og þungur bíll kemur og grefur slóðina og spólar hana út.

Kv – Skúli

Ég var nú ekki með þessu að hvetja menn til að sýna ekki tillitssemi – hún er sjálfsögð og á við í umferðinni hvar sem ekið er.

Og að sama skapi er sjálfsagt og eðlilegt að sýna þeim aðilum sem lagta hafa fé í vegi tillitssemi með akstur á þeim vegum.

En það breytir ekki þeirri skoðun minni að vegir á almannalandi verða alltaf almannavegir og aðalskipulag miðhálendisins er á sama máli.

Það að einhver ferðaþjónustuaðili sjá SÉR hag í að halda veginum góðum fyrir SÍNA starfsemi er bara jákvætt og það ber að virða – en að láta í það skína hér að ofan að við séum að fá að fara á jökulinn við Skálpanes fyrir náð og miskun þessa aðila er bara bull og að við þurfum að spyrja hann um leyfi er líka bull – en að sýna tillitsemi og bera virðingu fyrir fjárfestingum annarra, það er ekki annað en sjálfsagt og eðlilegt og ekki mun ég aka þennan veg blautann frekar en aðra vegi nema í neyð.

En það að aka aðra vegi blauta virðist þó ekki vefjast fyrir ferðaþjónustuaðilum samanber útganginn á Kjalvegi að Skálpanesi í vor. Magnað hvað vegurinn lagaðist mikið þegar komið var framhjá Skálpanesafleggjaranum – og það eru meðal annars MÍNIR skattpeningar sem fara í að laga þær skemmdir.

Benni

Mér finnst þarft að það sé minnst á þetta efni öðru hvoru.
Sjálfur hef ég nú starfað í þessum bransa talsvert og finnst það alvegt sjálfsagt og oft á tíðum gaman þegar jeppamennirnir kíkja inn á okkur skálunum til að spjalla og spyrja ráða varðandi færð og leiðir, og munið að það er alltaf heitt á könnunni.

Að sama skapi er frekar pirrandi þegar menn nota rampinn sem við notum til að leggja sleðum á er notaður sem jeppastökkpallur eins og gerðist í dag.

Hinsvegar er oft á tíðum mikill erill þegar stórir túristahópar koma og erfitt að spjalla, þessir túristar eru oft á tíðum eins og stór börn þarna, náttúrulega umhverfi sem er þeim eins framandi eins og japanskt Geishu hús væri okkur.

Ég sjálfur hrylli oft við þegar menn bruna fram hjá skálunum án þess að tala við einn eða neinn og oftar en ekki án þess að slá af, það gerðist marg oft upp við Jaka í sumar. Vil bara minna á að það eru fullorðnir, börn og dýr að væflast í kringum skálana og sjálfsögð tillitssemi að slá aðeins af. Oftar en ekki eru sleðaslóðirnar sem búið er að eyða tíma og einhverju smá af peningum svo notaðar til að komast áfram.
Þegar svo er þá fýkur nú aðeins í mann. Við viljum helst nota sömu slóðirnar og þá sérstaklega fyrstu kílómetrana upp jökulinn. Annar viðkvæmur staður er þar sem ferðin byrjar það er frekar erfitt að koma óvönum, oft fólki í yfirvigt með eiginkonuna eða manninn aftan á, af stað þegar það þarf að byrja að krossa djúp jeppaför og það eru ófáar velturnar sem hafa gerst þá.

Annars hefur þetta batnað mikið síðan ég byrjaði í þessu fyrir rúmum fimm árum, þá var það nánast undantekning að menn keyrðu annars staðar en í sleðaförunum núna er það frekar undantekning að menn keyri í þeim.

Varðandi Kjalveginn þá er hann oft ansi skrautlegur á vorin og það eru nú ekki bara ferðaþjónustujeppar sem keyra hann þó ég gæti trúað að það væri kannski helmingur traffíkurnar á þessum tíma. Vegagerðin veit vel af þessu og það er haft samband við þá á hverju vori og fengið einhverskonar samþykki frá þeim. Ferðaþjónustan hefur haft ágætis samstarf við Vegagerðina enda eru þeir flestir öðlingar sem þar starfa. Einnig er efnið í Kjalvegi mun moldarkenndara milli Sandár og Bláfells heldur en hinum megin og þ.a.l. sést mikið meira á honum.

Ferðaþjónusta á jöklum er orðin talsvert mikil þrátt fyrir að það séu oft afspyrnuerfiðar aðstæður sem við þurfum að glíma við. Og það er alveg ljóst að það verður ekkert hætt að keyra Kjalveg á þessum tíma, þar sem peningarnir í kringum þetta eru orðnir of miklir (þó þeir skili sér reyndar ekki í vasa fyrirtækjanna því miður).
Þetta mun ekkert batna fyrr en Kjalvegur verður byggður upp að Grjótá.

Vinsamlegast takið tillit til sleðaslóða, kíkjið í kaffi og afsakið ef menn eru eitthvað þurrir í skálum það á sennilega sínar ástæður (slæmur dagur).
Það er nóg pláss á jöklum.

Kveðja

Þetta finnst mér vera afskaplega vel orðað og kurteisislegt erindi um að við tökum tilit til vinnuaðstæðna þessara manna og er ekki nema sjálfsagt að bregðast jákvætt við.

En því miður er ekki hægt að bregðast jákvætt við aðstæðum eins og Tuddinn lýsti það að sýna óviðkomandi frekju og yfirgang er ekki afsakanlegt með þvi að viðkomandi hafi haft erfiðan dag og jú það eru misjafnir sauðir báðu megin því miður.
En flest allir sem koma nálæt vinnu við ferðamenn þekkja erfiða daga en kunningi minn kom að skála þar sem svona vélsleðaferðir eru stundaðar út frá og óskaði eftir upplýsingum sem hann fékk ekki og var tjáð er hann óskaði eftir að fá að nota salerni að þetta væri ekki fyrir almenning.eins í einni Litludeildarferð var konum neitað um aðgengi að salernum og að ná fram upplýsingum um hvar mætti fara upp var ómögulegt með þeim afleiðingum að 2-3 bílar lögðu upp vélsleðaslóðan en þá komu upplýsingarnar og þær hastarlegar.
Ég fyrir mitt leiti tel það vera sjálfsagt að virða aðgengi og vinnu þessara ferðþjónustu aðila en geri fulla kröfu um að þegar leitað sé upplýsinga,Sé mér mætt með fullri kurteisi og er mér alveg slétt sama um það hversu erfiður dagur viðkomandi guide hefur haft hann hefur ekki frekar en ég leyfi til að taka það út á öðrum það kalla ég hroka og frekju og mæti slíkri framkomu með engu minni frekju og hroka.En ég hafna með öllu að það séu einkavegir í Almenningi í óbyggðum.
Og þótt ég beri mikla virðingu fyrir Inga og tel hann vera einn færasta og fróðasta fjallamann sem ég þekki ásamt því að heilsteyptari maður er vart fundinn þá fer ég fram á að hann og Birgir snúi sér að sínum félögum og lagi framkomu þeirra þá lagast hitt.

Kv Klakinn

Ég held að vegurinn frá skálanum við Mýrdalsjökul, að jökli sé einkavegur. Vegurinn upp að skála er öllum opin, enda er vegagerðin með hann á sinni könnu. Frá skála og að jökli held ég að sé einkavegur, á einkalandi lagður fyrir eigið fé.

Hlynur

er ekki bara málið að hætta að pæla í hver á veginn, bara ganga um með virðingu um alla vegi landsins, svo vitum við það að einkavegum má loka, en það er yfirleitt ekki gert að ástæðulausu…en ef að við göngum vel um vegina, þá eru allir sáttir 😀

… er á hendi vegagerðar, enda vegur nr. 221.
Umræddur vegur í þessum þræði er frá skála Arcanum og upp á Mýrdalsjökul.

eru þeir eitthvað að reyna að stjórna umferð um þennan veg, veit ekki betur en að jeppamenn aki þennan slóða að vild í góðu samráði við sleðamenn?
Ætlast þeir ekki bara til þess að menn umgangist þennan veg eins og hvern annan slóða á hálendinu, þ.e. skemmi hann ekki í bleytutíð o.s.frv. Það er nú einu sinni þannig að ef þú býrð eitthvað til þá viltu síður að það verði eyðilagt, sérstaklega ef þú notar það daglega.
AB