Jarðýta til björgunar !

,,Það gengi aldrei upp að vera með svona litla og létta jeppa sem björgunartæki. Jeppar sveitanna þurfa að bera nokkra menn + þeirra búnað og allrahelst geta tekið sjúkrabörur. Hlutverk sveitanna er nr. 1, 2, og 3 að bjarga fólki – langt þar á eftir koma verðmæti"

tökum sem dæmi Cherokee, viktar óbreyttur 1600 kg. Breyttur sirka 1700 kg

Sá bíll getur tekið sjúkrabörur + sjúkragögn.

Annar slíkur getur tekið hjólsagir, spilbúnað og tjakka og slíkt.

Þriðji getur tekið 3-4 menn + búnað sem þeir þurfa.

4 bílinn getur tekið 3-4 menn + búnað.

Þar ertu kominn með létta bíla sem dreifa með sér búnaði.
fleiri = minni hætta á að stoppa í krapapittum,
Léttari = nota minna eldsneyti og léttara að losa úr festum.
Innrarými = dreifist á fleiri bíla.

Nothæft = já.

Þessi endalausa stækkun á farartækjum er ekkert endilega betra þó svo að þeir líti betur út sem björgunartæki heldur en minni bílar. Þetta er þróunin sem við horfum á í dag.

ég er ekki að gagnrýna björgunarsveitir, ég er bara að benda á að það má gera hluti á fleiri en einn veg til að bjarga fólki og um það snýst málið ekki stærðin á farartækjum sem gera það

Ef menn þurfa að skilgreina þetta sem skítkast þá má nú gleyma allri þróun næstu ára ef allt er best sem til er nú þegar.

kv
Gunnar

Cherokee er of lítill til þess að taka börur og 3 menn og súkkan líka. Svo er líka málið að ef við eigum að vera með fleirri minni bíla, þá vantar okkur stærra húsnæði, borga fleirri tryggingar meira af viðhaldi og meira af mannskap

Svo er annað að við í björgunarsveitunum viljum vera með sem fæsta bílstjóra og fleirri á fæti, þar sem flest okkar útköll krefjast meiri fjölda mannskaps en ekki fjölda tækja.
Í minni sveit erum við með einn 44"patrol og 38"econoline, ég verð nú að segja að fyrir mitt leiti virkar patrol eða krúser best sem minni bílar, þar sem þeir eru þokkalega sterkir, eyða ekki of miklu og eru með þolanlegt vinnupláss að innan en svo er allt annað mál með fordinn í samanburði við bensinn, bensinn er jú mjög léttur og held ég að hann gæti hentað mörgum sveitum en þar sem að mín sveit er oft í óveðursútköllum þegar vindur er að blása í um 30 – 60 m/sek þá vill ég halda í fordinn sem stendur eins og klettur.

kv

Svo það komi nú fram einu sinni en, að á þeim tíma sem líður frá því að fólkið sem óskaði eftir aðstoð lagði af stað frá Bragabót eða hvaða stað sem þau fóru uppfrá, lenti í því að affelga og þangað til að björgunarsveitirnar komu til þeirra, getur veðrið og færðin breyttst alveg gífurlega, þetta ættu allir á Íslandi að þekkja.
Að ætla að halda því fram að það hefði verið eitthvað fljótlegra að hrigja í einhvern félaga úr bænum til þess að redda sér er alveg fáránlegt.

Leyfum þeim sem tóku þátt í þessu útkalli að njóta vafans. Ég er alveg viss um það að aðstæður þarna hafa verið mjög erfiðar..

Gunnar,
Varðandi það að fleirri litla bíla heldur en færri stóra. Það hefur vissulega kosti og galla. Þarna voru á ferð tvær sveitir á tveimur bílum, mjög öflugum bílum. Kom það einhverntíman fram hvernig bíl fjölskyldan var á? Kannski var hún á 49" ford eða einhverju álíka ferlíki, hvað ætlar þú þá að gera með 4 litla Cheerokee? Tala nú ekki um ef að það hefði komið annað útkall á nálægu svæði, ætlaru þá að senda bílinn með sagirnar og bensínið þangað en hafa bílinn með sjúkrabúnaðinn í hinu verkefninu?

Ég veit það fyrir víst að þessar sveitir, Björgunarsveitin Ingunn og Björgunarsveitin Biskup eru mjög svo færar og reynslumiklar í akstri í snjó og ófærð og sérstaklega á þessu svæði. Ef þeir hafa lent í vandræðum þá er það vegna óviðráðanlegra aðstæðna ekki vangetu.

Kv.
Otti S.

Eftir að hafa starfað í björgunarsveit í rúm 20 ár og lengst af sem bílstjóri hef ég komist að því að drauma björgunarsveitarbíllinn er stór og nettur, þungur og léttur.

Útköllin eru svo margbreytileg að útilokað er að græja sig þannig að maður sé alltaf með þann búnað sem hentar best hverju sinni, og þó svo það væri hægt þá eru þær upplýsingar sem við höfum þegar lagt er af stað oft svo gloppóttar að erfitt er að velja rétta búnaðinn. Aðstæður sem við getum þurf að glíma í einu útkalli eru svo margbreytilegar og stundum væri gott að vera á 33" Suzuki og svo 54" Ford 100 metrum seinna.

Ég held mér sé óhætt að segja að við hugsum okkar gang og endurskoðum búnaðinn eftir hvert einasta útkall því engin 2 útköll eru eins.

Við þurfum því að velja okkur einhvern meðalveg sem hentar hverri sveit eftir þeim verkefnum sem mest er verið að fást við. Þetta hefur skilað því að bílafloti sveitanna er frá Skoda og upp í 49" Ford.

Að mínu mati þarf björgunarsveitarbíll að vera hæfilega léttur til að fljóta vel á snjónum og hæfilega þungur til að geta dregið eitthvað og staðið af sér vond veður, eins er þyngdin til bóta í straumvatna akstri. Bíllinn þarf að hafa öfluga vél sem jafnframt er eyðslugrönn því mikið eldsneyti er mörg kíló. Svo þarf hann að vera áreiðanlegur, en það finnst mér mikið skorta á hjá ofurjeppunum.
Hjá minni sveit hafa Landcruiser 80 og Patrol verið þeir bílar sem henta best þeim verkefnum sem við erum mest að fást við.

En svo komum við að þeim miskilningi sem virðist vera nokkuð algengur að björgunarsveitarfólk séu einhver ofurmenni sem geti allt.
Björgunarsveitarfólk er bara venjulegt fólk sem hlotið hefur þjálfun til að fást við fjölbreytt verkefni og aðstæður sem upp geta komið.
Það að maður sé bílstjóri hjá björgunarsveit gerir mann ekki hæfari til að fást við erfiðar aðstæður en mann sem ferðast mikið á eigin vegum við allar aðstæður.

Það sem skilur björgunarsveitarfólk frá öðrum er þessi furðulega hvöt til að hjálpa náunganum, hverjum sem er, hvar sem er og hvenær sem er, fólk sem er tilbúið að stökkva úr matarboði fjölskyldunnar á jóladag til þess að fara á Vatnajökul í leiðindaveðri til að sækja einhvern ameríkana í 3. skipti, bara af því að hann langaði að reyna einu sinni enn að labba yfir á versta tíma.

Ég vil skora á þá sem telja sig hafa eitthvað við þekkingu og reynslu björgunarsveitanna að bæta að skrá sig í næstu sveit því okkur vantar alltaf gott fólk.

Kv. Smári.

blaðagreinin var nú kanski ekki nógu vel skrifuð. en ég skildi þetta þannig að annar björgunarsveitarbíllinn hefði farið í gegnum ísinn.

Jónsi, það er rétt hjá þér að félagatalið er að miklu leyti menn sem borga árgjaldið til að styrkja sveitina um einhverja aura, þarna uppfrá búa um 300 manns þannig að tekjur af flugeldasölu eru engar, þrátt fyrir lítið samfélag að þá hefur þessi björgunarsveit sitt eigið húsnæði, sinn eigin bíl 44" breyttann, 3 vélsleða og bát og það er líka rétt hjá þér að þessu er haldið gangandi af um 10 manns og fara þeir sennilega í fleiri útköll á hverjum vetri en nokkur björgunarsveit á höfuðborgarsvæðinu, það eru hreinlega óteljandi útköll til af því þegar þurft hefur að draga bíla á gjábakkavegi og þau eru fæst skráð á heimasíðuna sem hefur reyndar munað fífil sinn fegri, hefur ekki verið uppfærð í svolítinn tíma. Bíllinn er víst ekki í sem bestu standi eftir þetta, hann var víst í einhvern einn og hálfann sólarhring með vatn yfir sæti þannig að það má búast við því að það sé komið vatn inná flest það sem vatn á ekki að komast inn í en mér skildist á félögum mínum að þetta yrði tryggingamál og farið verði yfir bílinn og ákveðið hvað verði gert. Ég er semsagt einn af þeim sem greiðir árgjaldið hjá sveitinni og fékk smá upplýsingar first hand af þessu máli.

Takk fyrir þetta Pétur. Nú vitum við allavega hvað var að gerast þarna á jeppamannamáli.

Ég er ekki frá því að þarna myndist alltaf eitthvert vatn.
Ég setti gráa patrolinn þarna niður ca 1996 eða 1997. Það var minnir mig norðan við eða rétt austan við Hlöðufell á leið í Mosaskarð. Við vorum að keyra í góðum gír í góðu skyggni seinni hluta vetrar á að því er virtist góður og traustur snjór þegar Pattinn hlussaðist allt í einu niður og stoppaði í gufumekki. Hann fór ekki alveg niður úr þessu, snjórinn var þykkur ofaná og Pattinn hékk einhvern veginn í honum. Vatn var í holunum við öll hjól. Hjalti kippti honum uppúr þessu afturábak á Toyotunni og þá kom í ljós að djúpt var í botn í holunum. Við náðum varla niður í botn með skóflu.

Ef þetta er sami staður, þá er væntanlega ástæða til að vara við vatni að vetri á þessum slóðum þó að þetta sé þurrt á sumrin.

Snorri

Sælir hér kemur staðsetningin þar sem bílarnir fóru niður
N 64.26.052
W 20.34.345
Kveðja Pétur

Ég hef lent í sviðuðum aðstæðum og Pétur lýsir á sviðuðum slóðum, það var reyndar við gatnamótin Línuvegur/Hlöðufell, þá datt einmitt undan rassinum á patrol, og reyndist dýpið vera um 160cm, svo þetta svæði virðist halda leysingarvatni ótrúlega vel.