This topic contains 52 replies, has 1 voice, and was last updated by 
-
Topic
-
Eftir að hafa lesið þennan vef spjaldanaá milli í alltof mörg ár hef ég komis af því hvernig jeppi er bestur.
.
Hef nefnilega tekið eftir því að jafnvel hörðustu td. TOYOTU kallar eru að skipta reglulega um TOYOTUR
sjáið þið Benna á Akureyri hann heldur alltaf að næsta TOYOTA verði skárri eða betri.
Sama er hægt að segja um marga aðra.
Svo eru aðrir sem eru alltaf að prófa nýjar tegundir
Held meira að segja að Óskar Erlings sé kominn með JEEP
Svo eru aðrir sem reyna að búa til jeppa úr Patrol Þá meina ég að setja vel í þá.
Svo er einn og einn Páfi sem heldur að Ford Virki
En eftir að hafa lesið vefinn virðist FORD vera dýrasti Jeppi í rekstri sem framleiddur hefur verið.
Held að þurfi menn á vöktum og bakvakt til að gera við þá.
Svo er það MMC Pajero konungur jeppana…..Svo ég er kominn á þá niðurstöðu að það sé lang best að eiga Lödu sport.
Það er minnst rætt um vesen Lödu sports á þessum vef.Næsti fyrirtækja forstjóra jeppi sem ég kaupi mér verður því gömul Lada sport.
Skál
-
Replies
-
sem ekki lekur olíu er olíulaus.
er það ekki líka það sem jeppar ganga útá?? að komast sem næst nátturunni og vera partur af henni:) ef þú átt toyotu með leðri og hitara þá er alveg eins hægt að horfa á nátturumyndir í leiðursófasettinu heima hjá sér:P
Luma ekki fleiri á góðum Lödu sögum.
Alltaf þegar einhver er dáinn þá er hann langbestur.
Sjáið þið bara þessa frægu málara.
ég er alveg sömuskoðunar með Lödu Sport
hún er langbest.
Nú er kreppa og við ættum að byrja að flytja inn rússa bíla og þennan ódýra frá TATA motors í stórum stíl.
Væri sko til í nýja Lödu sport !
eða nýjan rússajeppa.
Very good my friend icelandic Vodka for you. Lada for me!
Jú hér er ein saga af Lödu Sport. Fyrir nokkrum árum var ég að þvælast í veiði með mági mínum sem þá bjó á Þingeyri. Hann átti þá forláta laxableika Lödu sem gekk undir nafninu Ladi laximann. Fórum við til veiða á þessu ofurtæki og er skemmst frá því að segja að aðra eins keyrslu hef ég sjaldan eða aldrei upplifað, en eknar voru þröngar moldargötur og malarslóðar á milli 60 til 70 km hraða og að lokum endaði með því að Ladan tók svo harkalega niður á jarðföstum steini að hún drap á sér. Nú það var bara sett í gang aftur og haldið áfram, en ég spurði í sakleysi mínu hvort ekki ætti að kíkja á hvort eitthvað hefði skemmst við höggið sem var alveg gríðarlegt. Það var bara horft á mig eins og ég væri eitthvað verri , kíkja á þetta nei hann hélt nú ekki , fyrst hann fór í gang þá hlyti þetta að vera í lagi og svo er þetta nú BARA LADA. Er ég alveg viss um að allir aðrir bílar hefðu verið óökufærir eftir þetta feikna högg, ég stalst svo seinna til að líta undir bílinn og það var ekki að sjá að neitt væri alvarlega úr lagi gengið en greinilegt var að þetta var ekki í fyrsta skiptið sem hann hafði komist í kynni við fósturjörðina.
BIO
Styrkur Lödunnar var kannski ekki beinlínis sá að hún bilaði aldrei heldur frekar það að það var sama hvenig ástandið var á annað borð, alltaf gekk hún og komst milli staða. Ónýt kerti og þræðir gat kannski orsakað að gangurinn væri ekki sérlega þýður, smávægilegt hikst og annað í þeim dúr en alltaf fór hún í gang. Sportarinn sem ég átti hér um árið var aðeins farin að finna fyrir ryðsveppnum og var botninn sérlega illa farin. Lenti síðan í því einn daginn að hún stoppaði skyndilega þó vélin gengi eðlilega, bara fór ekkert áfram. Við nánari skoðun sá ég að gírstöng og millikassastöng höfðu færst grunsamlega langt niður og kom þá í ljós að gírkassafestigar höfðu rifið sig lausa og bita úr ryðguðum botninum með og við það hafði hann hrokkið úr drifi. Þá var bara brugðið spotta utan um kassann og hann þræddur inn í bíl og þar á tjakkinn og kassinn svo tjakkaður aftur upp. Að því búnu var hægt að keyra áfram og virkaði fínt. Raunar svo fínt að ég keyrði bílinn vestur á Snæfellsnes með þessa fínu gírkassafestingu. Eins og ég segi, það var kannski ekki alltaf allt í fullkomnu lagi en hú var aldrei stopp.
Kv – Skúli
Á ekki sama við um lödurnar og Land Rover, það er hægt að nota þær svo lengi eftir að þær eru ónýtar
Bjarni G.
Ég heyrði einu sinni sögu af strák sem bjó rétt fyrir utan Vík. Sá átti Lödu Lux og ákvað að fara í smá "sandspyrnu" í fjörunni. Hann keyrði fjöruna fram og til baka á fullu farti þar til hann fann allt í einu rosalegt högg með svakalegann hávaða framan úr bílnum. Þá sá hann í baksýnisspeglinum að hann hafði lent á stóru grjóti svo hann ákvað að nú væri nóg komið og tími til að halda heim. Þegar heim var komið var gangurinn í bílnum orðinn eitthvað grófari en hann átti að sér að vera svo stráksi ákveður að mæla olíuna á bílnum, hann rífur upp kvarðann en á honum var ekki svo mikið sem einn dropi. Þá lítur hann undir bílinn og sér þar hnefa stórt gat á olíupönninni. En Ladan skilað honum samt heim, algerlega olíulaus.
Ég sel söguna ekki dýrara en ég keypti hana, og ykkur er velkomið að leiðrétta mig, en svona man ég söguna.
Kv.
Ásgeir
Seint gleymi ég þegar kviknaði í Lada Sport bifreið bróður míns utan við hús eitt sem hann byggði fyrir nokkrum árum. Nágranni kom æðandi inn og hrópaði til hans að bíllinn brynni. "Hvað ertu að segja" var svarið og út var hlaupið eins og sá svarti sjálfur elti, bílhurðinni svipt upp og símaskránni bjargað úr brennandi bílnum. Svo var haldið áfram vinnu.
Hjölli.
Félagi minn átti NIVA sem við settum 33" undir. Alveg sérlega skemmtilegur vagn. Mér er sérlega minnisstætt þegar ég taldi hann á að taka balansstöngina undan að framan. Hún var lögð snyrtilega til hliðar á gólfinu á Sultartangaverkstæðinu….prufutúr….aftur verkstæði. Næsta aðgerð var að færa stöngina af gólfinu í ruslatunnuna.
Þá var líka fjöðrunin semsagt fullkomnuð
Ég hef því miður aldrei orðið svo lánsamur að eiga NIVA sjálfur, en mikið djöfull var gaman að hamast á þeim. Svona svipað og með Defender-inn, það er ekkert gaman að þessum bílum nema á verulega slæmum malarvegi, enda skipta hljómgæði útvarps eða leðursæti ekki meginmáli í því samhengi.
ef maður er kærulaus með að skifta um bremsuklossa frama á lödu þá einn góðann veðurdag STOPPAR amk annað frammhjólið þegar klossin er orðinn slitinn og einfaldlega dettur úr sæti sínu og skorðast pikk fastur,
Þetta með að bremsuklossi detti úr sæti sínu og skorðist milli disks og klossahaldara er ekkert Lödu fyrirbæri.
Þetta getur gerst á öllum diskabremsum.
Þetta ber reyndar vott um mikið hirðuleysi, því að bæði þarf diskurinn að vera orðinn mjög slitinn ( niður fyrir lágmarksþykkt ) og klossarnir líka.
Sem sagt ekki Lödu vandamál heldur eigandavandamál.
Við tókum nokkrir smá druslubílarallí fyrir nokkrum árum og var ég á lödu 1500. Þegar allt var orðið stopp nema ladan og hún að hruni komin eftir stökk og hamagang þá var gjöfin bundin í botn og athugað hversu lengi hún dugaði. Eftir 5 mínútur þá var ákveðið að tæma eins og einn brúsa af bremsuvökva og nokkrar lúkur af mold og möl oní vélina. Ennþá gekk druslan í 6000 snúningum og var þá aðeins farin að missa úr og ekki hjálpaði gusa af jarðvegssýni oní blöndunginn, svo fyrir rest dalaði lífskrafturinn úr henni og hún dó. Svo þegar var verið að draga kaggann út í furu þá var ákveðið að prufa að setja í gang og viti menn, eins og sannur rússneskur veðhlaupahestur rauk hún í gang og var þá af íslenskum sið sett í bakkgír og reikspólað þangað til dekkin sprungu.
Það eru ekki til sterkari bílar þó víða væri leitað.
You must be logged in to reply to this topic.