Hvað er slóði?

Ég held að sterkasti leikurinn fyrir okkur í þessari stöðu, sé að við höldum því frumkvæði sem við höfum tekið með ferlun og stikun slóða, og merkjum þær slóðir sem við teljum rétt að verði farnar. Mikið starf hefur þegar verið unnið við ferlun slóða og þau gögn hafa verið notuð við gerð korta á vegum Máls og Menningar og Landsvirkjunar. Næsta skref er að gera þessi gögn aðgengileg á vefnum.

Það stendur ekkert í reglugerðinni um það hvaða aðilar séu til þess bærir að [url]merkja slóðir[/url] þar sem opinberir aðilar hafa ekki staðið sig í þessu, þá er þarna tækifæri fyrir okkur.

[url=http://um44.klaki.net/stiku02.html:33xdyi11]Stikun[/url:33xdyi11] slóða er mjög mikilvæg í þessu samhengi. Það væri mjög gott ef landsbyggðadeildir tækju að sér að stika slóðir á sínum svæðum.

Sammála Einari að nauðsynlegt sé að klúbburinn haldi þarna vissu frumkvæði. Þar munum við m.a. njóta góðra verka GPS-ferilhóps Bessa og væntanlegri slóðabók Jóns Snæland.

En síðan hefst næsti kapítuli:
Hvernig förum við með þessi gögn ? Hver tekur af skarið með það hvaða slóðir séu þarfar og hverjar beinlínis til skaða ?
Eða eins og Einar segir hér á undan: … ?merkjum þær slóðir sem við teljum rétt að verði farnar?.

Hverjir erum ?við?, sem tökum þetta úrskurðarvald í eigin hendur ?
Tæpast er það okkar einna í F-4×4, jafnvel þótt sumum þyki sem opinberir aðilar hafi ekki hafa staðið sína plikt sem skyldi.

Fyrr í spjallinu hefur m.a. verið getið um tilvist vafasamra slóða.

Hvernig verður þetta gert vitlega og með lýðræðislegum hætti ?

Ég sé það fyrir mér að félagar í 4×4, t.d. umhverfisnefnd, merki þær slóðir sem þeim finnst þörf á að merkja. Það þýðir ekki að aðrir aðilar geti ekki gert slíkt hið sama, t.d. gangnamenn. Þetta er ekki endanlegt verkefni, viðmiðanir sem stuðst er við þegar slóðir eru valdar til merkingar, eða til þess að fjarlæga merkingar, munu verða í stöðugri þróun. Því er ekki, og verður ekki, til endanleg skilgreining á slóð, eins og Björn Þorri var e.t.v að auglýsa eftir.

Hugsanlega verður til eitthver aðili sem fær það hlutverk að samræma þetta starf, en það er ekki nauðsynlegt að bíða eftir því. Þegar farið hefur verið í stikuferðir hefur ekki verið spurt leyfis til að stika tiltekna leið.

Einar Kjartansson

Ég er farinn að sjá fyrir mér að við verðum að fara að vígbúast í þessu slóðastríði þar sem barist verður af hörku með stikur að vopni! Það kemur mér reyndar alltaf á óvart hvað menn eru í slæmum "félagssköpum" utan félagsins, því persónulega þekki ég lítt til þeirra jeppamannaandstæðinga sem ég sé víða vitnað til. Ekki nema einstaka sinnum að ég heyri jeppamenn gagnrýnda fyrir glæfralegan akstur ef menn hafa lent í að mæta 4 Patrollum eða Krúserum af fullri stærð á mjóum malarvegi á 110 eða séð þá svína illilega hér í umferðinni í bænum. Jú og svo þessi klassíski söngur þegar menn lenda í einhverju óláni og slæmu veðri, en sem betur fer gefst jeppamönnum oftast gæfa til að bjarga sér á eigin kostnað. En þessi vanþekking mín á hugarheim andstæðinganna stafar ugglaust af því að ég umgengst lítið hörðustu kverúlantanna og þekki lítt til hinna sönnu "innivistarmanna"

En þetta er aukaatriði. Ef við teflum fram slíkri skilgreiningu á slóð sem hugsanlega yrði notuð til viðmiðunar við skilgreiningu í lögum (sem hlýtur að vera fullnaðarsigur), þá þarf hún að vera býsna vel útfærð. Það væri verra ef við töpum út skemmtilegum og góðum og gildum leiðum af því við skilgreindum þær sjálf út, þ.e. þær uppfylla ekki skilyrðin sem við settum. Jón Snæland var með ágætt innlegg hérna að ofan þ.e. að slóð sé "stytting milli staða, eða að náttúruperlum, línuvegir, smalaleiðir, veiðileiðir eða gamlar þjóðleiðir". Hægt væri að hugsa sér upphaf skilgreiningarinnar eitthvað í þessa vegu, hljómar hreint ekki illa, en þá vaknar spurningin hvort allar slóðir sem við viljum varðveita séu örugglega eitthvað af þessu. Síðan kæmu væntanlega einhver nánari skilyrði. Setjum við t.d. það fram sem skilyrði að það séu greinileg hjólför sem hægt er að fylgja? Þá er gamla Gæsavatnaleiðin úti (og fleiri góðar leiðir) þar sem maður er á kafla einfaldlega að finna færa leið í grjótinu á milli stika. Og þegar tekið hefur verið tillit til allra hugsanlegra leiða sem við viljum halda inni þynnist skilgreiningin út. Skotheld og góð slóðaskilgreining gæti örugglega verið gagnlegt hjálpartæki bæði fyrir okkur og náttúruverndaryfirvöld sem þurfa stundum að stoppa nýmyndun slóða á viðkvæmum stöðum, en mér sýnist þetta vera afskaplega vandasamt og varasamt og svona skilgreining þyrfti að vera "raunveruleikaprófuð" í langan tíma áður en hún yrði sett fram (s.s. við þyrftum að gefa okkur langan tíma í að bera hana saman við raunveruleikann). Ég er í sjálfu sér ekki að segja að þetta sé ekki hægt, en ef við viljum ekki að þetta frumkvæði snúist í höndunum á okkur en sé samt að gera eitthvað gagn, þarf textinn að vera snilldarvel útfærður.

Kv – Skúli H. Skúlason

Líklega var það fljótfærni af mér að hafa fulltrúana tvo frá UST, Vegagerðin ætti að vera með þann fimmta og hann þá formaður.
kv.

Hvað segir BÞV um skilgreiningu OGUD á slóð, ef hægt væri að fínpússa þá skilgreiningu, þá værum við í góðum málum.
Og hvað þarf til, til þess að myndist "hefð" eða er það kannski breytilegt eftir því hvað um er að ræða hverju sinni ?. Ég vildi ekki byrja á lengri upptalningu á Slóðríkum mönnum en ég er sammála þér að þeir eru margir í 4×4 sem búa yfir mikilli þekkingu á hálendinu, og Hlynur er einskonar endurfæddur Vatna-Brandur þrátt fyrir að Brandur sé ekki allur.

Ég held nú að Jón Snæland hafi verið að misskilja mig illilega, ef hann hefur skilið mitt innslag þannig að ég væri að gera lítið úr því, sem gert hefur verið í ferlun og skráningu slóða, síður en svo. Það hlýtur þá að liggja í því að ég hafi ekki orðað mitt mál nógu greinilega, nema þarna komi til árátta sumra manna að búa sér til óvini, sem ég vona satt að segja að komi ekki þarna við sögu. Mín hugmynd, sem ég hugsaði nú bara sem hugmynd og vinkil á málið, byggir einmitt á því að í einhvern opinberlega skráðan gagnagrunn sé safnað því sem til er og skráð. Hitt er kannski sjónarmiðið, sem ég var að skírskota til að það er ekki nóg að einhver einstaklingur, hversu vandaður og góður sem hann er, skrái slóðirnar, heldur þarf að fá einhverja viðurkenningu og staðfestingu á tilvistarrétti þeirra. Til þess þarf apparat, sem allir taki mark á. En BÞV, hvað ertu að kvarta yfir því að "gömlu mennirnir" komi ekki hér við sögu? Við Biggi Brynjólfs erum nú jafnaldrar og höfum líklega báðir byrjað að jeppast (opinberlega, óopinberlega báðir eitthvað fyrr!) árið 1958 "and still going strong" eins og Jón á röltinu!

Þetta er nú hin besta lesning þessi þráður og allir eru nú sammála um það að við verðum að standa á okkar hlut þegar kemur að því að láta ekki loka á alla slóða sem menn hafa verið að keyra geggnum árin. Mjög fróðlegt er að lesa bækur frumkvöðlanna sem voru fyrstir til að fara á bílum um hálendið og oft voru menn að elta gamlar þjóðleiðir eða voru bara að prufa hvað þeir kæmust langt en í öllu falli virðist könnunaráráttan hafa verið nokkuð sterk hjá þessum mönnum sem fyrstir fóru á bílum á fjöll. Ef menn vilja kynna sér þessar bækur mæli ég með þessum. Hálendið heillar eftir Loft Guðmundsson, Áfram sköltir hann þó… sem er ævisaga Páls Arasonar, Vadd´útí sem er ævisaga Sigurjóns Rist Vatnabrandur sem er ævisaga Vatna Brands, Hrakningar og heiðarvegir öll bindin eftir Pálma Hannesson og Jón Eyþórsson og árbækur ferðafélagsins en sérstaklega þær eldri því þá var venjulega öllum slóðum lýst sem til voru á þeim svæðum sem voru til umfjöllunar. Ekki má heldur gleima Öræfaleiðum sem Sigurjón Rist skráði og lýsti öllum helstu fjallaslóðum en þær má skoða á heimasíðu Gísla góp-ara.

Ef maður horfir á vegi og slóðir á hálendinu þá er ferðaþjónustan að kalla eftir betri vegum enda hefur mynstur ferðamanna breyst mikið á seinustu tuttugu- þrjátíu árum, þegar flestir ferðamenn komu 14 til 20 daga ferðir sem flestar voru fjallaferðir með tjaldgistingu en núna eru styttri hringferðir með góðri hótelgistingu það sem virðist ganga helst í sumarleyfisfarþega eða bílaleigubíll og ekki eru þeir til stórræða í torfærum slóðum. Það er nokkuð ljóst að með betri vegum verður aukin umferð eins og best sést á Kjalvegi en þar er maður kannski að mæta tíu Toyotu Yaris bílaleigubílum sem hefði verið óhugsandi fyrir nokkrum árum.

Fyrir mína parta finnst mér öfgar hjá sumum sem vinna við landvörslu og skálavörslu vera komnir út fyrir allt velsæmi og þegar þetta fólk er farið að loka slóðum upp á sitt eindæmi og jafnvel taka niður skilti er manni nóg boðið.
Það verður nú alltaf eitthvað til af fólki sem kemur til að upplifa algjöra kyrrð og það er nóg pláss á landinu fyrir þetta fólk sem vill bara arka um með bakpoka eða hjóla um og borða pasta sem það tekur með að heiman og vill helst ekki eyða nokkurri krónu á landinu. Síðan skammast þetta fólk yfir rykinu sem kemur af bílum þegar það er að hjóla eða ganga á vegunum sem eru lagðir fyrir bensíngjald og þungaskatt sem bifreiðaeigendur borga og helst vill þetta fólk banna alla umferð bíla á hálendinu.

Nenni ekki að pikka lengur

Hlynur