halli á drifsköftum

Það vantar alveg á síðuna hér að ofan eina virkilega heppilega lausn. Hún er að halla pinjóninum upp, þannig að sama horn myndist við millikassa(eða upphengju) og við pinjón, sömu megin. Í "hefðbundinni" uppsetningu er téð "sama" horn sitthvoru megin,…ofan/neðan…séð frá hlið.
Niðurstaðan getur verið mikið betri, þar sem krossinn við pinjón hækkar töluvert við þetta, þannig að skaftið er mikið nær því að vera beint við bæði millikassa og pinjón. (Freysi er t.d. með þetta svona uppsett að aftan í Grána)

kkv

Grímur

Tek undir með Kristni. Þetta virkar ábyggilega vel á framkúluna á klafabíl.

ÓE

Ég kíkti nú yfir þessa síðu í fljótheitum og sá ekkert um þetta atriði. Kanski er ég að misskilja Grím en mér sýnist hann vera að tala um þetta á myndinni hér fyrir ofan sem er merkt „Normal hæð“.

Reglan er einfaldlega þessi að Hjörunarhraðinn þarf að vera sá sami í báða enda skaftsins. Víbringur myndast ef svo er ekki og hann vex í réttu hlutfalli við gráðu muninn. Skaftið snýst jafn hratt í báða enda það er ljóst og ef meiri gráða er á öðrum hjöruliðnum en hinum þá þarf hann að hjara fleiri gráður á sömu tímaeiningu en hinn hjöruliðurinn eða semsagt hjara hraðar. Úr þessu verður víbringur sem verður óviðunandi fari þetta uppfyrir einhver mörk. Þetta hefur mikil áhrif á endingu hjöruliðskrossa.

ÓE

Sérstaklega í bílum með einfaldar stífur, eins og t.d Rover að framan, gengur þetta nánast fullkomlega upp eins og réttilega var bent á.

Að aftan eru margir með mislangar, ósamsíða stífur, sem einmitt virka líkt einfaldri stífu, bara mjög langri.
Þar getur þetta einmitt gengið mjög vel upp líka.

Ef um er að ræða jafn langar, samsíða stífur eins og margir hafa sett upp, þó sérstaklega að framan, þá gengur þetta dæmi ekki alveg upp eins og sést á myndinni hér að ofan.

Svo er allt í lagi að nefna að það gerir lítið til þó að þessi horn séu aðeins frjálsleg við fullt samslag/sundurslag, víbringur nær sér ekki almennilega á strik nema þetta sé vitlaust á kjör-fjöðrunarsviðinu sem er kannski 50% af heildarsviðinu.

kkv

Grímsi

Á myndinni hér að ofan er gengið út frá því að millikassa-krossinn sé beint fyrir ofan stífufestingar í grind. Það er ekki endilega tilfellið í raun, sérstaklega þegar aukamillikassi er kominn inn á milli.

Ef stífufesting í grind (radíusarma-uppsetning) hittir nokkurn veginn á mitt drifskaftið gengur dæmið mjög vel upp eins og t.d. í Range Rover að framan.

Í framfjöðrun og stýrisgangi á Range Rover er ansi margt látið ganga upp á sniðugan hátt, til dæmis er millibilsstöngin aftan við hásingu(mætti vera sverari), en sleppur fyrir neðan drifkúluna án þess að vera asnalega neðarlega…einmitt vegna þess að hjöruliðskrossinn er látinn taka "öfugt" horn. Þar af leiðandi er minna stífukraðak framanvið hásinguna, felgurnar komast innar þar sem styttra er á milli stýrisarma sem eru aftanvið heldur en framanvið o.s.frv.

Það er gaman að velta fyrir sér hversu feiknalegt hönnunarafrek það var að búa til Range Rover undirvagninn, sem stendur fyllilega fyrir sínu enn þann dag í dag, ríflega 40 árum síðar…..

kkv

Grímur