Einn vöku nótt í viðbót

Svona til að hressa upp á sálartetrið á rigninga nótt með tilheirandi rokki og leiðindum, þá var þetta útkoman.
Jökullhjarn

Ó, blessaður vertu, jökullinn
er sveipar hrími dal og hól,
og glitrar fjöllin fannhvít,
og heiðarfjöllin snjó.
Nú frjósa, lækir, og ár.
Sem lítur út sem glitrandi hrím,
nú fellur snjór, á hattinn þinn,
og hvíta jökulinn.
Svo hlýnar, um vora grund
og bráðnar hvíti jökulinn.
þú tekur niður, hattinn þinn,
og ár og lækir, fara að renna
um farveginn.
Þú ferð upp í jeppan þinn,
og keiri svo um fjallveiginn,
í kyrð við jökullinn, kyrð við jökullinn.

KV,,, MHN