Dekkjarþrif

CAMUS V.S.O.P er víst rosalega gott dekkjahreinsiefni en kostar full mikið. Annars hafa sumir notað benzin sem er til þess að gera ódýrt miðað við önnur efni.

Hlynur

Vinur vélstjórans..eða bensínið..eina sem ég held er að bensínið "þurrki" upp dekkin hef kasnki ekki sönnur fyrir því en það smýgur inn sérstaklega ef dekkið er slitið..og svo gufar það upp..hlýtur að "þurrka" eitthvað dekkið..þannig að steinolía á sprautubrúsa..annars er mar að fara úti að setja rúðusprautuforðabúr með steinolíu í og spíssa yfir dekkin..svona svo mar þurfi nú allvega örugglega ekki að hreyfa á sér rassgatið og eyðilagt siggið sem hefur safnast þar…

Sælir félagar,

Ég á bíl með svona útbúnaði (keypti hann þannig)
Helstu veikleikar eru að ef notaður er hefðbundinn rúðupissbrúsi með hefðbundinni rúðupissdælu þá er hætt við að þéttifóðringar milli brúsa og dælu gefi sig þar sem þær þola ekki dekkjahreinsi. Amk. var þetta nánast hætt að virka þegar ég fékk bílinn og dekkhjahreinsir komst inní dæluhúsið og sá til þess að það leiddi hressilega út og öryggi entust afskaplega stutt og dælurnar gefa sig.
Annar galli er að spíssarnir sem væntanlega eru settir inní hjólskálar eða undir brettakanta verða fyrir steinkasti og spíssinn skemmist og fer að sprauta beinni bunu (ekki endilega á dekkið) en ekki úða snyrtilega yfir dekkið, af því leiðir að þú þarft að nota mun meira af dekkjahreinsi en þú þyrftir ella.
Enn annað atriði sem tengist þessu er að þú þarft að gæta þess að álíka mikið komi úr spíssum að framan og aftan. það gerir þú best með því að hafa sinhvort forðabúrið fyrir fram og afturhjól sem þýðir nánast að helmingi fleiri hlutir geti bilað í þessum búnaði.

Mín ráðlegging er: [b:uasg79q4]sprautaðu á dekkin úr handvirkum úðabrúsa letihaugur :)[/b:uasg79q4] eða bentu á aðra góða útfærslu.
Ég hætti á að skemma siggið sem ég er búinn að safna á rassinn með þessari hreyfingu.

dekkjahreinsikveðjur
Elvar

Því verður ekki neitað að jeppamenn eru snillingar í að finna leiðir til að leysa lítil vandamál með mikilli fyrirhöfn. Þó maður þurfi endrum og sinnum að eyða 5 mín í að ganga kringum bílinn með úðabrúsann verður það seint jafnmikil fyrirhöfn og að koma svona búnaði upp og halda honum við.

Ég hef prufað helling af þessu dóti.

Mér finnst kindin duga fínnt(tólgar hreinsirinn). Whitesprit er ódýrt og gott. En ég veit ekki hvað fer best með dekkin.
En sama hvern er notað þá er gott að hreinsa á síðustu bensín stöð sem stoppað er áður en farið út úr bænum og síðan aftur er farið er af malbiki.

Reyndar finnst mér best að vera bara með nógu mikið af hreinsivökna til að geta hellt vel yfir dekki. Úðabrúsa eru bara fyrir fólk sem vill hafa hreinsiefnalykt af höndunum á sér.

Kveðja Fastur

Hvernig er þetta að verða spíssar yfir dekk með dekkjahreinsi jújú hefur sína kosti og galla úðabrúsinn jújú hann vill leka en hefðin að fara út í kuldann sulla yfir dekkin fara út á hálendinu ekki sitja bara inní bíl og sjá þetta allt í gegnum gluggann og ekkert vesen þá er alveg eins hægt að kaupa sér fjallaspólu hjá arctic trucks og kaupa kók og snakk og sitja heima eða það finnst mér allavega!!!

Eigum við ekki að vera víkingar?!?!?!?!?!?!?

Kuldakveðja Davíð R-2856

P,s, vona að ég hafi ekki sært neinn latann:D

Það er merkilegt hvað þjóðsögur geta verið lífseigar, eins og sú að salt leysi upp malbik. Síðastliðinn vetur var sáralítið sett af salti á götrnar í Reykjavík, samt var allt löðrandi í tjöru frá 15 október til 15 apríl.
Ég bjó 3 vetur í Salt Lake City í Utah. Þar snjóaði síst minna en í Reykjavík og saltað svipað en nagladekk voru sjaldgæf. Ég varð hvorki var tjöruslabbið, tjörurikið né hjólförin sem einkenna Reykvíska vetur, þar.

Það hefur verið fjörleg umræða hér um dekkjaþrif, leti og hugmyndaflug.

Mig langar bara að bæta því inn að leti er alveg nauðsynlegt ef þróun á að eiga sér stað og margar merkilegar uppfinningar hafa orðið til vegna leti. Menn fara nefnilega oft að velta fyrir sér hvernig hægt er að gera eitthvað öðruvísi sem þeir nenna ekki.

Gott dæmi um þetta er úrhleypibúnaður í jeppum.

Ég man ekki betur en að þegar Ljónsstaðabræður voru eitt sinn spurðir í blaðaviðtali hvað það var sem fékk þá til að eyða sex vikum á kvöldin við að smíða svoleiðis búnað (líklega þann fyrsta ever) í LandrCusierinn sinn, þá hafi svarið verið: "það var nú eiginlega leti" !

Við skulum því hæðast varlega að þessu með siggið……….

Með letikveðjum
Sing

Þetta er náttúrulega alveg rétt, að leti hefur oft verið drifkraftur mikilla framfara. Það er líka staðreynd að hæfilega latir einstaklingar eru oft fínir starfskraftar þar sem útsjónarsemi og vinnuhagræðing skiptir máli. Ég er samt ekki viss um að ég myndi nenna að útbúa svona úðasystem í hjólaskálarnar, en það er bara af því ég hef þann leiða ósið að reikna hlutina til enda og hvað tiltekinn framkvæmd eða kostnaður er lengi að skila sér. T.d. er ég búinn að reikna út að miðað við að endingartími nýrra dekkja sé 50.000 km þá kostar hver ekinn kílómeter 3 kr. í dekkjaslit! Eg er strax farinn að sjá eftir að hafa reiknað þetta út og svona vinnubrögð eru auðvitað bara letjandi á allt framtak.
Kv – Skúli H.

Þar sem menn komu aðeins inn á saltmál hérna áðan, þá langar mig að skjóta aðeins inn í þá umræðu.
flestir hafa eflaust séð svona salthaug einhversstaðar inni á bílastæði eða á álíka stað, sem á að nota til að bera á götur borgarinnar. Þá hafa flestir eflaust tekið eftir hversu óhemju skítugir svona haugar eru. Ég gekk fram á slíkan haug í laugardalnum fyrir nokkrum árum og upp úr þessari hrúgu stóðu nokkur ansi girnileg saltfiskflök. Þetta var sem sagt notað salt úr saltfiskgerð og fyrir slysni hafa nokkrir fiskar orðið eftir í saltinu. Þá segir sig nú sjálft að saltið er ekki nálægt því að vera hvítt, eins og salt á að sér að vera, heldur meira brúnleytt. Svona um það bil eins á litinn og bílarnir á götunum verða þegar það er búið að salta. Af þessu vil ég leiða að skíturinn á götum borgarinnar sé kominn beint úr fiskvinnslunni. Þetta er ekki það að saltið taki malbikið, brjóti það niður og ausi því svo yfir bílana, heldur er verið að bera matvæli á göturnar sem gerir það að verkum að bílarnir verða ógeðslegir.
Sem dæmi um borg þar sem notað er salt á göturnar og alveg dágóðan slatta af því yfir vetrartímann má nefna Gautaborg í svíþjóð. Ég bjó þar um tíma og varð ekki nokkurn tíma var við þetta vandamál þar. Enda var saltið sem notað var á göturnar þar svo hrreint og hvítt og fallegt, að ég hefði gjarna bætt því út í grautinn minn.

Kveðja Andri