Arnarvatnsheiði

Fórum á tveim bílum úr Reykjavík um Kaldadal, Hallmundahraun, Arnarvatnsheiði, Stórasand og Grímstunguheiði niður í Vatnsdal. Leiðin um Arnarvatnsheiði og Stórasand er ekki spennandi. Þegar við komum í Álftakrók fórum við veginn upp af skálanum í stað þess að fara Leggjarbrjót. Báðir bílarnir voru á 38" dekkjum sem gerði að við þurftum ekki að hugsa mikið um að grjót rækist upp undir bílana. Þetta er mjög seinfarin leið og enn seinfarnari fyrir bíla sem eru á minni dekkjum og myndi ég ráðleggja þeim að láta þessa leið eiga sig nema þeir hafi nógan tíma. Þarna er á köflum stórgrýttur og mjór slóði þannig að maður néri oft dekkjunum báðumengin við grjótið. Einnig er vegurinn mjög hlykkjóttur sem gerir að aftari hjólin fara upp á grjótið í kröppustu beyjunum. Það er lítið um bleytu þarna enda nánast eingöngu grjót en á milli koma fallegir grasbalar þar sem getur orðið drulla ef rignir mikið.

Grímstunguheiðin er allt í lagi og ekkert mál að fara hana.

Skyggni var lélegt og byrjaði að rigna hressilega þegar við vorum komnir í Álftakrók og hélst rigningin með smá hléum allan tíman.

Það er ábyggilega gaman að fara um svæðið fyrir norðan Langjökul þegar einhver snjór er þar. En að sumri til ætla ég að láta þetta svæði eiga sig.

Kveðja Sveinn