Forum Replies Created
-
Replies
-
Las grein eftir Halldór Blöndal þingforseta í Mogga í gær held ég. Þar boðar hann uppbyggða, malbikaða vegi um allt hálendið. ÞETTA þurfum við að taka alvarlega, því Halldór Blöndal hættir ekki fyrr en hann fær sitt fram, sbr. Héðinsfjarðargöngin.
Mig langar til að taka undir með honum Birki, að margt af þessu sjúkrakassadóti, sem verið er að selja manni. Reyndar hef ég í áratugi verið með sjúkrakassa, sem ég ákvað sjálfur hvað ætti að vera í og hann hefur reynst vel. Byggði það náttúrulega á nokkurra áratuga reynslu af björgunarsveitarstörfum. Prinsipin voru eiginlega tvö. Í fyrsta lagi að geta stöðvað blóðrás í stórslysi. Í öðru lagi að geta gert að "venjulegum" meiðslum þ.e. smá skurfum og því um líku. Þegar AIDS kom til sögunnar, fór ég líka að hafa grímu, sem notuð er ef blása þarf í fólk og einnota hanska, til að forðast hugsanlegt smit af blóði.
Mega dreifarar leggja orð í belg?
Það eru sjálfsagt allir orðnir hundleiðir á því þegar ég er að vitna í störf Samvinnunefndarinnar um skipulag miðhálendisins, en nákvæmlega þetta "issue" var þar mikið rætt. Tilteknir einstaklingar innan nefndarinnar (sleppum nöfnum hér) voru býsna harðir á því að á þeim hálendisleiðum, sem kallaðar voru aðalleiðir eða eitthvað þannig, ættu að vera uppbyggðir vegir, a.m.k. góðir malarvegir en helst með bundnu slitlagi, færir ÖLLUM bílum. Ég held að ég hafi verið einn á móti þessu (eins og mörgu öðru í nefndarstarfinu). Rökstuðningur? Jú, hann var einkum á þann veg að það ættu ekki að vera forréttindi þeirra sem ættu fjallabíla að ferðast um miðhálendið. Þetta var víst spurning um jafnrétti. Einhverntíma spurði ég hvernig þeir ætluðu að gera fólksbílafært á Grímsfjall. Mér var sagt að það ætti ekki að leyfa umferð þangað á nokkru ökutæki. Ef menn gætu ekki labbað þangað á skíðum, ættu þeir ekkert erindi. Ég var þá svo andstyggilegur að spyrja um jafnrétti, hversvegna ætti að takmarka aðgengi að jöklunum fyrir aðra en þá sem hefðu líkamsburði til að ganga á skíðum svo tugum kílómetra skipti. Þetta lýsti víst heimsku minni skildist mér. Nú er kominn uppbyggður vegur að norðan langt suður eftir Kjalvegi, eða suður að melunum norðan Dúfunefsfells, eins og flestir 4×4 félaga þekkja. Reyndar er fært öllum bílum um Kjalveg að sumrinu og undanfarna vetur hafa þeir dagar ekki verið margir meðan frost er í jörð sem ekki hefur mátt aka á hvaða bíl sem er alla leið í Hveravelli. Æi, ég er eiginlega hættur að fara þangað fyrir bragðið! Það er nú reyndar bættur skaðinn þykist ég vita, en þetta á við um fleiri. Hinir húnvetnsku "eigendur" Hveravalla stefna víst í að leggja þangað raflínu frá samveitukerfi landsins, byggja hótel og hvaðeina. Allt fyrir erlenda ferðamenn. Því miður held ég þeir hafi gleymt að tala við erlendu ferðamennina og vita hvað þeir vilja, eftir hverju þeir eru að leita þegar þeir koma hingað. Skyldi þó ekki vera óbrúaðar ár, torfærar fjallaslóðir o.s.frv.?
Þetta er þarft umræðuefni og nauðsynlegt að félagið okkar taki þessi mál föstum tökum. Hvort sem okkur líkar betur eða verr verður öllum jeppamönnum kennt um spjöll þeirra óvita, sem gert hafa sig seka um að fara ekki að þeim einföldu, almennu reglum sem m.a. félagið okkar hefur að leiðarljósi og ættu að vera sjálfsagður þáttur í góðri umgengni um landið. Fræðsla og áróður skilar alltaf einhverjum árangri, þótt staðan sé því miður sú að þeir sem helst þyrfti að ná til, lesa hvorki né hlusta á neitt slíkt. Svo kemur víða fram, að umhverfissóðarnir taka það illa upp ef að er fundið. Núna upp á síðkastið hef ég persónulega fengið hörð viðbrögð frá mótorhjólafólki vegna gagnrýni minnar hér á spjallsíðunum í vetur á umgengni þeirra. Eiginlega ætti ég frekar að tala um hótanir en hörð viðbrögð þegar skilaboðin eru t.d. þessi:" Spurning hvort þú ættir ekki að skríða ofan í holuna þína og láta ekki sjá þig aftur !" Skilji svo hver á þann veg sem hann kýs. En trúlega endar þetta með miklum takmörkunum á því ferðafrelsi, sem hér hefur ríkt, takist ekki að koma böndum á framferði af þessu tagi, hver sem í hlut á.
Það er ástæða til að þakka því ágæta og ritfæra fólki úr okkar röðum sem skrifar gagnorðar greinar í Morgunblaðið í dag um ráðgerðar skerðingar á ferðafrelsi okkar á Stóra Skafli. Það er ómetanlegt fyrir félagsskap og málstað okkar að vel máli farið og vant fólk geti komið hugðarefni okkar svona vel til til skila fyrir okkur hina, sem er þetta ekki eins lagið. Endurtek kærar þakkir.
Það er ástæða til að þakka því ágæta og ritfæra fólki úr okkar röðum sem skrifar gagnorðar greinar í Morgunblaðið í dag um ráðgerðar skerðingar á ferðafrelsi okkar á Stóra Skafli. Það er ómetanlegt fyrir félagsskap og málstað okkar að vel máli farið og vant fólk geti komið hugðarefni okkar svona vel til til skila fyrir okkur hina, sem er þetta ekki eins lagið. Endurtek kærar þakkir.
Ef thrandur hefur ekki tekið eftir því að það sé einhver munur á að keyra jeppa og fólksbíl, þá eru samt einhverjir fleirri en ég sem hafa tekið eftir því. Svo ég nefni nú bara tvennt, annars vegar hvað jeppa á breiðum dekkjum hættir til að aquaplana í krapi og á mjög votu malbiki og hinsvegar hvað jeppar, ekki síst stuttir, eiga það til að vera hrekkjóttir á hálku, ekki hvað síst ef þeir eru með tregðulæsingar á afturdrifi. Fleirra mætti tína til, svo sem hærri þyngdarmiðju. Því miður hefur það oft valdið slysum, þegar óvant fólk ekur á jeppa við erfiðar aðstæður, að það þekkir ekki viðbrögð og hreyfingar jeppans undir slíkum kringumstæðum og bregst rangt við. Skárstir eru jeppar með sídrifi, þ.e. mismunadrifi í millikassa, því þeir eru með líkust viðbrögð við breytilegu viðnámi yfirborðs vegarins því sem fólksbílar hafa. Ég held að flestir þekki þegar jeppi með venjulegan millikassa sem ekið er á hálku, hættir að stýra þegar breyta á snögglega um stefnu eða hemla. Nú, ég tek undir með thrandur að þegar maður er orðinn vanur stærri bílum, flutningabílum, rútum o.þ.h. þá líður manni best undir stýri á þeim. Ég er sjálfur búinn að aka hátt í tvær milljónir kílómetra á mínum 46 ára ökumannsferli og á fleirri bílategundum en ég treysti mér til að telja upp og lengst af þeim tíma haft undir höndum jeppa af hinum breytilegustu tegundum. Pajeroarnir sém ég hef átt nokkur stykki af hafa verið skárstir á hálku en Broncoinn lakastur. En hann hafði líka marga kosti í torfærum, sem maður reynir ekki að leggja á hrísgrjónabrennarann. hættur í bili
Ef thrandur hefur ekki tekið eftir því að það sé einhver munur á að keyra jeppa og fólksbíl, þá eru samt einhverjir fleirri en ég sem hafa tekið eftir því. Svo ég nefni nú bara tvennt, annars vegar hvað jeppa á breiðum dekkjum hættir til að aquaplana í krapi og á mjög votu malbiki og hinsvegar hvað jeppar, ekki síst stuttir, eiga það til að vera hrekkjóttir á hálku, ekki hvað síst ef þeir eru með tregðulæsingar á afturdrifi. Fleirra mætti tína til, svo sem hærri þyngdarmiðju. Því miður hefur það oft valdið slysum, þegar óvant fólk ekur á jeppa við erfiðar aðstæður, að það þekkir ekki viðbrögð og hreyfingar jeppans undir slíkum kringumstæðum og bregst rangt við. Skárstir eru jeppar með sídrifi, þ.e. mismunadrifi í millikassa, því þeir eru með líkust viðbrögð við breytilegu viðnámi yfirborðs vegarins því sem fólksbílar hafa. Ég held að flestir þekki þegar jeppi með venjulegan millikassa sem ekið er á hálku, hættir að stýra þegar breyta á snögglega um stefnu eða hemla. Nú, ég tek undir með thrandur að þegar maður er orðinn vanur stærri bílum, flutningabílum, rútum o.þ.h. þá líður manni best undir stýri á þeim. Ég er sjálfur búinn að aka hátt í tvær milljónir kílómetra á mínum 46 ára ökumannsferli og á fleirri bílategundum en ég treysti mér til að telja upp og lengst af þeim tíma haft undir höndum jeppa af hinum breytilegustu tegundum. Pajeroarnir sém ég hef átt nokkur stykki af hafa verið skárstir á hálku en Broncoinn lakastur. En hann hafði líka marga kosti í torfærum, sem maður reynir ekki að leggja á hrísgrjónabrennarann. hættur í bili
Nú ætti ég sem "dreifari" líklega ekki að leggja neitt til þessara mál, en í Reykjavík er jú miðstöð alls starfsins og höfuðaðsetur (án þess að gera lítið úr Setrinu!) og sumir okkar dreifaranna hefðum áreiðanlega gott af því að kíkja við þegar við erum á ferðinni á réttum dögum. En mig langar til að koma að þeirri hugmynd, hvort ekki sé hentugast að fá til kaups eða leigu iðnaðarhúsnæði á einu gólfi, sem yrði nýtt þannig að verulegur hluti þess væri þannig útbúinn að þar gætu félagsmenn fengið að fara inn með bíla sína til að þrífa þá eða í minniháttar viðhald (miða við að það væri eitthvað, sem hægt væri að klára á einni kvöldstund og skilyrði að menn væru farnir út fyrir einhvern tiltekinn tíma), hluti húsnæðisins væri hinsvegar nothæfur sem fundarsalur, en svo mætti stækka aðstöðuna með því að opna í milli fundarsals og þrifalegs bílaskála þegar mikil aðsókn væri. Það er hugmyndin á bak við það að leyfa ekki langtímastöður bíla í viðgerð þarna inni. Hvað segið þið um einhverja útfærslu á þessari hugmynd?
Nú ætti ég sem "dreifari" líklega ekki að leggja neitt til þessara mál, en í Reykjavík er jú miðstöð alls starfsins og höfuðaðsetur (án þess að gera lítið úr Setrinu!) og sumir okkar dreifaranna hefðum áreiðanlega gott af því að kíkja við þegar við erum á ferðinni á réttum dögum. En mig langar til að koma að þeirri hugmynd, hvort ekki sé hentugast að fá til kaups eða leigu iðnaðarhúsnæði á einu gólfi, sem yrði nýtt þannig að verulegur hluti þess væri þannig útbúinn að þar gætu félagsmenn fengið að fara inn með bíla sína til að þrífa þá eða í minniháttar viðhald (miða við að það væri eitthvað, sem hægt væri að klára á einni kvöldstund og skilyrði að menn væru farnir út fyrir einhvern tiltekinn tíma), hluti húsnæðisins væri hinsvegar nothæfur sem fundarsalur, en svo mætti stækka aðstöðuna með því að opna í milli fundarsals og þrifalegs bílaskála þegar mikil aðsókn væri. Það er hugmyndin á bak við það að leyfa ekki langtímastöður bíla í viðgerð þarna inni. Hvað segið þið um einhverja útfærslu á þessari hugmynd?
Heldur betur athyglivert mál sem þarna er bryddað upp á. Það er nefnilega alls ekki sama að aka um á jeppa og venjulegum fólksbíl, eins og við þekkjum vel sem höfum gert hvorutveggja um langan aldur. Satt best að segja hafa margir velt því fyrir sér, hvort ekki ætti að krefjast sérstaks hæfnisprófs til að fá viðurkenningu á því að vera hæfur til að aka slíkum bílum, svo ólík eru viðbrögð þeirra við venjulegum stjórntökum frá því sem gerist með venjulega fólksbíla. Nú er ekki verið að taka afstöðu til þess máls sérstaklega hér, enda þyrfti að fara fram um það vönduð umræða, m.a. hér á þessum vettvangi, til að öll rök með og á móti kæmu fram í því efni. T.d. mættum við alveg ræða það hvort félagið okkar ætti ekki að gangast fyrir því að setja upp sérstakt æfingaprógram fyrir nýliða, annað hvort með verklegri kennslu eða útgáfu leiðbeiningabæklings. Sumt verður reyndar aldrei kennt á bók þótt allar leiðbeiningar geti komið að góðum notum séu þær vel fram settar og ljósar. Satt best að segja held ég sem þessar línur slæ inn á tölvu, að það sé einkum og sér í lagi akstur í almennri umferð við hin margvíslegu skilyrði, sem þyrfti að leiðbeina með. Viðbrögð jeppa í hálku og krapi til dæmis eru oft miklum mun meiri og ákafari en í liprum fólksbíl og þarf oft lítið til að ökutækið taki ráðin af óvönum og ef til vill skelfdum ökumanni. Aksturshæfni jeppa í hálku er oft gróflega ofmetin og hefur það ofmat alltof oft leitt til slysa og eignatjóns. Akstur við erfið veðurskilyrði, akstur á snjó, akstur yfir straumvötn og svo framvegis er svo annar þáttur, sem okkar félag hefur raunar sinnt nokkuð og í vaxandi mæli. Ekki efa ég að þeir sem tóku þátt í nýliðaferðinni á dögunum í Setrið, þegar Búðaráin gerðist óvænt leikstjórnandi í ferðinni, hafi ýmislegt gagnlegt lært í þeirri ferð og sennilega ekki hvað síst hvað það er mikilvægt að hafa stjórn á sjálfum sér og sínum viðbrögðum. Enda höfðu menn þarna góða kennara sem aldrei eru ofmetnir. Nú, ég ætla ekki að hafa þetta lengra, þótt maður sé í sjálfu sér ekkert farinn að segja af viti enn, en skora á mannskapinn að prjóna hér við, það getur aldrei orðið nema gagnlegt.
Heldur betur athyglivert mál sem þarna er bryddað upp á. Það er nefnilega alls ekki sama að aka um á jeppa og venjulegum fólksbíl, eins og við þekkjum vel sem höfum gert hvorutveggja um langan aldur. Satt best að segja hafa margir velt því fyrir sér, hvort ekki ætti að krefjast sérstaks hæfnisprófs til að fá viðurkenningu á því að vera hæfur til að aka slíkum bílum, svo ólík eru viðbrögð þeirra við venjulegum stjórntökum frá því sem gerist með venjulega fólksbíla. Nú er ekki verið að taka afstöðu til þess máls sérstaklega hér, enda þyrfti að fara fram um það vönduð umræða, m.a. hér á þessum vettvangi, til að öll rök með og á móti kæmu fram í því efni. T.d. mættum við alveg ræða það hvort félagið okkar ætti ekki að gangast fyrir því að setja upp sérstakt æfingaprógram fyrir nýliða, annað hvort með verklegri kennslu eða útgáfu leiðbeiningabæklings. Sumt verður reyndar aldrei kennt á bók þótt allar leiðbeiningar geti komið að góðum notum séu þær vel fram settar og ljósar. Satt best að segja held ég sem þessar línur slæ inn á tölvu, að það sé einkum og sér í lagi akstur í almennri umferð við hin margvíslegu skilyrði, sem þyrfti að leiðbeina með. Viðbrögð jeppa í hálku og krapi til dæmis eru oft miklum mun meiri og ákafari en í liprum fólksbíl og þarf oft lítið til að ökutækið taki ráðin af óvönum og ef til vill skelfdum ökumanni. Aksturshæfni jeppa í hálku er oft gróflega ofmetin og hefur það ofmat alltof oft leitt til slysa og eignatjóns. Akstur við erfið veðurskilyrði, akstur á snjó, akstur yfir straumvötn og svo framvegis er svo annar þáttur, sem okkar félag hefur raunar sinnt nokkuð og í vaxandi mæli. Ekki efa ég að þeir sem tóku þátt í nýliðaferðinni á dögunum í Setrið, þegar Búðaráin gerðist óvænt leikstjórnandi í ferðinni, hafi ýmislegt gagnlegt lært í þeirri ferð og sennilega ekki hvað síst hvað það er mikilvægt að hafa stjórn á sjálfum sér og sínum viðbrögðum. Enda höfðu menn þarna góða kennara sem aldrei eru ofmetnir. Nú, ég ætla ekki að hafa þetta lengra, þótt maður sé í sjálfu sér ekkert farinn að segja af viti enn, en skora á mannskapinn að prjóna hér við, það getur aldrei orðið nema gagnlegt.
Það er svo auðvelt að gera dýrar vitleysur með spíssa og olíuverk, að þar er ekki hægt að ráðleggja neit nema það besta. Talaðu við hann Rúnar verkstjóra í Heklu og spurðu hann ráða. Þér er óhætt að treysta því sem hann ráðleggur. Svo veit hann Palli Hall þetta örugglega
Það er svo auðvelt að gera dýrar vitleysur með spíssa og olíuverk, að þar er ekki hægt að ráðleggja neit nema það besta. Talaðu við hann Rúnar verkstjóra í Heklu og spurðu hann ráða. Þér er óhætt að treysta því sem hann ráðleggur. Svo veit hann Palli Hall þetta örugglega
Ég get nú ekki tekið undir bjartsýni Einars Kj. Þar kemur bæði til að þótt nafni hans og vinnufélagi Einar Sveinbj. hafi haft einhver orð einhverntíma um þessi mál, þá má það einu gilda nú, því hann er hættur í ráðuneytinu og kominn aftur á básinn sinn á VÍ. Í öðru lagi þá er núverandi umhverfisráðherra umhugað um að slá einhverjar keilur í þessum Vatnajökulsmálum gagnvart kröfuhörðustu umhverfisfasistunum áður en hún hættir í haust. Siv er jú ekkert að hætta í pólitík og þarf að halda andlitinu, en helstu kremlologar í framsóknarfræðum segja að ráðherravandi frammaranna verði leystur með því að Valgerður frá Lómatjörn verði ambassador í Morge,( en það mun eiginmanni hennar, Arvid Kro, þykja nokkuð góð lausn því hún á að hafa lofað honum að vera ekki nema tiltekinn árafjölda í pólitík og síðan yrði hún að launa honum með því að flytja til Norge að því loknu.)Þá verður Siv víst félagsmálaráðherra en Árni Magn. fer í iðnaðar- og viðskiptaráðuneytið. Í þriðja lagi er svo viðtakandi umhverfisráðherra, Sigríður Anna, óskrifað blað í mínum huga varðandi hennar afstöðu og ekki veit ég hversu vel hún er upplýst um vetrarferðir. Efa það satt að segja að hún hafi áhuga á þeim málaflokki. Hvað um það, mér þykir hinsvegar það því betri hugmynd sem ég hugsa meir um það að þessir tilteknu félagar okkar tækju það krossmark á sínar herðar að kynna okkar sjónarmið fyrir umhverfisráðherra og ritstjóra Moggans. Allavega treysti ég þeim.
Ég get nú ekki tekið undir bjartsýni Einars Kj. Þar kemur bæði til að þótt nafni hans og vinnufélagi Einar Sveinbj. hafi haft einhver orð einhverntíma um þessi mál, þá má það einu gilda nú, því hann er hættur í ráðuneytinu og kominn aftur á básinn sinn á VÍ. Í öðru lagi þá er núverandi umhverfisráðherra umhugað um að slá einhverjar keilur í þessum Vatnajökulsmálum gagnvart kröfuhörðustu umhverfisfasistunum áður en hún hættir í haust. Siv er jú ekkert að hætta í pólitík og þarf að halda andlitinu, en helstu kremlologar í framsóknarfræðum segja að ráðherravandi frammaranna verði leystur með því að Valgerður frá Lómatjörn verði ambassador í Morge,( en það mun eiginmanni hennar, Arvid Kro, þykja nokkuð góð lausn því hún á að hafa lofað honum að vera ekki nema tiltekinn árafjölda í pólitík og síðan yrði hún að launa honum með því að flytja til Norge að því loknu.)Þá verður Siv víst félagsmálaráðherra en Árni Magn. fer í iðnaðar- og viðskiptaráðuneytið. Í þriðja lagi er svo viðtakandi umhverfisráðherra, Sigríður Anna, óskrifað blað í mínum huga varðandi hennar afstöðu og ekki veit ég hversu vel hún er upplýst um vetrarferðir. Efa það satt að segja að hún hafi áhuga á þeim málaflokki. Hvað um það, mér þykir hinsvegar það því betri hugmynd sem ég hugsa meir um það að þessir tilteknu félagar okkar tækju það krossmark á sínar herðar að kynna okkar sjónarmið fyrir umhverfisráðherra og ritstjóra Moggans. Allavega treysti ég þeim.
Mæli með að þeim Skúla H., Snorra Ingimars og Einari Kj. verði falið ásamt formanni að fara á fund Styrmis og skýra okkar sjónarmið. Ekki það, Styrmir er annálaður þverhaus og ef hann hefur tekið eitthvað í sig gæti ekki sjálfur fjandinn haft hann ofan af því. En ég held það sé sterkt að senda þessa einstaklinga vegna þess að hann getur ekki talað niður til þeirra á þeim grundvelli að þetta sé einhver ómenntaður strákaskríll.
Mæli með að þeim Skúla H., Snorra Ingimars og Einari Kj. verði falið ásamt formanni að fara á fund Styrmis og skýra okkar sjónarmið. Ekki það, Styrmir er annálaður þverhaus og ef hann hefur tekið eitthvað í sig gæti ekki sjálfur fjandinn haft hann ofan af því. En ég held það sé sterkt að senda þessa einstaklinga vegna þess að hann getur ekki talað niður til þeirra á þeim grundvelli að þetta sé einhver ómenntaður strákaskríll.
Nú held ég að hann Skúli minn sé á leiðinni í pólitík, svei mér þá. Hann er orðinn svo diplomatiskur að manni verður barasta um og ó!
En hvað um það. Þótt hann Skúli sé góðgjarn maður og ætli engum manni illt, þá verð ég nú að segja það eins og er, að ég held hann hafi enn ekki kynnst mannlegu eðli nægilega vel ef hann er viss um að tilteknir ráðamenn í embættismannastétt sem og pólitíkusar og sjálfskipaðir "náttúruverndarsinnar" hafi ekki í huga að banna umferð vélknúinna ökutækja. Því miður verð ég að hryggja bæði hann og aðra með því, að fjölmargir þeirra einstaklinga, sem í dag hafa mikil áhrif á þessu sviði, hafa tjáð sig í ræðu og riti, einkasamtölum, blaðagreinum og á margan annan hátt skýrt og greinilega þannig að það getur ekki misskilist, að þetta er einfaldlega þeirra lokatakmark; að banna alla umferð vélknúinna farartækja á öræfum og jöklum landsins, sem og koma í veg fyrir alla mannvirkjagerð. Ég tel reyndar víst að Skúli H viti þetta allt saman, hann er bara svo klókur að hans ætlun er að halda umræðunni hér utan við plan stóryrða og fúkyrðaflaums, eins og okkur mörgum hættir til að nota þegar skapið hleypur með okkur í gönur. Þess vegna held ég að Skúli sé á leiðinni í pólitík! Gott mál ef við eignumst nú borgarfulltrúa eða þingmann.
Nú held ég að hann Skúli minn sé á leiðinni í pólitík, svei mér þá. Hann er orðinn svo diplomatiskur að manni verður barasta um og ó!
En hvað um það. Þótt hann Skúli sé góðgjarn maður og ætli engum manni illt, þá verð ég nú að segja það eins og er, að ég held hann hafi enn ekki kynnst mannlegu eðli nægilega vel ef hann er viss um að tilteknir ráðamenn í embættismannastétt sem og pólitíkusar og sjálfskipaðir "náttúruverndarsinnar" hafi ekki í huga að banna umferð vélknúinna ökutækja. Því miður verð ég að hryggja bæði hann og aðra með því, að fjölmargir þeirra einstaklinga, sem í dag hafa mikil áhrif á þessu sviði, hafa tjáð sig í ræðu og riti, einkasamtölum, blaðagreinum og á margan annan hátt skýrt og greinilega þannig að það getur ekki misskilist, að þetta er einfaldlega þeirra lokatakmark; að banna alla umferð vélknúinna farartækja á öræfum og jöklum landsins, sem og koma í veg fyrir alla mannvirkjagerð. Ég tel reyndar víst að Skúli H viti þetta allt saman, hann er bara svo klókur að hans ætlun er að halda umræðunni hér utan við plan stóryrða og fúkyrðaflaums, eins og okkur mörgum hættir til að nota þegar skapið hleypur með okkur í gönur. Þess vegna held ég að Skúli sé á leiðinni í pólitík! Gott mál ef við eignumst nú borgarfulltrúa eða þingmann.
