Forum Replies Created
-
Replies
-
Ég tek nú undir með Einari Kjartans að mín kynni af Ólafi Erni – sem eru nú reyndar ekki í gegn um göngutúra – hafa ekki byggt upp ímynd af honum sem einhverjum rudda í umgengni, þvert á móti er hann prúðmenni og frekar orðvar. Um þessar mundir er ég búinn að vera félagi fyrst í Ferðafélagi Íslands og síðar deildinni hér í Skagafirði í 40 ár og hér um slóðir er það algengara en ekki, að menn séu félagar í báðum félögum og jafnframt virkir í hvoru fyrir sig. Hefur það ég veit aldrei staðið á því að hvort félagið sem er legði hinu lið ef á hefur þurft að halda og samstarf ágætt í alla staði. Satt að segja hélt ég að sama staða væri uppi á höfuðborgarsvæðinu og vona að svo sé. En dr. Árni Bragason hefur því miður reynst vera nokkuð hneigður til öfga í afstöðu sinni til mála og það þykir mér afleitt þegar opinberir embættismenn sem geta haft mikil áhrif með orðum sínum og gjörðum gæta ekki eðlilegs hófs í málsmeðferð og ummælum um menn og málefni.
Nú er mér löngu ljóst að Einar Kjartansson notar þá aðferð að vera á móti til að fá fram sem flest sjónarmið. Það er aðferð út af fyrir sig. En varðandi mat á viðbrögðum löggjafans – Alþingis – þá er það nokkuð ljóst, að þeim hættir til að láta undan þrýstingi. Þessvegna held ég að við verðum að gera okkur ljóst að það er þrýstingur í samfélaginu á takmarkanir á akstri utan alfaravega. Því held ég að við verðum að gera ráð fyrir að svo geti farið að löggjafinn fari í takmarkanir. Þá er mikið atriði fyrir okkar félag að vera einmitt ekki of þversum, slík afstaða gæti orðið til þess að ekkert yrði hlustað á okkar sjónarmið. Ég ætla ekki að endurtaka það sem Barbara segir hér að ofan, en tek undir hennar málflutning. Félagið þarf að kynna sín sjónarmið betur en gert hefur verið, vera kann að við þurfum að fá aðstoð almannatengslafyrirtækis til þess að gera það þannig að eftir verði tekið.
Þá er það skýrt með Vegagerðina. En svona by the way, við megum nú gæta okkar á því MMC að tala varlega hér á þræðinum og láta ekkert frá okkur fara sem geti talist varða við lög, burtséð frá framgöngu viðkomandi sem embættismanns.
En varðandi það sem Einar Kjartansson segir hér nokkru ofar um að reyna að halda í frelsið sem mest og koma í veg fyrir að ferðafrelsið verði takmarkað við tilteknar slóðir eða vegi, þá held ég að við öll í 4×4 og annað fólk er telur sig málið varða verðum að vera raunsæ og gera okkur ljóst að einhverjar takmarkanir verða settar, hvað sem okkur svo finnst um það. Vitna í póst frá Skúla H. undir þræðinum "Fréttatilkynning 4×4" hér á öðrum stað.
Ég er nú persónulega ekki í nokkrum vafa um að Þorvaldur Sigurðsson Jónassonar frá Hróarsdal veit hvað hann er að tala um. Mér finnst líka að sú mynd alveg smellpassi skv þessari lýsingu. En nú þarf að koma með aðra jafn skemmtilega mynd, sem við getum spreytt okkur á. Þetta er búið að vera ansans ári skemmtilegur þráður!
En, meðal annarra orða, er alltaf svo mikið að gera í Hróarsdal að það sé aldrei tími til að kíkja suður undir Hrossatangana?
Er reyndar ekki búinn að manna mig upp í að lesa Blaðið í dag og þetta umrædda viðtal. En eins og ég hef bent nokkrum sinnum áður hér á vef 4×4, þá er ekki hægt að fella dóma í málum, sem kynnu að vera höfðuð í þessu samhengi, nema fyrir liggi einhver lagaleg skilgreining á því hvað eru "löglegar leiðir" og hverjar ekki. Eins g Jón Snæland bendir á, þá vill Vegagerðin halda sig við að þeim komi ekki við sem veghaldara aðrir vegir og slóðir en þeir, sem hafa fengið F- númer. Það í sjálfu sér eitt út af fyrir sig segir ekki að aðrir vegir geti ekki verið fullgildir sem samgönguleiðir. Í öðru lagi þá hefur Landmælingum aldrei verið falið það hlutverk með lagasetningu að skilgreina á kortum sínum "löglegar leiðir". Það er því ólíklegt að dómstólar myndu telja það nægileg rök fyrir dómfellingu fyrir utanvegaakstur að tiltekinn vegarslóði sé ekki merktur á kort Landmælinga. Túlkun tiltekinna embættismanna hefur í sjálfu sér ekki lagagildi á þessu sviði. Jón Snæland spyr einnig þeirrar mjög svo relevant spurningar hvort náttúruverndarlög getið upphafið umferðarlög? Nú er ég ekki lögfróður, en í fljótu bragði virðist það vera svo, að séu ekki beinlínis ákvæði í þeim lögum, sem Alþingi samþykkir um að ákvæði þeirra séu rétthærri öðrum lögum, þá geti ekki verið um það að ræða. En allt þetta herðir á þeirri kröfu að menn komi sér saman um það hvaða leiðir séu löglegar á þeim árstímum, sem akstur getur leitt af sér náttúruspjöll. Jafnframt þurfa menn að hafa í huga, að þar þurfa að vera líka skýrar reglur um það hvernig nýjar leiðir geti orðið til, því ekkert í náttúrunni er með þeim hætti, að það sé óumbreytanlegt, allra síst hér á Íslandi, þar sem náttúruöflin eru stöðugt bæði að byggja upp og brjóta niður.
Þetta skýrir m.a. gróðurleysið á myndinni ef myndin er tekin á þessu svæði. Annars er ljóst að Ljósmyndasafn Reykjavíkur er ekki alveg pottþétt heimild hvað varðar staðfræði gamalla mynda, því á myndinni sem linkað er á hér að ofan af Citroén bílnum að fara yfir brú, er sagt að þetta sé líklega brú á Héraðsvötnum í Skagafirði. Það held ég sé útilokað, því hvergi á þeim stöðum sem brýr hafa verið á Vötnunum er svona stutt í fjallshlíð, auk þess sem brú með svona handriðum var aldrei á Vötnunum það ég veit. Vörubíllinn til hægri á gátumyndinni; getur þetta ekki verið Chevrolet 1929 eða eitthvað kannski eldri en það? Mér sýnist þetta vera GM – grill og sé ekki betur en það séu tvær framfjaðrir langsum, en ekki þverfjöður eins og var í Ford frá þessum tíma. Var að reyna að stækka myndina í tölvunni, en hún verður ansi óskýr við það.
Fyrsta bílferð yfir Kjalveg, þ.e.a.s. hinn forna Kjalveg frá Mælifelli suður Eyvindarstaðaheiði, yfir Blöndu sunnan Seyðisáróss, og áfram suður af, var farin sumarið 1939 á Buick, "Konungsrauð" sem keyptur var upphaflega til landsins af Stjórnarráðinu til að ferja Kristján X milli staða í heimsókn hans til Íslands. Bifreiðarstjóri var Ingólfur Andrésson, bifvélavirki (bróðir Alfreðs Andréssonar, leikara). Fyrsta ferðin norður Sprengisand var allnokkru fyrr. Án efa hafa menn ekið einhverja hluta þessara leiða mun fyrr, sem og aðrar öræfaleiðir. Það er því alls ekkert ósennilegt að þessi blessuð mynd hafi verið tekin í öræfaferð einhverra góðra manna um 1930. Fyrir allmörgum árum var einhver byrjaður á að skrá sögu bíla á Íslandi og gaf út bókarkorn sem átti að verða fyrsta bindi af þessari sögu. Hef aldrei séð framhald, það getur þó verið til. Þar er margt tínt til og rakið um bíla og ferðir frumherjanna. Getur verið að höfundurinn hafi heitið Kristinn Snæland? Svo kom út fyrir fáum árum bókin Bílar á Íslandi, þar sem svipaðar upplýsingar koma fram. Manni svona dettur í hug að þeir sem hafi verið að vinna að svona ritum hafi kannski rekist á þessa mynd og rakið uppruna hennar, ekki síst fyrst hún er bæði til hjá Ljósmyndasafni Reykjavíkur og Samgönguminjasafninu að Skógum.
Ég segi nú eins og Hlynur, annað hvort er maður vakandi heilu næturnar að hugsa um myndina eða þá að mann dreymir hana samfellt! En, meðal annarra orða það var verið að nefna Mörðuvallaháls, ég er ekki staðkunnugur þarna þótt maður hafi allmörgum sinnum farið Kjósarskarðsveg, en ég hafði bara heyrt talað um Reynivallaháls? En ég segi nú eins og fleiri: Getur þetta hafa verið svona gróðurvana um 1930 á þessu svæði, ef þetta er innarlega í Kjósinni?
Ég held þetta sé fullgild ábending með bílnúmerið, þau voru löngu niðurlögð á fimmta áratugnum. Hinsvegar voru svona bílar í umferð fram undir það að ég sem þessar línur skrifa fermdist. Hinsvegar held ég það sé afskaplega líklegt að þessi mynd sé frá því um 1930 ef dæma má eftir klæðnaði mannanna á myndinni. Númerið styður þá "hypothesis" líka. En hvernig var það, er enginn af oss sem hefur möguleika á að spyrjast fyrir á safninu að Skógum, ef starfsfólk þar skyldi luma á svarinu? En svona áður en ég hætti – þetta er búið að vera gríðarlega skemmtileg umræða á þessum þræði og sýnir betur en margt annað hvað margt félagsfólk þekkir landið vel. Hér hafa einnig komið fram ályktanir, sem sýna hvað hér er fólk með víðtæka þekkingu á öðrum sviðum, nefni bara að huga að því hver er sólarhæðin á tilteknum árstímum á mismunandi tímum dags. Segi menn svo að við séum einhverjir bjórþambandi hálfvitar með smurolíu í heilastað!
Steingrímsfjörður er þetta ekki, þar tel ég mig þekkja nógu vel til, til þess að fullyrða það. Þetta held ég enn síður að sé við Gilsfjörð. Mér finnst allt benda til að þetta sé einhversstaðar á hálendinu, því landið er svo gróðurvana. Bíð spenntur eftir að Möðrudælingar lýsi sinni skoðun.
Þar fór sú vonin að Olgeir þekkti þetta. En varðandi þetta með safnstarfsfólk að Skógum, þá gaf ég mér í barnaskap mínum að Þorvarður Ingi hefði ekki fengið svör þar, kannski er það bara misskilningur minn?
Líklega er hugmyndin með Sandkluftavatn fallin líka, sbr. myndina hér að ofan. En manni sýnist á þessari blessaðri mynd, sem er óvenju skýr og trúlega tekin af kunnáttumanni, að þarna sé gróðurvana eða gróðurlítið land og þannig umhorfs, að allt bendir til hálendis. Það virðist vera snjór á fletinum í dalbotninum, hvort sem þar er nú um að ræða að þarna sé ís á vatni, ellegar sandur. Líklegast er að orsök þess að enginn af lesendum þessa þráðar hefur þekkt svæðið sé sú, að þarna sé um að ræða sjónarhorn, sem fáir líti nú til dags sem og það, að "vinkill" myndavélarlinsu er sjaldnast sá sami og mannsaugans og það getur líka blekkt, þ.e. þarna vanti eitthvert samhengi í landslaginu, sem fólk er vant að sjá. En Ofsi minn, erum við nú ekki oftar sammála en hitt?
Nei, það held ég geti ekki verið. Þykist vera það kunnugur á þessu svæði að ég geti hreinlega fullyrt að þetta sé ekki við Kolgrafafjörð. Ég hef átt samtöl við ýmsa út af þessu, þótt ekkert af því hafi komið fram hér á þræðinum, og fleiri en einn hafa nefnt Sandkluftavatn og bent á eins og einnig hefur verið gert hér, að leiðin hefur ekki alla tíð legið eins og hún gerir núna. En einn viðmælandi minn stakk upp á tilteknum stað á Landmannaafrétti. Þá er nú rétt að leita á náðir Olgeirs "Weapon" Engilbertssonar og spyrja hann. Væntanlega eru ekki margir jafn kunnugir og hann á því svæði, þannig að hann gæti tekið af öll tvímæli um það. Vona að hann lesi þráðinn.
Tek undir með Lúther og fleirum – þetta er allt til bóta. Góðir hlutir gerast jafnt og þétt.
Veit um einn breyttan fyrir 44", sem ég hef grun um að geti verið til sölu, er þó ekki nógu viss. Prófaðu að hringja í 662 2383
Síðast þegar ég hitti eigandann var hann að nefna að selja gripinn. Hann getur væntanlega svarað þessu sjálfur, en bíllinn er líklega déskoti góður.
Já, eins og GGI getur um, þá hefja þeir félagar þessa merkilegu ferð 20. 8. 1952. Þá er eins og GGI rekur, nýgerður vegur yfir Hjallahálsinn. Þessi frásögn er um margt fróðleg og vafalaust myndi nútíminn fara hörðum orðum yfir þann "utanvegaakstur" sem þarna var framinn. En á þessum árum snerist málið um að opna landið fyrir vegasamgöngum. Vont er fyrir okkur að setja okkur í spor þessa fólks og sjónarmiða þeirra, og ekki skyldi maður dæma eldri kynslóðir á forsendum nútímans.
En hvað sem þessu öllu líður, þá er gátan um myndefnið að mínu mati óleyst enn. Vonandi lesa einhverjir þennan þráð í kvöld sem þekkja þetta. Ég fyrir mína parta vonast t.d. eftir að Jón Snæland, sem er gríðarlega víðförull eins og við vitum öll, kannist við þetta. En fleiri eru víðförlir og þetta verður spennandi mál.
Það vill svo til að ég á þessa bók sem frásögnin er í, "Á Öræfum" eftir Hallgrím heitinn Jónasson, og ætla að kíkja eftir þessu þegar ég er búinn að vinna í dag. En mér finnst þetta varla geta verið Þorskafjörður, því á þessum fjörutíu árum sem liðin eru síðan ég fór þarna fyrst um, hefur kjarrgróður allan tímann verið það mikill, að ég held það hafi verið nóg af honum 1930 til að sjást á mynd sem tekin væri á þeim stað sem verið er að giska á. Auk þess finnst mér fjöllin ekki passa. En þetta getur auðvitað verið tóm della í mér.
Þetta er skemmtilegt viðfangsefni. Ég velti því hinsvegar fyrir mér hvort bílaslóð hafi verið komin út með Þorskafirði árð 1930? Var það ekki einhverntíma seint á fimmta áratugnum sem fyrst var brotist á bíl yfir Hjallaháls og Klettsháls? Það var einhverntíma í vor eða sumar verið að vitna í þá frásögn.
Ég átti þrjá Pajero í röð, érgerð 1996, 1997 og 1999 – átti þann síðasta í sex ár – og þeir voru allir þannig að þegar maður var að hjakka í ófærð milli áfram og afturábak, þá gat ég ekki séð að framdrifið væri nokkurntíma að virka þegar ég tók afturábak. Af því að mér líkaði eiginlega afbragðs vel við þessa bíla að flestu leyti, fannst mér þetta bölvað. Þjónustumennirnir sem ég fór með bílana til reglulega skv. bókinni, sögðu mér að við þessu væri ekkert að gera!
Ég tek nú undir með JÞJ, hver skyldi vera ástæðan fyrir því að vera með 37" dekk, er kannski orðið hægt að fá þau 14,5" breið? – Það er kannski tvennt sem mér finnst vera markverð breyting á þessum pikkara umfram útlitið, sem má deila um, en það er annarsvegar þessi nýja vél og hinsvegar að nú er hann kominn með Pajero-millikassann. Það er að mörgu leyti afbragðs millikassi, sérstaklega þó sá eiginleiki að bæði er hægt að aka eingöngu í afturdrifi, í fjórhjóladrifi með mismunadrif millikassans virkt og svo með það læst. Hinsvegar geri ég ráð fyrir að jafnframt fylgi sá vankantur frá Pajero, að framdrifið virkar ekki nema í akstri áfram í dæmigerðu hjakki í snjó. Framdrifið fer ekki að taka á fyrr en búið er að aka nokkuð afturábak. Þetta fannst mér alltaf ókostur á þeim Pajero bílum sem ég átti. L200 lítur hinsvegar að mörgu leyti vel út, en er þröngur fyrir aftursætisfarþega eins og flestir japanskir pikkarar. Það verður fróðlegt að sjá þennan upphækkaða þegar hann verður sýndur.
Tek undir með ykkur með þennan bíl, af hverju skyldi hann vera svona lítið fluttur hingað til lands? Er það út af húsinu, sem sumir úrtölumenn segja að sé of veikbyggt? Ekki veit ég. En þeir hjá Daimler -Chrysler kynntu í fyrra eða hitteðfyrra prototypu af bíl, sem þeir kölluðu Jeep Rescue. Hann var byggður á grind úr Ram 1500, með hásingar á báðum endum, Cummins-diesel ve´lina með þriðjukynslóðar common rail, læsingum á báðum drifum, mig minnir Dana 60 að aftan (man það ekki alveg). Þessi bíll var ekkert svo gasalega þungur. Skyldi hann einhverntíma fara í framleiðslu?
