Forum Replies Created
-
Replies
-
sá ágæti safnmeistari og fræðimaður skrifaði bók um Þórsmörk fyrir allnokkrum árum, hið ágætasta rit og stórfróðlegt. Þar fer hann nokkrum orðum um Tindafjöll og Tindfjöll. Ég skildi hann þannig, að fjöllin með jöklinum og því öllu saman hétu í raun Tindafjöll, en hin þessi minni Tindfjöll ef ég hef lesið og skilið rétt. Nú bið ég alla heimamenn forláts á að ég skuli blanda mér í þessa umræðu, tek skýrt fram að ég hef enga þekkingu til að segja eitt eða neitt um þetta, en mér þótti þetta athyglisvert í bókinni af því að þessi virti maður ritaði þetta.
Það er nú ýmislegt sem til þarf, fleira en gormafestingar, það þarf stífur og þess háttar. Svo færa nú flestir hásinguna aftar og klippa úr sem því svarar til að fá betri ballans í bílinn. En ég veit um einn aðila sem smíðar svona og á oftast til á lager það sem til þarf og er búinn að setja þetta undir fjölda LC 60 bíla. Hringdu á morgun í 567 3444 og talaðu við Árna Pál. Hann getur ábyggilega líka sagt þér nokkurn veginn hvað þetta kostar.
Til að fyrirbyggja allan misskilning, þá gerir maður sér ljóst að þessi ágæti búnaður Lárusar Rafns er auðvitað til þess ætlaður að koma í veg fyrir óhöpp og slys og áreiðanlega góður sem slíkur. Það er hinsvegar bara svona ósjálfráð varnarviðbrögð þeirra, sem hafa séð hvað getur gerst þegar svona hlutir fá flugið, að óttast þá og reyna að forðast að nota þá. Þessvegna reyna menn að hnýta beint í þá króka, sem eru fastir í bílunum. Hitt er svo annað mál, að þeir krókar eru líklega ansi oft líklegir til að skera spottana í sundur í átaki og mun minni líkur á að lásinn virki þannig. En það er yfirleitt ekki lásinn sem gefur eftir, heldur dráttarkúlan eða lykkjan, sem fest er í. Stundum eru grindur í eldri bílum orðnar svo lasnar, að í vondum festum lætur grindarendi undan, nú eða þá bodyið sjálft í heilsoðnum bílum, og ég hef orðið fyrir því að fá ansi stóran skammt af járnarusli í bílinn hjá mér við slíkar aðstæður. En, ég endurtek, þetta er frábær útfærsla hjá Lárusi Rafni og sérlega vönduð og snyrtileg vinna á þessu hjá honum. Það þarf bara að undirstrika það sem hann leggur áherslu á í verklýsingu sinni, að menn festi þessa öryggislínu annarsstaðar í bílinn en þar sem tógið er fest, og hafi einnig eitthvert farg á tóginu meðan dregið er. Það getur komið í veg fyrir alvarleg slys og skemmdir á tækjum.
Þetta er ansi vandað og lítur vel út á mynd allavega. Reyndar hefur mér lengi verið í nöp við keðjulása á endanum á dráttartógi vegna slæmra minninga(!) en öryggislínan á að lágmarka þá hættu skyldi maður ætla. En Lárus Rafn á hól skilið fyrir að koma með svona skiljanlega útfærslu á þessu og gera svona góða grein fyrir henni á myndum. Þess utan þarf nú gefa honum prik fyrir fallegt handbragð.
Skúli Alexandersson, fv. alþingismaður og stórútgerðarmaður á Hellissandi hefur í tvígang skrifað greinar í Moggann um veg yfir Arnarvatnsheiði og Stórasand. Hann vill ganga í lið með Halldóri Blöndal og koma á malbikuðum, uppbyggðum þjóðvegum yfir hálendið sem víðast svo „allir“ geti farið um hálendisvegi og það séu ekki „forréttindi þeirra sem aka um á rándýrum, reykspúandi eldsneytishákum“ að fara um hálendið. Nú mega þeir auðvitað hafa sínar skoðanir og þeim er það að sjálfsögðu frjálst eins og öðrum. Það sem hinsvegar er til athugunar í þessu sambandi að þessir menn eru talsmenn hóps, sem hefur vald og möguleika til að gera sínar hugmyndir að veruleika. Nú þegar er kominn uppbyggður þjóðvegur um Kjalveg að norðan inn undir Dúfunefsmela og að sunnan er hafin vegagerð með bundnu slitlagi og stefnt inn undir Grjótá alveg á næstunni. Ekki er manni kunnugt um að farið hafi fram mat á umhverfisáhrifum eða neitt annað í þeim dúr varðandi þessa vegi. Rekstraraðilar ferðaþjónustu í Skálpanesi og Kerlingarfjöllum munu vafalaust þrýsta á um þessar framkvæmdir og hafa sitt fram býst ég við. Nú, við þekkjum öll að kominn er malbikaður vegur upp á virkjanasvæðið við Tungnaá/Þjórsá og vafalítið verður haldið áfram með veg norður af fyrr en varir án þess að nokkur taki eftir því. Sjálfur Ómar Ragnarsson er talsmaður malbikaðs vegar yfir Kjöl og reyndar hefur manni skilist að hann vilji að vegurinn fari til austurs sunnan við Blöndulón, yfir Eyvindarstaðaheiði og Hofsafrétt niður í dalina inn af Skagafirði svo Akureyringar þurfi ekki að horfa á Húnavatnssýslur nema í fjarlægð þegar þeir fara í milli. Mikið réttlætismál væntanlega.
Kannski er það "fortíðarfíkn" í mér, en millibylgjustöðvarnar, sem voru aðal samskiptatækið áratugum saman, bæði fyrir og eftir tilkomu einhliðabandsmótunar (SSB) voru nú déskoti gagnlegar, þótt hlustunarskilyrði væru nú oft léleg og jafnvel slæm, t.d. í suðvestanátt og éljagangi, svo dæmi sé tekið, ellegar þegar sólblettir voru í hámarki. Mér líst allavega vel á þá hugmynd Snorra Ingimarss. að menn fari að huga vandlega að þessu tíðnisviði og þeir sem eiga slíkar stöðvar eða hafa aðgang að þeim, fari að nota þær. Það er til dæmis vel hægt að hugsa sér að menn stíli upp á það í ferðahópum/klúbbum að það sé alltaf að minnsta kosti ein slík stöð með í för, eða fleiri eftir stærð hópanna, og samið verði við einhvern/einhverja í bænum um hlustvakt á tilteknum tímum, sem menn kæmu sér saman um. Þetta gerðu menn nú löngum í "den tid" og eignaðist maður marga spjallkunningja "í loftinu" á þennan hátt. Nú, svo sýnist mér á þeim upplýsingum sem komið hafa fram hér á spjallþráðum 4×4 að ýmsar nýjungar séu komnar til sögunnar í þessum stöðvum. Þetta finnst mér allt í lagi að skoða vel hvaða lausnir sem verða ofan á varðandi símamálin. Talstöðvarnar hafa líka þann kost, að þar þarf maður ekkert að vera að velta fyrir sér mínútugjöldum. kv.
Déskoti væri Patrolinn flottur með svona rokk í framendanum.
En hvernig var það, las maður ekki einhversstaðar að Ford stefndi að því að koma með þessa vél í F150 Fx4 bílnum á næsta ári?
Lestu það sem Ólafur Valsson skrifar, mhn, það er það rétta í málinu.
Þetta er úr þjóðsögunni um séra Hálfdán í Felli og Málmeyjarbónda. Tröll í Ólafsfjarðarmúla höfðu rænt konu bónda og fór sr. Hálfdán með bónda ríðandi á kölska í hestslíki að kíkja á skvísuna. Tók hann bónda vara fyrir að vera ekki að nefna þá himnafeðga á leiðinni. En það fór svo að einhversstaðar á leiðinni þegar kölski þeysti yfir sjó úti fyrir Siglunesi, þá pusaði eitthvað á bónda sem vældi eitthvað um þá í efri byggðum, þá hrasaði truntan og þá sagði séra Hálfdán höstuglega við bónda: "Það skriplaði á skötu og haltu kjafti". Þorði bóndi ekki annað en þegja eftir það meðan á reiðtúrnum stóð.
Ég held að "r" inu sé ofaukið þarna hjá þér, það sé kennt við tíðir í fleirtölu. Eins og einhver kom inn á, þá er minna ekið þarna um eftir að Hvalfjarðargöngin komu. En þegar fólk fór til tíða – messugjörðar – að Saurbæ sem er skammt frá syðri enda Hvalfjarðarganganna nú, þá fór það þarna um skarðið. Fjölmörg kennileiti voru kennd við messuferðir áður á öldum, enda var stundum slarksamt í þeim, því fólk var skyldað til messusóknar og lágu viðurlög við ef út af var brugðið. Eitt það skemmtilegasta var í Kræklingahlíð, en þar var seinna reistur bær, sem tók nafn af kennileitinu, en breyttist síðar. Kennileitið hét "Tyllingur" = þar sem fólk tyllti sér niður!. Seinna breyttist þetta og varð Tittlingur! Þessu bæjarnafni var svo enn breytt og heitir bærinn nú öðru og virðulegri nafni.
Ég er mína Yaesu-SSB miðbylgjustöð skráða og borga af henni árgjald til Póst- og Fjarskiptastofnunar (held ég það heiti!) ISK 1.800 á ári. Siggi Harðar var á sínum tíma alltaf að þróa loftnetin fyrir þessar stöðvar, þeir félagar vissu allt sem að gagni mátti koma um þessi efni. Mér finnst hugmynd Snorra Ingimarssonar déskoti góð, þótt ég hafi náttúrulega ekki hundsvit á tæknilegu hliðinni á henni, en treysti því að Snorri viti hvað hann syngur.
Ég veit ekki annað en þessar stöðvar séu framleiddar enn, enda notaðar víða um borð í skipum, skilst mér. Ég á allavega mína ennþá, dettur ekki í hug að láta hana frá mér. Siggi Harðar flutti inn mikið af svona stöðvum frá Yaesu og líklega eru flestir með svoleiðis stöð sem á annað borð eiga þær enn. Þetta er auðvitað lang öruggasta tækið, ekki háð öðru en einhver önnur samskonar stöð sé að hlusta og rafmagn sé í bílnum. Helsti gallinn var og er fyrirferðarmikil loftnet fannst manni alltaf.
Þráðurinn er orðinn svo langur varðandi myndargetraunina góðu, að mér fannst ótækt að lengja hann meira. Vegna þess að lausnin var fundin, datt mér í hug að benda Skógasafninu á þráðinn ef þau hefðu áhuga. Fékk þá eftirfarandi skeyti til baka:
„Sæll Guðbrandur.Takk fyrir upplýsingarnar, ég hef ekki fylgst með þessari leit en það er gaman að lausnin við þessari gátu skuli vera fundin. Það hafa margir spurt okkur hvar þessi mynd væri tekin og við höfum ekki getað svarað því. Helst var þó haldið að myndin væri frá Sandkluftavatni eða þá á Möðrudalsöræfum. Hún var höfð með á sýningunni vegna þess að hún sýnir menn á ferðalagi á fyrri hluta síðustu aldar þegar ökutækin voru ekki burðug og vegagerð var skammt komin.
Við erum að þróa margmiðlunarsýningu á samgöngusafninu þar sem gestir geta skoðað kvikmyndabúta um hin ýmsu efni sem tengjast samgöngum. Á sýningunni eru 6 tölvur hver með sínu þema. Í einni er fjallað um fyrstu jeppana, hertrukkana og opnun hálendisins, fyrstu fjallaferðirnar. Þar langar mig til að fjalla um jeppamennskuna á Íslandi frá fyrstu jeppunum og allt fram til dagsins í dag. Mig vantar myndefni um breytta jeppa og ferðalög á hálendi og jöklum. Gaman væri að geta rakið sögu jeppabreytinga til fjallaferða og aksturs á snjó. Heldurðu að það sé möguleiki að fá myndir frá félögum í 4×4, þá er ég fyrst og fremst að hugsa um videomyndir en líka kyrrmyndir. Það væri líka gaman að kynna klúbbinn á safninu. Hingað koma upp undir 40 þús. gestir á ári og af þeim eru um 15-18 þús. Íslendingar, en útlendingar hafa líka mikinn áhuga á samgöngusafninu og breyttir jeppar eru þeim algjör nýjung.
Heyri kannski frá þér um þessa hugmynd ef þú hefur tíma.Með bestu kveðjum.
Sverrir; skogasafn@skogasafn.is„
Veit til þess að Landssamband smábátaeigenda hefur fylgst vandlega með þessu máli og verið í sambandi við m.a. samgönguráðuneyti og siglingastofnun út af því. Manni finnst svona án mikillar skoðunar reyndar, að það ætti að vera meiri slagkraftur í því ef allir hgasmunaaðilar leggðust á eitt og kæmu fram sameiginlega hvað varðar kröfur á símafyrirtæki og yfirvöld að sjá til þess að notendur NMT geti átt aðgang að einhverju kerfi, sem ekki sé síðra hvað varðar útbreiðslu, þjónustu og verð en NMT. Strandveiðiflotinn er ansi háður NMT-kerfinu og það má segja að öll rök sem þeir eru með eigi einnig við okkur fjallaflakkara.
kv.
Þetta væri merkilegt framtak og lofsvert. Lakast er að heimildarmenn sem tóku þátt í þessum ferðum frumherjanna eru óðum að hverfa af leiksviði lífsins. Einn mann þekki ég, sem lítið hefur verið leitað til það ég viti, en var snemma á ferðinni á fjórhjóladrifsbílum um öræfin. Hann er fæddur 1927 og heitir Sigurþór Hjörleifsson í Messuholti í Skagafirði, síminn hjá honum er 453 5522 – Sigurþór er sestur í helgan stein en áhuginn er enn fyrir hendi og hann er andlega við góða heilsu, þótt sjóndepra sé farin að há honum nokkuð. Hann starfaði hjá stofnun sem hét Vélasjóður ríkisins á fyrstu árunum eftir stríð og þau störf báru hann nokkuð víða í byggð og óbyggð. Við störf sín, sem að mestu snerust um viðhald og þjónustu við jarðýtur og gröfur, notaði hann jeppa og fjórhjóladrifsbíla af ýmsum gerðum og var meðal þeirra fyrstu til að fara margar leiðir í óbyggðum. Mæli með að þú hafir samband við þennan aldna höfðingja.
Nú verða menn að vanda sig. Það munu vandfundnir þeir blettir t.d. á Landmannaafrétti sem Olgeir þekkir ekki, ef þeir finnast þá yfirleitt. Ég held það sé rétt að byrja á að þrengja hringinn svolítið og gefa sér að þessi laug sé í afréttum Rangæinga. Hver vill koma með næstu þrengingu?
Var þetta semsagt meðan Hjálmar nokkur Sveinsson var einn af starfsfólki Spegilsins hjá RÚV? Mér finnst ég kannast við orðalagið!
Þarna er greinilegt að Patrol-pikkarinn er á gamalli slóð og þarna gengur nánast allt upp – nýi vegurinn er náttúrulega nýr og ekkert meira um það að segja.
Jæja, nú er það næsta mynd! Hver ætlar að koma með hana?
AF einhverjum ástæðum get ég ekki séð myndina, heldur bara þetta leiðinlega rauða "x" sem kemur þegar þetta gengur ekki. Æi, æ
