Forum Replies Created
-
Replies
-
Hversu lengi var Óskar í Abba?
Ég var að lesa feril hljómsveitarinnar og finn ekkert um þetta. Var hann rótari?
Stutta svarið er einfaldlega nei.
Að breyta svona bíl yfir í diesel er mikil vinna, það þarf að umbylta rafkerfinu (stór póstur), eldsneytiskerfinu, pústkerfinu, vafalaust þarf síðan að breyta eldsneytislögnum, jafnvel drifsköftum, mótorfestingum osfrv.. Kostnaður við svona breytingu er gróft skotið 1 milla m.v aðkeypta vinnu. M.v ýmislegt annað sýnist mér það varlega áætlað.
Bensínvélinni verður ekki breytt í diesel heldur, það er "ekki hægt".
Seldu frekar bílinn og keyptu þér dieselbíl, eða borgaðu bensínið brosandi. Það fer varla yfir 200 kallinn á þessu ári.
Menn nota nú bara rafsuðuna í þetta, þráð, pinna, tig eða hvað sem hendi er næst. Við suðuna verpist hásingin alveg örugglega, líkurnar á því að það skipti máli eru hinsvegar hverfandi.
Ef demparar standa ekki við hjá þér þá er langlíklegast að samsláttarpúðar séu ekki rétt settir upp m.v demparana – altso dempararnir lemja saman, sem þeir þola ALLS EKKI – nokkuð sem samsláttarpúðar eiga að koma í veg fyrir að geti gerst.
Þegar Ford hóf dieselvæðinguna breytti hann bara gömlu C6 bensínvéla skiptingunni fyrir diesel. 6.9 L velin kom í Econoline og fl. bílum með hana aftaná, ég er ekki viss hvort að hún kom aftan á 7.3. Þetta er 3 gíra skipting sem er ekki tölvustýrð og fremur einföld. Hún er ekki með overdrive, ég man ekki hvort að hún var í boði með læsingu á konverter, líklega var hún það í restina.
Arftaki hennar heitir eins og bent er á hér ofar E4OD og er tölvustýrð skipting með overdrive – sú skipting var allsráðandi í 7.3, og hún kom líka aftaná 7.3 powerstroke. A4OD er skipting úr minni bílum, og án þess að þora alveg að fullyrða það þá held ég að hún hafi aldrei verið í boði aftan á 6.9/7.3 diesel.
Með öðrum orðum þá er þessi 4 gíra skipting sem þú ert með nærri örugglega E4OD. Ljónstaðabræður geta sagt þér ALLT sem þú kærir þig um að vita um þær skiptingar enda endurbyggt þær í hundraðavís, sem og konverterana – sem eru þekktir að því að þurfa sitt viðhald í þessum bílum. Þeir eiga allt í bæði skiptingarnar og konverterana og hafa alvöru tæki til að endurbyggja þá og hafa gert það með góðum árangri í rúman áratug.
……….Ég veit ekki til að Econoline hafi verið boðinn beinskiptur með diesel, ef svo er þá er það afar sjaldgæft. Upptýningar (pickupar) voru hinsvegar með ZF álkössum, eitthvað var um að strangtrúaðir settu svoleiðis í Econoline og töldu sig finna meira afl og minni eyðslu við þá aðgerð. Um það má vafalaust lengi deila eins og gengur. Hinsvegar er það umtalsverð aðgerð að breyta úr sjálfskiptingu og yfir í beinskipt, þar sem þú þarf kúplingshús, sennilega dual-mass kasthjól, kúplinguna sjálfa, líklega breytingu á millikassabita, annað millistykki fyrir millikassann, breytingu á drifsköftum vegna lengdar, ásamt kúplingspedalamixi og þvílíku í bílinn. Uppgerð á sjálfskiptingu/konverter er mun minna vesen og örugglega ódýrara.
Ps
Google leitarvélarvélin sýnir þér E4OD skiptingu ef þú bara slærð inn "E4OD" og velur myndaleit.Pps
Ljónstaðabræður reka fyrirtækið Jeppasmiðjuna, og síminn hjá þeim er 4822858, þeir eru mennirnir sem þú þarf að spjalla við.Kv
Óli
-og stelpur!
Ég var að lesa vísi.is og rakst þar á þessa frétt.
"Langveik börn í jeppaferð
Gleði og eftirvænting skein úr hverju andliti í morgun þegar þrjátíu og fimm manna hópur langveikra barna og foreldra þeirra lagði upp í heldur óvenjulegt ferðalag. Félagar úr ferðaklúbbnum fjórum sinnum fjórir, buðu hópnum í dagsferð austur fyrir fjall.
Hersingin lagði af stað frá Mörkinni, alls um þrjátíu jeppar af öllum stærðum og gerðum. Ferðinni var heitið á Mýrdalsjökul. Fæst barnanna höfðu nokkru sinni komið í svona stóra jeppa, -hvað þá á jökul.
Ferðin er farinn að undirlagi félagsmanna sjálfra í 4×4, -þeir borga sjálfir fyrir eldsneytið, an aðrar vistir fengust að gjöf hjá velviljuðum fyrirtækjum. Að launum uppskera jeppakarlarnir, – fyrir utan smá hvíld frá drifsköftum, felgum og bílskúrum, – líklega fegurð Mýrdalsjökuls á þessum fallega degi, -og nokkur bros."
Það kemur fyrir að maður er bæði glaður og stoltur af því að vera í 4×4 klúbbnum, þessi dagur er einn slíkur. Ánægjulegt að sjá slíkt drenglyndi í verki, þeir sem báru hita og þunga af þessu framtaki eiga heiður skilinn.
Kv
Óli
Til að fyrirbyggja frekari misskilning þá vil ég endilega benda á þessa ágætu grein um rafgeyma.
http://en.wikipedia.org/wiki/Lead-acid_battery
Þar segir meðal annars:
———-
Lead acid batteries for automotive use are not designed for deep discharge and should always be kept at maximum charge, using constant voltage at 13.8 V (for six element car batteries). Their capacity will severely suffer from deep cycling, due to sulfation, or hardening of the lead sulfate.
———–
Þetta passar, og ég held að margir hér hafi beina reynslu af fyrirbærinu, geymar sem eru tæmdir alveg verða oft ekki samir eftir. Eftir nokkur skipti gjarnan ótnýtir.Þar segir einnig:
————-
Because of the open cells with liquid electrolyte in most lead-acid batteries, overcharging with excessive charging voltages will generate oxygen and hydrogen gas, forming an extremely explosive mix. This should be avoided. Caution must also be observed because of the extremely corrosive nature of sulfuric acid.
————–
Með öðrum orðum þá er það súrefni og vetni sem gufar upp af rafgeymum ef þeir eru hlaðnir of hárri spennu, enda hafa menn væntanlega rekið sig á að við slík tækifæri þarf stöðugt að bæta vatni á geymana. Það sem skiptir máli varðandi þá umræðu sem hér hefur farið fram um spansgrænu er að sýran sullast ekki upp úr geyminum við ofhleðslu, heldur er það vetni og súrefni. Hitt er svo vitaskuld rétt að brennisteinssýran á rafgeymum er afar tærandi og hún getur vafalítið sullast upp úr þeim við hristing eða mikinn halla.Önnur wikigrein fjallar sérstaklega um bílgeyma
http://en.wikipedia.org/wiki/Car_batteryÞar má lesa þetta hér:
———————-
Because of "sulfatation" (see lead-acid battery), one should never buy a battery that is more than six-month old. In the United States, the manufacturing date is printed on a sticker. The date can be written in plain text or using an alphanumerical code. The first character is a letter that specifies the month (A for January, B for February) with I being skipped. The second character is a single digit that indicates the year of manufacturing (for example, 5 for 2005).
———————-
Sem sagt -varist að kaupa geyma sem eru eldri en 6 mánaða gamlir!
Spansgræna myndast á geymasamböndum rétt eins og hver önnur tæring myndast á ýmsum málmum við ýmsar aðstæður. Það þarf hvorki að koma til bilaður alternator, né ónýtur rafgeymir – það er einfaldlega rangt.
Í því sambandi er skemmst að minnast þess að spansgræna sest á koparblöndur við ýmis tilefni jafnvel þar sem enginn rafgeymir né heldur alternator er nálægur!
Segið mér piltar – hvort er það alternatorinn, eða rafgeymirinn sem er bilaður ef ljósatengillinn í kerrunni hjá mér er fullur af spansgrænu?
Ég sé ekki betur en að þjóðsögur lifi góðu lífi á Íslandi í dag.
(andsvar við þeirri kenningu Eik að einhver orsök sé að baki spansgrænu , alternator hlaði of mikið eða geymir sé dapur)
Nú væri gaman að ræða rafgeyma og geymasambönd fram á haust, en ég veit ekki hvort að ég nenni því. Þetta atriði er fremur lítill hlutur í lífi sérhvers manns og spurning hvort að það tekur því yfirleitt að berast á banaspjót í netumræðum um þessa hluti.
Samt vil ég benda á tvennt. Ef menn segja að spansgræna sé ávísun á ónýtan rafgeymi – þá væri æskilegt að þeir rektu nákvæmlega efnafræðina þar að baki og rökstyddu mál sitt með afgerandi hætti. Sem hliðstæðu vil ég nefna að ef einhver bendir á ryðblett á bíl og segir hann vera "ótvírætt dauða-einkenni" bílsins þá vakna spurningar um sannleiksgildið og hvort að þetta sé rétt eða rangt.
Hitt -varðandi þær fullyrðingar Izan- að aldrei sé til bóta að maka feiti eða öðru á geymasambönd – vil ég segja að hann má vera þeirrar skoðunar fyrir mér. Hann kann að hafa eitthvað fyrir sér í þessu. Það sem ég veit hinsvegar er að þessi aðferð virkar ágætlega af því að góð feiti hrindir frá sér raka allengi. Það er því ekki um að ræða að raki og drulla lokist inni bak við hana. Eins og Izan benti réttilega á verður engin tæring (oxun, spansgræna)þar sem súrefni kemst ekki að – það er einmitt lykillinn í því hversvegna feiti hindrar tæringu, og gildir þá einu hvort um er að ræða stál, kopar, ál osfrv. Það er kannski athyglisvert að velta því fyrir sér að sumir bílar, vinnuvélar og fl koma með geymasambönd og póla húðaða í feiti frá verksmiðju. Einng er athyglisvert að sjá að ýmsir framleiðendur búa til feiti fyrir raftengi, og gott ef einhverjir framleiða ekki eitthvað gums sem er sérætlað fyrir geymaskó og póla á rafgeymum. Það er líka athyglisvert að lesa ráðleggingar þær sem maður sér ef maður leitar á google að "battery terminal corrosion" – en þar er á mörgum virðulegum vefsíðum vísað til að gott sé að maka samböndin með einmitt – FEITI! Til að forðast misskilning þá er nauðsynlegt að hreinsa sambönd og póla vel fyrst.
Endilega ekki taka mín orð fyrir þessu, þó að ég reyni að hafa það fyrir reglu að pósta ekki hér inn ráðleggingum um hluti sem ég ber ekkert skynbragð á. Reynsla mín af þessu spannar varla meira en rúm 20 ár hvort eð er – það gæti verið að það væri búið að skrifa eðlisfræðina upp á nýtt!
Kveðja
Óli.
Sú fullyrðing að, spansgræna á geymasamböndum og pólum sé "ótvírætt dauða-einkenni og nauðsynlegt að skipta sem fyrst um rafgeyminn" -er í besta falli vafasöm. Það að hún kemur frá forstöðumanni fyrirtækis sem selur rafgeyma þykir mér málið heldur lakara, ég var ekki á umræddum fyrirlestri og kannski er einhver misskilningur hér á ferðinni.
Það má e.t.v sýna fram á einhverja tölfræðilega fylgni milli þess að rafgeymar séu að "verða ónýtir" ef það er spansgræna á pólunum – en að telja það ótvírætt merki um að geymirinn sé ónýtur er einfaldlega RANGT!
Póll og geymaskór mynda samband sem leiðir rafstraum. Smávægilegt spennufall yfir sambandið ýtir undir tæringu, aukið álag og stöðugt gerir það líka. Umrætt samband hefur ekki minnstu hugmynd um ástand geymisins og pólar og geymaskór geta verið tærðir og spansgrænir hvort heldur geymir er í fínu lagi eða gjör ónýtur.
Svona málflutningur lyktar af vísvitandi blekkingum, eða vanþekkingu.
———
Ég veit að koppafeiti þykir ekki snyrtileg, en ef menn vilja snúa sér að öðrum og skemmtilegri viðfangsefnum en að hreinsa póla og geymaskó öðru hvoru þá er hún fín lausn. Eftir svoleiðis meðferð þarf að öllu jöfnu engar áhyggjur að hafa af málinu, svínvirkar.Kv
Óli
Almenna reglan til að stöðva ryð er að sandbálsa ryðgaða svæðið og grunna síðan með góðum grunni. Lakka svo yfir, stundum reynt að nota sama lit og er fyrir á bílnum – en það er smekksatriði. Gott að fá sér bjór að verki loknu – bjór fyrir og á meðan á verki stendur er stórlega ofmetinn, og kemur í vissum tilvikum niður á vinnubrögðum.
Það eru líka til ryðklórur, þær virka sæmilega og auðveldara að vinna smábletti með þeim en stóru sandblásturgræjunum hans afa sem voru upphaflega ætlaðar fyrir skriðdreka – og ruslagáma. Það eru þó til nettar sandblásturkönnur með hulsum sem taka bletti ljómandi vel, og skemma ekki svæðið í kring. Með lagni verða jafnvel rúður heilar að sandblæstri loknum með þeim. Það skemmtilega við sandblásturinn er að það kemur dæld í þunnt efni eftir hann – hömrun sandkornanna lemur til blikkið og teygir það til og gjarnan þarf að sparsla kringum sandblásna bletti.
Ef þú ætlar hvort eð er að skipta um þessa boddíhluti eftir skamman tíma þá er náttúrulega best að gera ekki neitt. Óþolandi að henda boddýhlutum sem maður hefur vandað sig við að laga fyrir skemmstu.
En til að stöðva ryð verður að fjarlægja það með almennilegum aðferðum og hindra svo aðgang súrefnis að blettinum – með grunni og svo lakki yfir.
Skolaðu sambönd og póla með heitu vatni, það fjarlægir þessa oxunaráferð (spanskgrænu) að mestu, hreinsaðu rest, ef einhver er, með lagvopnum. Makaðu síðan bæði póla geymis og sambönd með koppafeiti – vel og vandlega. Þá er þetta vandamál úr sögunni. Gott að fá sér bjór áður en hafist er handa við verkið, og enn betra að því loknu.
Það sem er hér á ferðinni er oxun (tæring- kopar og blý saman). Kemur því ekki við hvort að geymir sé í lagi eða ekki en þetta gerist helst í bílum sem hafa rafgeyminn að sunnanverðu.
Kv
Óli
Okkur hættir oft til að einblína á tæknilegar lausnir þegar kannski væri nær að skoða málin í víðara samhengi. Tæknilegar lausnir eru fínar, en þær mega ekki skyggja á aðrar og raunhæfari lausnir.
Ferðamennska á jöklum er orðin svo mikil og almenn að ég tel að það þurfi beinlínis að senda skýr skilaboð um hverskonar fyrirbæri jöklar eru, þeir voru í upphafi ekki hugsaðir sem akbrautir og það er auðvelt að vanmeta hætturnar sem á þeim leynast. Sama gildir um akstur í snjóblindu og þegar allt rennur saman í eitt, jafnvel flatneskja verður varasöm við þær aðstæður.
Með þessu er ég ekki að vanmeta umræðu um veltibúr, fremur að hvetja til þess að við höldum því klassíska á lofti sem við þekkjum flestir – að það leynast ýmsar hættur á fjöllum sem menn verða að þekkja. Það kemur ekkert í staðinn fyrir það.
Sammála því að menn þurfi að ná sér eftir skell helgarinnar, hann var slæmur, en við megum ekki gleyma honum og núna er tíminn til að huga að því sem betur má fara.
Til varnar formanninum þá var haft eftir honum eitthvað á þá leið "að það kæmi til greina.." að setja reglur um veltigrindur í jeppa. Í ljósi atburða tel ég að formaður hafi þar svarað nokkurnveginn því eina sem var til að svara – aðspurður.
Svo tek ég undir veltigrinarpælingar utan sem innan, held að það sé eitthvað sem hver og einn þurfi að skoða vandlega. Því til viðbótar þá velti ég því fyrir mér hvort að ekki þurfi að endurvekja ákveðna virðingu fyrir jöklum landsins í ferðamennsku. Þeir eru jú eins og dæmin sanna stórhættulegir yfirferðar sé ekki gætt fyllstu varúðar, og jafnvel þó að svo sé. Spurning hvort að klúbburinn ætti ekki að hnykkja örlítið á þeirri staðreynd fyrir sína félaga sem og aðra.
Vonandi að menn séu heilir.
Á þessum þræði eru nokkrir linkar á ferla yfir hofsjökul..
https://old.f4x4.is/new/forum/?file=ferdir/4640
Þó að ýmsir hlutar kvenlíkamans séu allra góðra gjalda verðir þá ættu þeir sem hafa ekki andagift til að hífa höfuð sitt upp úr eigin órum að sleppa því að gefa landslagi nöfn.
Ágætis ráð væri e.t.v að skíra hlutina í upphafi ferðar, áður en fer að þrengja að.
Hreppstjórar ráða í hreppum -s.b.r Grímsvatnahreppur.
Því er það mun betri nafngift en húsbóndi.
Hér áður fyrr gilti það að menn báru kostnað af sínu dóti, ef skemmdir urðu í fjallaferðum þá var það einfaldlega á kostnað eigenda.
Í vissum tilfellum er þetta auðvitað ekki sanngjarnt, þeir sem leiddu ferðalög og drógu bíla sem ekki gátu þurftu gjarnan að sitja uppi með skemmdir á bílum sínum og redda því úr eigin vasa. Allur gangur á þessu.
Ég er ekki að mæla því bót að þeir sem hjálpa skuli bara bera sinn kostnað þegjandi og hljóðalaust, en þetta skjal á ég fremur erfitt með að melta.
Akkúrat í dag á ég ekki jeppa til að fara á fjöll – og ætti því e.t.v ekki að segja mjög margt- en ég er þeirrar almennu skoðunar að maður taki á sig þær skemmdir sem verða í túrum. Maður hjálpar ferðafélögunum og ætlast til hins sama af þeim. Ella gengur ekki ferðalagið.
Svona pappírsvinna finnst mér passa fremur illa við þá ferðamennsku sem ég þekki. Ef þetta verður raunin þá er óhjákvæmilegt að spyrja sig – til hvers er barist?
