Forum Replies Created
-
Replies
-
Sæll Jón
Aðgengi að náttúruauðlindum líkt og Öskju, Öskjuvatni og víti er takmarkað með því að hafa þessa göngu leið. Menn verða einmit að hugsa hvað er átt við með því að njóta náttúrunnar og vernda staði gegn ágangi. Ef ég fengi að aka alla leið ofan í víti væri búið að draga úr upplifuninni sem er að labba þarna eftir gígnum og horfa á hraun gangana og þetta mikla umhverfi. Síðan að horfa yfir þetta stóra vatn og sjá þennan flotta stað víti þar sem Það að setja veg inn að víti finnst mér eins og leggja veg inn eldgjá þar sem það er ekkert mál en myndi eyðileggja upplifunina.
Það eru einnig til mörg dæmi um ágæti slóða en við sem fyrirmyndar ferðafólk á landi voru ísa ættum að sýna almenningi að við séum ekki húðlatir jeppa karlar sem vilja keyra upp á öll fjöll og fyrnindi til sjá og séum jafnvel of latir til að fara út úr bílnum til að skoða náttúrperlur.
Þessi umræða er mjög þörf en við eyðileggjum allt of mikið fyir okkur sjálfum með því að fara út úr slóðum ef þeir eru orðinir slæmir og myndum nýjan slóða við hliðina á þeim gamla. Ég spyr til hvers erum við þá þessum jeppum ef við getum ekki ekið um slæmann veg?
En haldgóða skilgreiningu á slóða þurfum vér.
Kveðja Fastur
Sælt gengi.
Er ekki spurning um að fá hana til virka áður menn auglýsa hana mikið. Blogg hlutinn á henni virkar. En flott er hún það meigið þið eiga.
Kveðja Fastur
Sæll GO4IT
Ég stóð nú eitt sinn gamla svarta wranglerinn minn eftir Langaskafli og var að keyra á ca 120-130 en mér tókst að tæma 3ðja gírinn í háa 5000 s/m og koma honum í 150 með því að standa bensínið í gólfinu og horfa á bensín mælinn detta í frjálsu falli. En þessi gamanleikur hættir eftir að það kom smá hóll á jöklinum (sem var mjög sléttur) og bíllinn stökk. Er við snérum við til að sjá hversu langt stökkið var. Þá sáum við að það var rúmar 3 bíllengdir og hóllin vart greynanlegur.
En núna með 38" dekkjunum er meira mótstaða og hámarks hraðinn í kringum 120-130. Þannig að mjórri dekk geta verið skemmtilegri.
Kveðja Fastur
ps. og já ég var með hjartað í brókunum fyrir og ekki síðst eftir hoppið.
Elvar í góðum gír á Snæfellsjökli
[img:1dcgube0]http://birkir.nt.is/ferdalag/myndir/20020510_snaefellsjokull/Small/dsc00009.jpg[/img:1dcgube0]
Kveðja Fastur
Elvar í góðum gír á Snæfellsjökli
[img:3gs9o3he]http://birkir.nt.is/ferdalag/myndir/20020510_snaefellsjokull/Small/dsc00009.jpg%20alt=[/img:3gs9o3he]
Kveðja Fastur
Vá Elvar
Ég lýsi því hér með yfir að þú sért ofur bilari.
Nei nei.. ekkert svoleiðis .. en þú ert allavegana með þær skondnustu bilanir sem ég hef heyrt um.En eitt máttu eiga lambið mitt bíllinn þinn hefur aldrei verið dreginn heim er ég hef verið með í för
Kveðja Fastur
Hluti af myndunum úr ferðinni má finna á mynda síðu á
[url=http://ferdalag.nt.is:tdxktdag]http://ferdalag.nt.is[/url:tdxktdag]
Kveðja Fastur
Sælir félagar…
Ég var að skrifa bróður mínum bréf með smá ferðasögu og fannst ég bara verða að deila með ykkur herleg heitunum fyrst þau urðu svona ýtarleg.
Ég fór í ferð um helgina. Svaka fjör…. sjá
myndir undir myndir á síðunni.Það sem maður hefur ekki lennt í orðið.
Við fórum í flottu veðri frá Reykjavík í drauma veðurspá með stefnuna á Grímsfjall. Vorum á þremur bílum. Bjarna (rúta), adda (fiskikar), erlingur (44″ patti, all læstur , lóló, sem sagt alvöru græja). Og ferðin uppeftir gett bara déskolli vel.. við vorum mættir á grímsfjall eftir rétta 6 tímaferð úr bænum og þá tvo tíma úr Jökulheimum og upp. Það var allt Jöklarannsóknafélagið og allir hjálparsveita vinir þeirra. Svo við köstuðum hlutkesti um hvort við færum á fyrst Öræfajökul eða Kverkfjöll. Eins og vana lega vann Kverkfjöll. Við brunuðum af stað þessa rétta 50 km .. og ferðin gékk frábærlega fyrstu 40 km. En síðan komu festur og snjóblindur og hin týpíska keppni í að losa sig og keyra í rétta átt.. :egar þetta var farið að ganga ágætlega og erfiðustu brekkurnar unnar .. fór að hall undan fæti. Ég var að fara að segja að við ættum að reyna eftir fremsta megni að halda hæð … þegar það heyrðist í stöðinni „fuck .. vá .. Erlingur er í lagi með þig. bjarni stoppaðu… erlingur ertu þarna? ég sá og hverfa.!!“ og gengum út til að gá hvað var málið. Og það var augljóst hver málið var. Erlingur hafði keyrt ofan í sigketil við Kverkfjöll. En þar sem að ekkert skyggni var.. ákáðum við að sofa í bílunum og býða eftir skyggni. Dagin eftir kom skyggni í tvær mínútur sást að það voru u.þ.b. 15 metrar ofan í vatnið í katlinum. Svo við fórum að leyta að aðferðum við að ná honum upp. Hann hafði fallið niður 2 metra… og sem betur fer haft næga ferð til að stingast ekki ofan í sprunguna en um nóttina skóf yfir sprunguna. að mestu þannig að daginn eftir gátum við fundið stað þarf sem snjórinn var frekar sterkur.. Með tveimur bílum með teygjuspotta og spilið á pattanum fast í snjóakkeri var lagt af stað.
Spilið dróg bílinn upp ca 1,5 metra háann skaflinn… og burðurinn í nýja snjónum var svo mikill að hann gaf sig ekki og bíllinn komst án þess að þyrfti að draga hann með hinum bílunum. Svo ég verð að segja snjóakkeri er ekkert smá snyðug uppfynning.
Eftir þetta töldumst við opinberlega kvekktir. Svo við létum mann ganga á undan bílnum í burtu þangað til við vorum komnir aftur á hæðina. Þá var stefnan tekin á Grímsfjall til að sjá hvernig veðrið var á Öræfajökli. Er við komum að Grímsfjalli var skyggnið orðið sjaldgæft eða eiginlega ófinnandi. Eins og góð brennd börn var einum(mér) fórnað í spotta í Adda bíl og látinn labba á undan.
Ég verð nú bara að segja eins og er þetta var eins og í gaman mynd. Ég labbaði út og suður við að reyna að sjá einhvað og elta skafla. Einnig var prufað að hafa vindinn alltaf á sömu síðnuna en alltaf labbaði ég út og suður. Það var ekki fyrr en ég hélt í spottan með hendina út og fann í hvaða átt hann togaðist að ég fór að labba á undan bílnum hans Adda. Síðan var bara allt sett á fullt (göngulega séð) og gangan mikla hafin. Því það voru réttir 4 km eftir að Grímsfjalli. Síðan labbaði ég og labbaði .. Skipti um sólgleraugu og sá merkilega meira með gulum gleraugum ég greyndi alveg stígvélin mín. Og eftir smá stund fundust för sem sáust ekki nema með hjálp skuggans af göngumanninum svo ég labbað þessa síðusta metra(km) að fjallinu eða þangað til við sáum í skálana sem var ekki fyrr en við vorum um 4-500 metra frá þeim. Þá var ég tekinn upp í og skuttlað síðustu metrana. En vegna þess hvað var leiðinlegt veður ákváðum við að skella okkur í Jökulheima og grilla. Redduðum okkur gistingunni og fundum mann á snjóbíl sem var með lykla af skálanum. Og þá var bara brunað af stað. Hittum snjóbílamanninn ógurlega við trukkinn sem hann skutlaði snjóbílnum uppeftir á og tókum lyklana. Drifum okkur í hús og byrjuðum að hita kofann og grilla.
Í svona skemmtilegum vindi tók aðeins 10 mín og þá voru kolinn orðin rauðglóandi. Ég hef aldrei á minni ævi séð hamborgara grillast svona hratt. Maður skellti þeim á sótti ostinn snéri þeim við setti brauðið á. Brauðið brann og osturinn bráðnaði meðan maður sótti diskinn. Áttum við þarna ánægjulega kvöldstund. Tilbreyting frá því að sofa í rútu(toyota dc með húsi) þannig að sumur áttu ótrúlega auðvelt með að sofna í miðjum samræðum.
Daginn eftir vöknuðum við ekki fyrir klukkan 10. Eftir langþráðan svefn fórum við að spá í hvort við ættum að reyna við Öræfajökul en mönnum taldist að það væri alltof mikil keyrsla til að það yrði einhvað gaman eftir spretti fyrri daga. Svo við ákváðum að fara í Hrauneyjar og sjá síðan til. Síðan var rætt um Eyjafjallajökul og einhvað álíka þegar allt í einu mundi ég eftir að hafa séð bíla keyra upp að eldgosinu síðasta í heklu þannig að það hlaut að vera að hægt að kera á Heklu í snjó. Svo við drifum okkur þangað. Er við komum að Heklurótum fannst okkur vera dámikill hliðar halli sem maður þurfti að eiga við. En Erlingur og Addi skelltur sér í brekkurnar en eftir umtal að hætta við fór Bjarni niður brekkuna. Síðan allt í einu voru Addi og Erlingur komnir upp svo við Bjarni gengum upp brekkuna til að sjá hvernig gengi. Fyrst við vorum komnir upp tók Addi okkur með sér í sinn bíl og upphófst einn okkar betri dögum á fjöllum. Á Heklu var gamal harður snjór og nýfallinn griplaus púður snjór. Svo byrjuðum við að vinna okkur upp.. og náðum í 1200 metra eða þar sem norðari gígurinn í síðasta gosi var. Við tókum eftir því þegar bíllinn hjá Adda datt niður að framan.
Við létum okkur þessa hæð nægja og dáðumst af útsýninu. Síðan skelltum okkur austur fyrir Heklu. Þar voru einhverjar smá festur sem ekki voru teljandi. En eftir eina festuna var svo mikil stilla og hiti að menn ákváðu að þarna var góður staður til að grilla enda klukkan um kvöldmatarleitið. Alveg ótrúlegt hvað Hekluborgara og Heklusvín er góður matur. Síðan brunuðum við eins og vélsleðar út um allar trissur upp á Vatnsfell og fleiri hóla sem við fundum.
Er ein af mörgum ljósmyndatökum fór fram tókum við eftir því að það var að koma ljótt ský svo við drifum okkur til baka. En er við komum að bílnum hans Bjarna var ekkert orðið úr skýinu en það var komið nóg og allir mjög sáttir við daginn og algjör óþarfi að eyðileggja svona flottan dag með að skella sér í einhver fleiri vandræði svo við skelltum okkur í bæinn.
Var það samdóma álit mann að þessi dagur á Heklu er með betri dögum sem menn höfðu átt á fjöllum.Kveðja Fastur
Kæri Elvar
Þar sem ég er ekki á japönskum bíl hlýtur bíllinn að bila .. það augljóst samkvæmt skrifum mínum. Það er bara það að ég trúi valla að toyoturnar bili svona mikið.
En ég þigg alveg að koma í skúrinn hjá þér því mitt kana drasl er einhvað lasið eftir síðustu ferð og það er víst svo að ef maður notar jeppann sem jeppa þá bilar hann.
Kveðja Fastur
Félagar
Ég hef verið að lesa þessa spjall þræði töluverðann tíma og ég verð bara að segja það að ég hélt að japanskir bílar biluðu ekki. Þegar ég breytti bílnum mínum var mér sagt að fá mér toyota hásingar og toyota hitt og þetta. Og allir sem eiga japanskann bíl töluðum um að hinir japönskubílarnir biluðu bara.
Og síðann þessi þráður úff ég fer að efast.
Kveðja Fastur
Áður er maður trúir svona borgar sig að fara og leita vel að þessu á netinu.
CEE er með góða heimasíðu .. og flest sem þeir gera er hægt að finna þar. Síðast þegar kom svona dót sem maður klemmdi á bensín snúruna þá leitaði ég mjög ýtarlega og með hjálp margra aðila og leitarvéla. Komst ég það því að það var enginn aðili sem studdi niðurstöðurnar annar er framleiðandinn.
Hvort það er málið hér veit ég ekki. En ég er afar skeptískur.
Kveðja Fastur
þú ert þá á bíl sem vegur innan við 1700 kílo tómur
ég er wrangler og hann er 1680 kg. skv sérskoðun og 38" mudder virðist vera að virka mjög vel.
Eru dekking breiðari líka?
Kveðja Fastur
ps. Menn hérna virðast bara nota sléttrar tommu dekk eftir 35" .. gæti verið að oddatölur séu verri í snjó .. maður veit aldrei ??
Tómur bíll cirka fullur af bensíni á 38" dekkjum:
1680 kíló. 14 daga gömul tala úr sérskoðun.
Ferðbúinn með mér, frú og 50-100 lítrum (man ekki hvort) umfram tank rétt rúm 2 tonn.
Ferðbúinn telst tvær skóflur, kolsýrukútur, verkfæri, gaskútur, gír olía , loftkæli olía og bla bla bla
Kveðja Fastur
Mér finnst líka gaman að lesa bensín vs. disel þræði.
Ég meina þú sást það í 4ra ferða helginni að bensínið var lang best til að festa sig.
Kveðja Fastur
Já það er ekki annað að sjá á mönnum en að það sé gaman
[img:22bvibac]http://birkir.nt.is/ferdalag/myndir/2003_03_fjagraferdahelgi/Small/DSC00042.JPG[/img:22bvibac]
Enda hvernig er annað hægt þegar svona er umhorfs hjá Setrinu
[img:22bvibac]http://birkir.nt.is/ferdalag/myndir/2003_03_fjagraferdahelgi/Small/DSC00045.JPG[/img:22bvibac]
Kveðja Fastur
Já ég verð bara að taka undir það sem Atli sagði ..
Seturs hópurinn var hreint frábær…
Takk fyrir helgina
myndir eins og vanalega á [url=http://ferdalag.nt.is:1rru87of]ferðasíðunni[/url:1rru87of] minni undir myndir
Kveðja Fastur
Hæ
Við sem gerðumst liðhlaupar úr Setrinu og skelltum okkur í pottinn á Hveravöllum erum komnir heim.
Keyrðum frá Hveravöllum í sól og blíðu heim norður Kjalveg. Gott veður og ofankomu laust þangað til á Holtavörðuheiði það var smá él og síðan versnaði veðrið þegar nær dróg Borgarnesi. Voru svo miklar vindkviður við borgarnes að ég hélt að bíllinn ætlaði að leggjast á nefið. Ekki var óhætt að keyra hraða en 60 km hraða ef maður ætlaði ekki að þeytast útaf. Hittum á bíl sem var ný farinn út í skurð á Kjalarnesi.
Annars var þetta pottþétt helgi með sól og blíðu á laugardag og sunnudag. Ferðin inn í Setur um Sóleyjarhöfðavað gékk eins og í sögu. Og fannst mér ganga svo vel að ég ákvað að festa mig til að standa undir nafni. Eftir þessa festu kom leikur í liðið og varð hann svo mikill að það brotnuðu drif og millikassar biluðu. Á laugardeginum var brunað inn í Kerlingarfjöll og var það skot túr. Við AtliE skildum þar við liðið og skelltum okkur í pottin á Hveravöllum.
En hvað um það ferðasagan kemur seinna.
Kveðja Fastur
Emil
Væri hægt að fá nýjustu tölur um áætlaðan fjölda í setrið?
Var að velta fyrir mér hvað væri margir til að draga mig færi ég að standa undir nafni 😀
Kveðja Fastur
Sæll Siggi
Ég vildi bara sýna þér afhverju ég var ekki viss með að ég kæmist. 😀 Þegar það er svona umhorfs undir bílnum þá er maður ekki alveg til í að lofa sér neitt.
[img:22ljxyio]http://birkir.nt.is/ferdalag/myndir/gormar/Small/DSC00017.JPG[/img:22ljxyio]
Og ef það er vont veður eins og í fyrri þorrablóts ferðinni þá hefur maður bara með sér mat í fleiri daga en stefnt er að. þá er þetta ekkert mál.
Kveðja Fastur
Sæll Siggi
Ég er búinn að koma bílnum saman svo nú er bara að drífa sig af stað.
Já þegar maður er við það að kala í vatni uppfyrir mjöðm er kannski stemmingin ekki sú besta.. en það er fjör að segja frá því 😀
Kveðja Fastur
